اگه نخوابیم چی میشه؟

در سال 1965، یک دانش آموز دبیرستانی 17 ساله بود که 264 ساعت نخوابید.( این مدت برابره با 11 روز). او اینکارو رو انجام داد تا ببینه چقدر میتونه از عهده بی‌خوابی بر بیاد. روز دوم، چشمانش نمیتونستن روی چیزی تحمل کنن، بعد حس لامسه‌اش رو از دست داد و روز سوم، رفتارش پرخاشگرانه بود. در پایان آزمایش در تلاش بود که تمرکز داشته باشه. حافظه ی کوتاه مدتش اشکال پیدا کرد، دچار پارانویا شد و شروع به هذیون گفتن کرد. اگرچه اون پسر بدون هیچ مشکل طولانی مدتی بهبود پیدا کرد، اما بی‌خوابی برای بقیه افراد میتونه باعث بهم ریختگی هورمون های بدن، بیماری و در موارد خیلی شدید باعث مرگ بشه!

همه میدونن که خواب ضروریه و افراد بالغ به 7 تا 8 ساعت خواب و نوجوون ها به 10 ساعت خواب شبانه نیاز دارند. بدن به مغز پیام میفرسته که خسته‌ست و محیط اطراف هم پیام میده که تاریکه، افزایش موادی مثل Adenosine و Melatonin، حتی به مقدار کم، باعث میشه تنفس ما آهسته تر، ضربان قلب ما کندتر و ماهیچه های ما به استراحت وادار بشن. خواب، درواقع زمانیه که دی‌ان‌ای ما بازسازی میشه و بدن خودش رو برای روز بعد آماده میکنه.

توی آمریکا تخمین زدند که حدود 30 درصد از بزرگسالان و 66 درصد از نوجوون ها دچار کم‌خوابی مزمن هستند! وقتی ما کم می‌خوابیم، یادگیری و حافظه، خلق و خو و زمان انجام واکنش‌ها مون تحت تاثیر این بی‌خوابی قرار میگیرند. بی‌خوابی ممکنه باعث توهم، فشار خون بالا، چاقی و دیابت بشه.

آیا نخوابیدن میتونه باعث مرگ بشه؟ باید بگم متاسفانه، توی بعضی از موارد بله. برای مثال، توی سال 2014، یه طرفدار فوتبال 48 ساعت نخوابید تا بازی های فوتبال رو ببینه و فوت کرد. مرگ او رو به حمله قلبی ارتباط دادند و شاید بپرسید چه ربطی داره؟ به این دلیل که کمتر از 6 ساعت خواب شبانه، خطر حمله قلبی رو افزایش میده و افرادی که 7 یا 8 ساعت خواب شبانه دارند، در خطر کمتری هستند.