حقیقت تلخ p2(⅗):نفرین تاریک

"آن دخت بخت برگشته دچار نفرینی می‌شود که درمانی ندارد و تاروز آخر عمرش با اوست و تا هفت روز افراد همسن و خواهر یا برادر خودش را هم دچار نفرین می‌کند؛البته نه آن نفرین هولناک بلکه یک نفرین خفیف و کوچک..."خانم یولراد می خواست فریاد بزند.میخواست همه را از دخترش کنار بزند و اورا درآغوش بگیرد.میخواست که از دخترش درخواست کند که شمع را فوت نکند.دختر های خودش و هردختر بیگناه دیگری که با حواس پرتی آن هارا دعوت کرده بود.می خواست زار بزند و گریه کند.اما این کارها را نکرد نه گریه کرد نه فریاد زد نه دختر هارا دور کرد؛دیگر دیر شده بود.با اینکه یورونا هفت صبح متولد شده بود اما نفرین از فردای آن روز شروع می‌شد.

ناقوس به صدا در آمد و ساعت ۱۲ شد.صدای شادی افراد بلند میشد اما خانم یولراند وحشت کرده بود.از کاری که کرده بود غمگین بود و ماتم زده.باور نمی کرد.او هرگز قصد نفرین کرده کسی را نداشت. بانوی بی نقص و باهوش و خوش قلبی مانند او هرگز چنین کاری را از قصد نمی کرد.چرا این اتفاق افتاده بود؟چرا او جلوی پیش آمدنش را نگرفت؟چرا او فراموش کرده بود؟البته جواب این سوال مشخص بود.استرس.نگرانی برا تولد و گفتن یا نگفتن راز به یورونا.نگرانی برای دختر هایش.از خود خشمگین شد که آن را فراموش کرده بود اما راه چاره ای پیدا کرد .شروع کرد لبخند زدن و دست زدن.شاید او نمی توانست نفرین را خنثی کند اما می دانست چگونه شدتش را کم کند.

ساعت ۱۲ و نیم مهمان ها رفتند.خانم یولراند به کتاب خانه رفت و شروع کرد به مطالعه راجب نفرین و طلسم و خاندان یولراند مطمئن بود قبلا چیزی دیده بود.گوی پیشگویی یورونا را درآورد و دوباره نگاه کرد.همان بود.همان معمایی که وسطش محو می شد.آهی کشید و به مطالعه ادامه داد.تا ساعت ۳ شب درحال مطالعه بود.مجبور شد بخوابد چون دیگر نمی توانست تحمل کند.به یورونا فکر کرد.نگرانش بود.واقعا نگران.خسته بود بسیار خسته.پلک هایش روی هم افتادند و برای چند ساعت فارق از هیچ نگرانی ای خوابید.چقدر لذت بخش بود.چه آرامش وصف ناپذیری داشت.اما نمی شد گفت برای یورونا هم همین‌گونه بوده.او ااشت کابوس می دید .فریاد های بی صدایی می‌کشید.درد وجودش را فراگرفته بود.چشم هایش سفید سفید بودند.احساس بدی داشت انگار خودش نیست.انگار تسخیر می شده.حالت چهره اش کاملا تغییر کرد و لبخند عجیبی زد.

ساعت ۱۲ و نیم مهمان ها رفتند.خانم یولراند به کتاب خانه رفت و شروع کرد به مطالعه راجب نفرین و طلسم و خاندان یولراند مطمئن بود قبلا چیزی دیده بود.گوی پیشگویی یورونا را درآورد و دوباره نگاه کرد.همان بود.همان معمایی که وسطش محو می شد.آهی کشید و به مطالعه ادامه داد.تا ساعت ۳ شب درحال مطالعه بود.مجبور شد بخوابد چون دیگر نمی توانست تحمل کند.به یورونا فکر کرد.نگرانش بود.واقعا نگران.خسته بود بسیار خسته.پلک هایش روی هم افتادند و برای چند ساعت فارق از هیچ نگرانی ای خوابید.چقدر لذت بخش بود.چه آرامش وصف ناپذیری داشت.اما نمی شد گفت برای یورونا هم همین‌گونه بوده.او ااشت کابوس می دید .فریاد های بی صدایی می‌کشید.درد وجودش را فراگرفته بود.چشم هایش سفید سفید بودند.احساس بدی داشت انگار خودش نیست.انگار تسخیر می شده.حالت چهره اش کاملا تغییر کرد و لبخند عجیبی زد.

می دونم خیلی دیر شده و پارت کوتاهی بود اما دیگه شروع میکنم گذاشتن داستا و شما رو فسیل نمیکنم متشکرم که صبوری کردین قول میدم پارت بلد زود بیاد و شخصیت ها بیشتر نقش داشته باشن