«عجایب هفتگانه قرون وسطی»

‏۱. پل قدیمی لندن بر اساس تمامی معیارها، این پل توسط اروپاییان قرون وسطی به عنوان یک شگفتی جهانی محسوب می‌شد. “پل‌های زنده” در قرون وسطی رایج بودند و پل لندن بزرگ‌ترین آنها بود — مردم حتی برای زیارت مذهبی به سوی آن روانه می‌شدند.

۲. شهر مدور بغداد ۱۲۰۰ سال پیش، بغداد بزرگ‌ترین شهر جهان بود و ۱.۵ میلیون نفر در آن زندگی می‌کردند. شهر مدور در قلب خود یک شگفتی معماری بود، یک دایره کامل و با دقت برنامه‌ریزی شده با شعاع ۱ کیلومتر… این شهر دارای بزرگ‌ترین کتابخانه قرون وسطی در جهان اسلام بود که نادرترین متون یونانی-عربی موجود را در خود جای داده بود. زمانی که مغول‌ها در سال ۱۲۵۸ آن را غارت کردند، رود دجله از جوهر سیاه شد — و شهر مدور هرگز احیا نشد.

۳. تنوچتیتلان / تمپلو مایور برای نیروهای اسپانیایی که در قرن ۱۶ میلادی وارد آمریکا شدند، شهر شناور ساخته شده توسط آزتک‌ها بسیار باشکوه بود. در مرکز آن تمپلو مایور قرار داشت — که به‌واقع مرکز جهان‌ آزتک‌ها بود. بنابر گزارش سربازان اسپانیایی، سنگ‌تراشی این بناها از کیفیت و زیبایی شگفت‌انگیزی برخوردار بود. همه این‌ها بر روی دریاچه تکسکوکو شناور بود: سیستمی از کانال‌ها و باغ‌های زیبا که معبد بزرگ را احاطه کرده بودند. و با این حال،فاتحان اسپانیایی که از قربانی‌های انسانی بی‌رحمانه‌ای که در اینجا انجام می‌شد،وحشت‌زده بوند- تنوچتیتلان و معبد آن را به ویرانه تبدیل کردند — و به این بربریت پایان دادند. امروزه تنها می‌توان پایه‌های آن را مشاهده کرد.

۴. کلیسای جامع ایلی انتخاب یک کلیسای جامع بزرگ دشوار است، اما کلیسای جامع ایلی در انگلستان به‌طور سنتی در میان هفت عجایب قرون وسطی قرار دارد — به دلیل فانوس هشت‌ضلعی منحصر به فرد آن در سبک گوتیک.

۵. برج‌های بولونیا “منهتن قرون وسطی”. شهر بولونیا ممکن است در قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی حدود ۲۰۰ برج داشته باشد. بیشتر این برج‌ها حدود ۲۵ متر ارتفاع داشتند، اما برخی به ارتفاع ۱۰۰ متر می‌رسیدند… ما دقیقاً نمی‌دانیم چرا این برج‌ها ساخته شدند، اما احتمالاً به دلایل دفاعی بوده است. در طول قرن‌ها، این برج‌ها یا فرو ریختند یا تخریب شدند، هرچند که تعدادی از آنها هنوز پابرجا هستند:

۶. برج چینی نانجینگ برای مردم قرون وسطی، این یک شگفتی جهانی بود. یک پاگودای عظیم که در دوران سلسله مینگ (قرن ۱۵ میلادی) ساخته شد — اما به‌طور غیرمعمولی از چینی سفید، نه چوب. انقلابیون تایپینگ در دهه ۱۸۵۰ آن را تخریب کردند تا تصاویر بودایی آن را نابود کنند.

۷. ایاصوفیه این بنا البته هنوز پابرجاست، اما تاریخ به ما می‌گوید که به شکوه گذشته خود نزدیک نیست. امپراتور بیزانس، ژوستینین، در قرن ششم میلادی تصمیم گرفت بزرگ‌ترین کلیسایی که جهان تا آن زمان دیده بود را بسازد… مسافران قرون وسطایی که به قسطنطنیه می‌رسیدند، نمی‌توانستند چشمان خود را باور کنند — این بنا با مرمر سفید پوشیده شده بود و درون آن به طرز غیرقابل تصوری مجلل بود. افسانه‌ها می‌گویند که بازدیدکنندگانی از کی‌یف در قرن دهم به آنجا آمدند تا درباره گرویدن مردم خود به مسیحیت تأمل کنند… با ورود به آنجا، آن‌ها “نمی‌دانستند که در بهشت هستند یا روی زمین”. آن‌ها بدون شک به خانه بازگشتند — و ولادیمیر کبیر تقریباً یک شبه کی‌یف روس را به مسیحیت سوق داد…