مرا مِهر سیَه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

رقیب آزارها فرمود و جایِ آشتی نگذاشت"مگر آهِ سحرخیزان سویِ گردون نخواهد شد؟

مرا روزِ ازل کاری به جز رندی نفرمودند"هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد ش

خدا را محتسب ما را به فریادِ دَف و نِی بخش"که سازِ شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد

مجالِ من همین باشد که پنهان عشقِ او ورزم"کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

مشوی ای دیده نقشِ غم ز لوحِ سینهٔ حافظ"که زخمِ تیغِ دلدار است و رنگِ خون نخواهد شد