پنج تا از بهترین نویسندگان جهان

جی کی رولینگ «رولینگ» اکنون به خاطر خلق مجموعه ی «هری پاتر» در سراسر جهان شناخته شده است اما ناشرین او در ابتدا چندان مطمئن نبودند که مخاطبینِ هدفِ «رولینگ» (پسرها در ابتدای نوجوانی)، داستانی درباره ی جادوگران را بپذیرند که توسط یک نویسنده ی زن به وجود آمده است. آن ها به همین خاطر، «جوآن رولینگ» را تشویق کردند تا از حرف نخست نام خود به جای اسم کاملش استفاده کند. «رولینگ» که نام میانی نداشت، حرف «کی» (K) را از نام مادربزرگش «کتلین» گرفت و نام «جی کی رولینگ» به وجود آمد. اما نکته ای که شاید برای برخی تعجب آور باشد این است که «رولینگ» چندین رمان جنایی را با استفاده از یک نام مستعار دیگر نیز خلق کرده است: «رابرت گلبریث». او به گفته ی خودش، تصمیم گرفت از این نام مستعار برای رمان های جنایی استفاده کند تا بتواند بدون محدودیت ها و توقعاتی که از نویسنده ی مجموعه ی فوق العاده موفق «هری پاتر» انتظار می رفت، به شکل آزادانه به نوشتن داستان پردازد. او دوست داشت چیزی کاملا متفاوت با اثر قبلی خود به وجود آورد و می خواست رمان های جنایی اش، فقط با در نظر گرفتن ویژگی های خودشان با موفقیت (یا شکست) مواجه شوند.

آگاتا کریستی او که به عنوان «ملکه داستان های جنایی» شناخته می شود، در طول مسیر حرفه ای شگفت انگیز خود، 66 رمان کارآگاهی و 14 مجموعه داستان کوتاه را خلق کرد. با این وجود، نکته ای که برای بسیاری از افراد ناشناخته باقی مانده این است که «آگاتا کریستی» علاوه بر این ها، 6 رمان عاشقانه نیز با استفاده از نام مستعار «ماری وستماکوت» نوشته است؛ نامی که «کریستی» موفق شد آن را برای 20 سال به شکل یک راز نگه دارد. گفته می شود او به این دلیل از نام مستعار استفاده کرد تا با راحتی و آزادی بیشتری، از ژانرهای «معمایی» و «جنایی» به ژانر «عاشقانه» ورود کند. همچنین ماجرای مر.گ او مانند آثارش بسیار سرّی است

خواهران برونته در انگلیس قرن نوزدهم، زنان اجازه نداشتند که کتاب شعر منتشر کنند. «خواهران برونته» به همین خاطر نام های مستعار «کورر بِل»، «الیس بل» و «اکتون بل» را برای خود برگزیدند و اولین مجموعه شعر خود را در سال 1846 به چاپ رساندند. در ابتدا، کتاب «بلندی های بادگیر» اثر «امیلی» و کتاب «جین ایر» اثر «شارلوت» هر دو با نام های مستعار مردانه انتشار یافته بودند. «خواهران برونته» مجبور شدند به لندن بروند و برای آشکار کردن هویت واقعی خود با ناشرین دیدار کنند.

لوییزا می آلکوت «آلکوت» در ابتدای مسیر حرفه ای خود در دهه ی 1850، از نام مستعار «فلورا فرفیلد» برای انتشار اشعار و داستان های کوتاهش استفاده می کرد. یک دهه بعد، برخی از نمایشنامه های ملودرام «آلکوت» تحت نام مستعار «اِی. ام. بارنارد» در تئاتر بوستون روی صحنه رفت. اما تا دهه ی 1970 طول کشید تا ارتباط میان این نام و «آلکوت» مشخص شود: تاریخ نگاران در این دهه چند نامه را از این نویسنده پیدا کردند که با نام «اِی. ام. بارنارد» امضا شده بود. آن ها پس از جست و جوهای بیشتر، چند اثر دیگر را نیز یافتند که در گاهنامه های مختلف با نام «بارنارد» به چاپ رسیده بود. کتاب معروف او «زنان کوچک» است

جورج الیوت «ماری آن اِوِنز» نیز مانند اغلب نویسندگان زن در قرن نوزدهم، از نام مستعار استفاده می کرد تا آثارش در حلقه های ادبی، بیشتر جدی گرفته شود. نام مستعار او، «جورج الیوت»، در سال 1857 و در زمانی به وجود آمد که «اونز» اولین داستان کوتاه خود را با عنوان «آموس بارتون» به چاپ رساند. او نام «جورج» را از فیلسوف و دوستی صمیمی به نام «جورج هنری لویس» گرفت. «لویس» متوجه استعداد «اونز» شده بود و او را تشویق می کرد تا بلندپروازی های ادبی اش را با جدیت دنبال کند. «اونز» تمام مسیر حرفه ای و میراث ادبی خود را با نام مستعار «جورج الیوت» به وجود آورد.

دستم نخورد