عشق گرگی ۱

آسمان توسط ابرهای سیاه و بارانی محاصره شده بود و ماه را بر پشت خود حبس کرده بودند و مانع از خودنمایی او شده بودند. قطره های باران مانند تیرهایی تیزپا و خستگی ناپذیر به زمین فرو می آمدند و رعدها مانند شمشیری دل آسمان را می شکافتند و فریادهایشان کر کننده بود گویا که جنگی در میان ابر ها درحال انجام بود.

در این میان پدر روحانی در زیر این باران با سرعت حرکت می کرد و در تلاش بود تا خود را زودتر به کلیسا برساند قطره های باران گویا فقط او را مورد هدف قرار داده بودند و کاملا خیس آب شده بود. با نور فانوسی روغنی که در دست خود گرفته بود در میان تاریکی مطلق جاده خاکی را دنبال می کرد.

جوی های کوچک آب در راه او جاری شده بودند و راه رفتن را برای او کمی پر ریسک و سخت کرده بودند چرا که ممکن بود هر لحضه سُر بخورد و زمین را به آغوش بگیرد. در میان آن تاریکی به طور ناگهانی چشمش به سمت درختانی که در سمت راست او بودند افتادو در آن تاریکی با دو نور قرمز شیطانی مانند و ترسناک که نمی دانست منشا آن چیست مواجه شد. در آن لحضه از شدت ترس پاهایش از حرکت خودداری کردند و بر جای خود ماند و فقط با چهره ای پر از وحشت به آن دو نور قرمز خیره شد.

فانوس را کمی به جلوی خود برد بلکه بتواند به ماهیت صاحب آن دو نور قرمز پی ببرد ولی قبل از آنکه چیزی مشخص شود آن دو نور قرمز به سمت او حمله ور شدند. از شدت ترس پاهایش سست شدند چشمانش را بست و بر روی زمین افتاد و فانوس شکسته شد و آن یک ذره روشنایی خود را تقدیم به تاریکی کرد. هنگامی که پی برد چیزی نشده است چشمانش را باز کرد و با تاریکی مطلق مواجه شد. با تعجب به اطرافش نگاه کرد ولی دیگر خبری از آن دو نور قرمز رنگ نبود، اکنون خود تنها مانده بود و تاریکی.

دستانش را بر روی زمین گلی و خیس قرار داد و خود را بلند کرد و به اجبار در آن تاریکی دوباره به راه خود ادامه داد؛ اما با ترسی ناشی از این اتفاق که مانند بختک به دلش افتاده بود و او را رها نمی کرد. در طول راه تمام مدت ذهنش مشغول آن بود که آن دو نور قرمز رنگ می توانستند متعلق به چه موجودی باشند که او را اینگونه به وحشت انداخته بودند.