خوشحالی واقعی چیست؟

من میخوام بهتون بگم که یه تفاوت خیلی بزرگ با خوشحالی و خوشحالی واقعی هست/خوشحالی واقعی دقیقا چیه و چطوری تو روزمرگی هامون پیداش کنیم.

هنوز دنبال خوشحالی واقعی میگردین؟ ما وقتی بچه بودیم خوشحالی واقعی رو تو داشتن اسباب بازی/بازی و کنجکاوی میدیدیم. به عنوان نوجوان دنبال ماجراجویی و دوست پیدا کردن و به عنوان یک میانسال اون رو تو پول/سواد/سلامتی و موفقیت میبینیم..برا پیدا کردنش ما باید حس های مثبت و خوشحال کننده خودمون رو تقویت کنیم بجای اینکه دنبالش بگردیم.ما باید تلاش کنیم با ژرفای وجودمون ارتباط بگیریم.خوشحالی واقعی ما رو اروم میکنه و حس خوشبختی بهمون میده.

خوشحالی تجربه کردنیه و با خوشحالی واقعی فرق داره.فیلسوف ها برای خوشحالی وواقعی معنی های مختلفی گفتن.خوشحالی واقعی میتونه این باشه که ما خودمون باشیم/فعال باشیم/سالم باشیم و ارتباط گرفتن با خودمون باشه

بزارید براتون یه مثال بزنم.بیشترتون بالای کوه رفتید و یه جشمه ی زلال دیدید.اگه به اون سنگ پرت کنی اون کثیف و گلی میشه اما بعد یه مدتی که اون رو تنها بزارید دوباره همونقدر زلال میشه.همینطوری ما هم طیبعی خوشحال هستیم اما اذیت های بقیه باعث میشه که ما غمگین یا اونقدر خوشحال نباشیم و به دنبالش باشیم

چی ما رو واقعی و پابرجا میکنه؟ شاید یه حس ترسی بهتون وارد شه وقتی ازتون میپرسن چطوری خودتونو میشناسید.یه باوری هست که اگه شما خودتونو بشناسید و با خودتون بتونید ارتباط بگیرید میتونید به عنوان یه انسان اجتماعی خوشحال زندگی کنید. 1.باید مراقب روح خودتون باشید چون روح ابدی(eternal) هست 2.عشق ورزیدن به خودتون رو تمرین کنید تا مسئولیت داشتن یه زندگی شاد هماهنگ و معنادار رو به عهده بگیرید. 3.بدون توجه به نتیچه یا پاداش وظایف خودتون رو انجام بدید. 4.نسبت به همه ی افرار و موقعیت ها ارامش خودتونو حفظ کنید و در اخر میخوام بگم که خوشحالی واقعی رو من نمیتونم به شما بگم چی هست و خودتون باید دنبالش بگردید چون برای همه افرار معنای خوشحالی واقعی متفاورت هست.