تاریخچه موسیقی راک

•موسیقی راک چیست؟• تاریخچه موسیقی راک در اواخر دهه 1940 تا اوایل دهه 1950 تحت تأثیر ژانرهای مختلف موسیقی آفریقایی-آمریکایی از جمله گاسپل (gospel)، ریتم اند بلوز (rhythm and blues)، کانتری (country)، جامپ بلوز (jump blues) و جاز (jazz)، علاوه بر بوگی ووگی (boogie-woogie) قرار گرفت. در حالی که اصطلاح “راک اند رول” تا اوایل دهه 1950 ابداع نشده بود، برخی از رگه‌های این سبک را می‌توان در آلبوم‌های بلوز دوره 1920-1930 شنید.

•ابزار الکتریکی• راک اند رول در دوره‌ای با پیشرفت‌های عمده در سازهای موسیقی اختراع شد. در آن زمان آمپلی فایر، میکروفون، گیتار الکتریک ساخته شد. تنظیم اصلی ساز برای گروه های راک تقریباً همیشه شامل باس الکتریک و گیتار است. اما بسیاری از گروه ها از کیبورد و گیتار آکوستیک نیز استفاده می کردند. «راک اند رول کلاسیک شامل 2 گیتار الکتریک: یکی لید و دیگری برای ریتم، همراه با یک گیتار باس و یک کیت درام است.»

•انرژی پیشران• انرژی موسیقی راک دلیلی است که بسیاری از مردم آن را دوست دارند. در مقایسه با سایر ژانرهای موسیقی محبوب در دهه‌های 1940 و 1950، موسیقی راک بیشترین انرژی را داشت که به آن جذابیت اصلی در بین جوانان می‌داد. •ریتم های موسیقی راک اند رول• اکثر آهنگ های راک با امضای زمانی 4/4 نوشته شده اند. با این حال، همیشه اینطور نیست زیرا یافتن قطعاتی که در 8/12 و ¾ نوشته شده اند غیرمعمول نیست. در مورد ضرب آهنگ، آهنگ های راک معمولاً در محدوده 100-140 bpm قرار می گیرند.

•اولین آهنگ راک• اولین آهنگ راک محل بحث است. برخی می گویند که “Its Too Soon to Know” از گروه Orioles اولین آهنگ راک بود. این اثر توسط دبورا چسلر نوشته شد و در نوامبر 1948 منتشر شد. با این حال، از آنجایی که این آهنگ دارای گیتار تحریف شده ای نبود، بسیاری از نوازندگان و طرفداران «Rocket 88» جکی برنستون را به عنوان اولین قطعه واقعی راک اند رول می دانند. این موزیک در سال 1951، 3 سال پس از “Its Too Soon to Know” منتشر شد.

•چرا به آن موسیقی راک اند رول می گویند؟• گفته می‌شود که ملوانان قرن هفدهمی از عبارت «Rock and Roll» برای اشاره به حرکت کشتی‌ها در آب استفاده می‌کردند. این اصطلاح در طول سال ها تکامل یافت و به طور گسترده ای برای اشاره به رقصیدن هم استفاده شد. اما بر خلاف سایر اصطلاحات که معنای نامرتبط پنهانی در پشت خود داشتند، این عبارت به عنوان یک اصطلاح عامیانه رایج پذیرفته شد. بعدها، زمانی که موسیقی راک به شهرت رسید، این اصطلاح در میان نوازندگان و طرفداران گسترش یافت.

•تاریخچه موسیقی راک اند رول• راک اند رول در مناطق جنوبی ایالات متحده، به ویژه در زمان مهاجرت بردگان سابق آفریقایی در دهه 1940 سرچشمه گرفت. آمریکایی ها و مهاجران آفریقایی در مجاورت یکدیگر زندگی می کردند و سبک ها و ژانرهای موسیقی گروه های قومی را در معرض دید یکدیگر قرار می دادند. ادغام سازهای اروپایی با سنت موسیقی آفریقایی منجر به اختراع راک اند رول شد. سبک های موسیقی سفید، مانند بلوز (blues) و کانتری (country)، و ژانرهای موسیقی آفریقایی-آمریکایی، مانند سوئینگ و جاز (jazz)، تأثیر مستقیمی بر موسیقی راک اند رول داشتند.

•سازهای ابتدایی راک اند رول• با این حال، شکل ابتدایی راک اند رول به شدت به گیتار متکی نبود. ساکسیفون اغلب ساز اصلی بود و از پیانو هم استفاده شد. همچنین شایان ذکر است که راک اند رول در دوره ای وارد شد که صنعت ضبط موسیقی در حال شکوفایی بود. هنگامی که موسیقی راک زنده شد، شرکت‌های ضبط مستقل، مانند Chess و Atlantic، قبلاً آنجا بودند. این شرکت‌ها در درجه اول به مخاطبان خاص خدمت می‌کردند و در آن زمان، راک اند رول به عنوان یک جایگاه خاص در نظر گرفته می‌شد.

•راک اند رول در دهه 1950• دهه 1950 سال هایی بود که راک اند رول در سراسر ایالات متحده، به ویژه در بین نوجوانان گسترش یافت. هنرمندان پیشگامی مانند دی جی آلن فرید به دلیل محبوبیت گسترده موسیقی راک در اواسط قرن بیستم اعتبار دارند. در آن زمان، راک اند رول با هر سبک دیگری متفاوت بود، عمدتاً به دلیل اشعار آزاد و انرژی آن. در سال‌های اولیه دهه 1950، هنرمندان برجسته راک اند رول مانند چاک بری (Chuck berry) و فتز دومینو (Fats Domino) ضربات 4/4 و بلوز کلاسیک و آکورد به یاد ماندنی را استفاده کردند، که برای نوجوانان آمریکایی جذاب بود. محبوبیت روزافزون این ژانر با چالش هایی مواجه شد، به ویژه به این دلیل که به عنوان اعتراضی علیه ارزش های سنتی تلقی می شد. با این حال، این امر مانع از گوش دادن به موسیقی راک به ویژه نوجوانان نشده است. در همین دوره شاهد ظهور الویس پریسلی (Elvis presley) بودیم که به گفته تعداد زیادی از منتقدان و طرفداران موسیقی، میراثی را ایجاد کرد که او را به “پادشاه راک اند رول” تبدیل کرد

•راک اند رول در دهه 1960: آغاز تهاجم بریتانیا• سال 1962 آغاز تهاجم بریتانیا بود که برداشت بریتانیا، از موسیقی راک آمریکایی بود. مشخصه این دوره، تسلط گروه های بریتانیایی بر صحنه موسیقی راک بود. گروه هایی مانند The Beatles، The Searchers، Gerry & the Pacemakers، و Freddie & The Dreamers بر صحنه تسلط داشتند. این موسیقی تحت تأثیر راک اند رول آمریکایی، ریتم اند بلوز یا همان آر اند بی (R&B) و سول (Soul) بود. گروه‌های مستقر در لندن مانند رولینگ استونز حتی بیشتر از گروه‌های دیگر تحت تأثیر ریتم اند بلوز قرار گرفتند و این ژانر را به سطح جدیدی از آزادی و وحشی رساندند. این گروه‌ها، تأثیرات آمریکایی خود را با انرژی بالا ترکیب کردند تا سبک موسیقی راک اند رول را ایجاد کنند، که تهاجم بریتانیا را در آن دوره تعریف کرد. پس از موفقیت چاک بری، گروه‌های جدید توانستند به جای تک‌آهنگ، آلبوم‌های راک اند رول کامل تولید و منتشر کنند. آنها همچنین مضامین جوانی و شورش جنسی را که اغلب با این سبک جدید موسیقی همراه بود، اتخاذ کردند. “I Want To Hold Your Hand” گروه بیتلز به دلیل قرار گرفتن 7 هفته ای آن در اولین جایگاه در بیلبورد Hot 100، همیشه با تهاجم بریتانیا همراه بوده است، تا 15 هفته می رسد. این گروه در فوریه 1964 در نمایش اد سالیوان میزبانی شد و توجه حدود 73 میلیون بیننده در 50 ایالت را به خود جلب کرد. تسلط بیتلز به همین جا متوقف نشده است زیرا این گروه به مدت یک هفته 12 جایگاه را در بیلبورد 100Hot به دست آورد و 5 جایگاه برتر را به خود اختصاص داد. همه این اتفاقات باعث شده است که بیتلز با توجه به تورم، به پرفروش ترین گروه راک در تمام دوران تبدیل شود. البته این نمودار شامل هنرمندان و گروه‌های موسیقی راک بریتانیایی به غیر از بیتلز می‌شود، از جمله: The Mindbenders_The Rolling Stones_The Animals_Herman’sHermit_The Kinks_The Dave Clark Five_Petula Clark_Manfred Mann_

•هارد راک در دهه 1970 – ظهور هارد راک• دهه 1970 دوره ای بود که زیرشاخه های مختلف موسیقی راک متولد شدند. اینها عبارتند از هارد راک، سافت راک، هوی متال و گلم راک. از آنجا که موسیقی راک با ماهیت روانگردان در دهه 1960 غالب بود، ظهور زیر ژانرهای سنگین تر، تیره تر و تهاجمی تر راک در دهه 1970 منطقی بود. Pink Floyd، Deep Purple، Led Zeppelin، Black Sabbath و Aerosmith از برجسته ترین نام های این صنعت در آن زمان بودند. در همان دوره شاهد گلم راک، زیرشاخه‌ای از موسیقی راک بود که اعضای گروه آرایش، لباس و مدل موی عجیب و غریب می‌پوشیدند. دیوید بووی نمونه کاملی از سبک موسیقی گلم راک است. کوئین همچنین برخی از تأثیرات راک گلم را اقتباس کرد. این گروه در سال 1975 موزیک ویدیوی نمادین خود “Bohemian Rhapsody” را منتشر کرد. توسط بسیاری به عنوان یک تغییر دهنده بازی در نظر گرفته می شود. این راه را برای جذابیت جریان اصلی MTV هموار کرد. پانک راک برای کمک به هنرمندان نوظهور برای ورود به این صنعت با استفاده از منابع ناچیز یا بدون منابع ساخته شده بود، به دنبال این شعار اشتباه نقل شده، “اگر بتوانید سه آکورد بنوازید، می توانید یک گروه تشکیل دهید.” برخی از مشهورترین گروه های پانک راک بریتانیایی شامل The Stooges، The S**x Pistols، The Ramones و The Damned بودند.

•هارد راک در دهه 1980 – موج نو و هوی متال• در اوایل دهه 1980، تجاری‌سازی سنگین راک اند رول که در سال‌های قبل شاهد آن بودیم، شروع به محو شدن کرد و منجر به ظهور زیرژانرهای بیشتری نسبت به پانک شد. موسیقیدانان سبک موسیقی راک آن دوره را «موج نو» نامیدند که عناصری از پانک راک، رگی، موسیقی پاپ، سینت پاپ، فانک و آرت راک به عاریت گرفته است. از یک طرف، هارد راک جای خود را به سبک تهاجمی تر و سخت تر داد، بنابراین موسیقی هوی متال متولد شد. با معرفی ژانرهای فرعی مانند ترش متالر (Trash metal)، دث متال (Death metal) و گلم متال (golem metal)، آهنگ‌های گیتار تحریف‌تر شدند، تک‌نوازی‌های گیتار گسترده‌تر شدند، ضرب های درام سریع‌تر شدند و صدای کلی موسیقی بلندتر شد. گروه هایی مانند Iron Maiden، Van Halen و AC/DC در هوی متال (Heavy metal)، Bon Jovi و Guns N’ Roses در متال گلم و متالیکا در ترش متال، موسیقی راک به طور کامل به سبک دیگری تبدیل شد. برعکس، گروه‌های انگلیسی مانند Depeche Mode به سمت متن آهنگ‌های درون‌گرا پیش رفتند و راه را برای ظهور پست پانک هموار کردند. گروه های آمریکایی مانند R.E.M. همان مسیر را در آن سوی سیاره دنبال کرد. The Police همچنین نام بزرگ دیگری در صحنه بود که راک را با تأثیرات مختلفی مانند رگی و پانک ترکیب کرد.

•آلترناتیو راک• بسیاری از این گروه‌ها آهنگ‌های محبوبی را منتشر کردند که در ایستگاه‌های رادیویی کالج جذابیت گسترده‌ای پیدا کرد و باعث شد مردم این سبک موسیقی را «راک کالج» نام ببرند، که بعداً به چیزی تبدیل شد که امروزه به‌عنوان آلترناتیو راک (Alternative Rock) می‌شناسیم. همانطور که از نام آن پیداست، آلترناتیو راک به سادگی جایگزینی برای موسیقی راک رایج در آن زمان بود. اکثر گروه‌های آلترناتیو راک با شرکت‌های کوچک و مستقل معامله می‌کردند، از این رو راک «Indie» نامیدند. به رسمیت شناختن آلترناتیو راک منجر به ایجاد نمودار اختصاصی بیلبورد برای آلترناتیو راک در سال 1988 شد. در همان زمان، راک کلاسیک و هارد راک نیز همچنان حضور داشتند، با گروه‌های قدیمی‌تر روی صحنه و همچنین گروه‌های جدید به صحنه موسیقی بازگشتند . گروه‌ها و هنرمندانی مانند Dire Straits، Journey، و Bruce Springsteen، U2.

•آلترناتیو راک در دهه 1990 – آلترناتیو راک قدرت را در دست گرفت• آلترناتیو راک تا دهه 90 به رشد خود ادامه داد. آن دهه تماماً درباره گرانج بود، زیرشاخه ای از موسیقی آلترناتیو راک که در واشنگتن توسعه یافت. این سبک راک از جنبش پانک الهام گرفته شده و عناصری را از هوی متال و پانک هاردکور به عاریت گرفته است. ویژگی‌های آن عبارت بود از بازخورد، اشعار سرد، بیگانگی اجتماعی، تم‌های طنز تاریک، و تحریف‌های گیتار. در ابتدا، گرانج به عنوان یک پدیده محلی، به ویژه در سیاتل و مناطق اطراف آن در نظر گرفته می شد، اما پس از آن که “smells like teen spirit” نیروانا به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد، گرانج به طور گسترده ای شناخته و پذیرفته شد. گروه هایی مانند Pearl Jam، Soundgarden، Alice In Chains، Mudhoney و Melvins جنبش گرانج دهه آخر قرن بیستم را رهبری کردند. آلبوم‌های مختلف گرانج به 100 آلبوم پرفروش رسیدند، از جمله Soundgarden’s Badmotorfinger، Pearl Jam’s Ten و Alice in Chains’ Dirt. علاوه بر این، شرکت‌های Record Label با گروه‌های گرانج زیادی در سیاتل امضا کردند. با این وجود، محبوبیت این زیرژانر به مرور زمان کمرنگ شد و جای خود را به سبک «پست گرانج» آلترناتیو راک و بریت پاپ داد. دهه 90 نیز اوج آلترناتیو راک را نشان می‌داد، با گروه‌هایی مانند Radiohead، Oasis، Muse، و Foo Fighters که روی صحنه می‌آمدند و تماشاگران زیادی داشتند.

•دهه 2000 میلادی، عصر اینترنت و موسیقی راک• دهه 2000 دوره ای بود که دسترسی به اینترنت به طور تصاعدی در حال گسترش بود. این به نوازندگان آماتور اجازه داد تا در مورد ریشه های موسیقی راک و همه زیرشاخه های مختلف که در طول سال ها شکل گرفته اند به راحتی بیاموزند. هنرمندان از عناصر موسیقی راک قدیمی استفاده کردند و آنها را به روش های خلاقانه ترکیب کردند. به عنوان مثال، Arctic Monkeys سبک راک مستقل خود را توسعه داد، در حالی که The Strokes بر پست پانک تأکید داشت. در همان زمان، گروه‌هایی مانند Linkin Park و Coldplay برخی از نام‌هایی بودند که در اوایل دهه 2000 با سبک‌های منحصربه‌فرد خود که ژانرهای مختلف آن دوران را در هم آمیختند، جهان را تکان دادند. در اوایل دهه 2010، گروه های مختلف پیشگام اختراع سبک جدیدی از راک روانگردان بودند که قبلاً سابقه نداشت. آنها موسیقی دهه 90 و راک گیتار دهه 60 را در قطعات خود مخلوط کردند. دیگر هنرمندان برجسته ای که خاستگاه موسیقی راک را احیا کردند، لانا دل ری و سنت وینسنت هستند. با شروع دهه 2010، سیاست، موضوع اصلی موسیقی راک بود، از قطعاتی که در مورد نژادپرستی صحبت می‌کنند تا آهنگ‌های سیاسی آشکار که برخی جنبش‌های سیاسی را نقد می‌کنند. باب دیلن، گری کلارک و گود سولز از جمله هنرمندانی بودند که راه را برای ظهور موسیقی اعتراضی هموار کردند.