پاکت نامه

از همان روزی که نامه را از صندوق پست برداشتم حتی نگاهی به داخلش نینداختم نمیدانم چرا حس میکنم نباید بازش کنم هر روز قبل رفتن به سرکار به آن پاکت نامه چند دقیقه چه نگاه میکنم می‌اندیشم که آیا چه چه چیزی در آن نوشته شده ؟ هر روز من درباره ی نامه شده حدس زدن واژه به واژه آن از آغاز تا پایان .

روز جمعه بود و دلم گرفته بود پاکت نامه را پس دست گرفتم و برگرداندم نوشته بودی : به مرض عشق گرفتار شدم عاشق فرشته نشدم ، عاشق پری نشدم بلکه عاشق یک موجود فانی ای مانند خودم شدم او هم انسان است مانند من هر یک روزی به سوی آسمان ها می کشیم پاکت را نامه باز کردم و بعد هر واژه ای که در ذهنم تکرار. میکردم اشک از چشمان من سرازیر میشد حتی یک کلمه هم نمیگفتم در این نامه این چنین نوشته بودی : متاسفم که که دوستت نداشتم متاسفم که دروغ گفتم که کنارت می مانم ، متاسفم که گفتم مانند سایه پشت سرت هستم همه ش دروغ بود

نامه اَت به پایان رسید ، حالا فهمیدم که چرا دلم گرفته بود ، حالا فهمیدم که چرا حس عجیبی داشتم ، حالا فهمیدم که تو بیماری به لاعلاج به نام عشق دچار شده بودی من هم متاسفم که دیر به این موضوع فراموش شده پی بردم

چاقوی را که روی میز بود برداشتم و نگاهی به آسمان کردم او هم دلش گرفته بود . چشمانم سیاهی می‌رفت به نام آن لحظه ای که قطرات خون بر دفترچه خاطرات غبار آلود مرا لمس میکرد و رگ های بی گناه مرا ترک می‌نمودند مدتی کم است که من مرده ام تا به تو بپیوندم تا از دست آن خاطرات دیوانه کننده رها شوم قبل از آنکه دیوانگی به سراغم آید تمایلی به ادامه دادن سفر زندگی نداشتم دلم میخواهد در کنارت تا پایان جهان قدم بردارم حتی به قیمت رفتن ما به آتش پایدار جهنم ، کنارت میمانم ، و مانند سایه پشت سرت هستم ،