لاکپشت های نینجای واقعی!

لاکپشت های نینجا در دنیای واقعی! 🐢

نکته: بچه ها این پست درمورد کاسپلی های لاکپشت های نینجا یا هر چیز دیگه ای نیست و برای سرگرمی و خنده ساخته نشده 😅 • قضیه از چه قراره؟ داخل فضای مجازی چند روزی می‌شد که این 4 نقاش قدیمی و مشهور چون اسم هاشون شباهت زیادی به کاراکتر های اصلی سری کارتون های «لاکپشت های نینجا» داشت، به عنوان لاکپشت های نینجای واقعی ترند و معروف شده بودن، داخل این پست قراره معرفی شون کنیم و مختصر درمورد سرگذشت و زندگی شون توضیح بدیم 👀✨

لئوناردو داوینچی: لئوناردو دی سر پیرو داوینچی دانشمند، نقاش، مجسمه‌ ساز، معمار، موسیقی‌ دان، مهندس، مخترع، آناتومیست، زمین‌ شناس، نقشه‌ کش، گیاه‌ شناس و نویسندهٔ ایتالیایی در دورهٔ رنسانس بود. شاید بتوان گفت نبوغی که او در کار هایش از خود نشان داده، بیش از هر چیز دیگری مورد توجه نسل‌ های آینده و بعدی خود قرار گرفته‌ است. لئوناردو معمولاً به عنوان نمونهٔ بارز یک مرد رنسانس شناخته می‌شود. با وجود اینکه بیش از ۲۵ نقاشی از او باقی نمانده؛ ولی به‌ طور گسترده او را یکی از بزرگ‌ ترین نقاشان تاریخ دانسته‌ اند. 🎨 برخی از آثار وی: تابلوی «مونا لیزا»، نقاشی رنگ روغن ناتمام «سنت جروم در بیابان»، نقاشی دیواری «شام آخر»

دوناتلو: دوناتو دی نیکولو دی بتو باردی هنرمند و پیکر تراش معروف ایتالیایی در اوایل دورهٔ رنسانس از فلورانس بود. او تا حدی به خاطر کارش در زمینهٔ نقش برجسته، شکلی از پیکر تراشی برجسته و کوتاه، شناخته‌ شده‌ است. دوناتلو یکی از پیشگامان در عرصهٔ هنر بود که بسیاری از هنرمندان چون داوینچی و میکل آنژ از وی الهام می‌‌گرفتند. 🎨 برخی از آثار وی: مجسمه «داوود» (که بعد ها مجسمهٔ داوود کنونی اثر میکل آنژ از روی این مجسمه الهام گرفته شد)، مجسمه «Penitent Magdalene»

رافائل: رافائلو سانتسیو یا رافائل سانتی که بیشتر با اسم کوچکش «رافائل» شناخته می‌شود، نقاش و معمار ایتالیایی دوران اوج رنسانس بود. رافائل، نمونه بارز هنرمند دورهٔ رنسانس پیشرفته است. او با آنکه شدیداً تحت تأثیر لئوناردو داوینچی و میکل آنژ بود، سبک خاصی پدید آورد که آرمان‌ های هنر رنسانس پیشرفته را به روشنی بیان می‌کند. او ضمن آنکه از هر هنرمند دیگری می‌آموخت، به نیروی ابتکار و اصالت پر توان خود نیز میدان می‌داد؛ آنچه را که بهتر می‌توانست به کار گیرد، جذب می‌کرد و گرایش کلاسیک روزگار خویش را به قالب شکل می‌ریخت. او چنان خستگی ناپذیرانه با روحیهٔ هنر کلاسیک کار می‌کرد که هنرش را تقریباً می‌توان رستاخیز هنر یونان در اوج تکاملش تلقی کرد. گوته، شاعر و منتقد پر آوازهٔ آلمانی، دربارهٔ رافائل گفته‌ است که وی مجبور به تقلید از یونانیان نبود؛ زیرا خودش همچون یونانیان می‌اندیشید و احساس می‌کرد. وی به همراه میکل‌ آنژ و لئوناردو داوینچی، سه‌ گانهٔ استادان بزرگ دوران خود را تشکیل داده‌ است. 🎨 برخی از آثار وی: دیوار نگاره «مکتب آتن»، تابلوی «باغبان زیبا»

میکل آنژ: میکل‌ آنجلو دی لودوویکو بوئوناروتی سیمونی شناخته‌ شده به عنوان میکل‌ آنژ نقاش، پیکر تراش، معمار و چکامه‌ سرای ایتالیایی رنسانس والا و زادهٔ جمهوری فلورانس بود که اثری شگرف بر گسترش هنر غربی داشت. استعداد های چند جانبهٔ هنری‌ اش چنان بود که از سوی خیلی از بزرگ‌ ترین هنرمندان معاصر خودش و نیز برخی از بزرگ‌ ترین هنرمندان تاریخ، وی را در کنار فلورانسیِ دیگری، یعنی لئوناردو داوینچی، غالباً به عنوان یکی از نامزد های الگوی مثالی یک همه‌چیز دان در نظر می‌گیرند. 🎨 برخی از آثار وی: مجسمه «پیه‌‌تا یا ترحم»، تندیس «داوود»، مجسمه «موسی»، نقاشی محراب «داوری نهایی»