زامبی ها میتوانند واقعی باشند !

اوفیوکوردیسپس نوعی قارچ خاص است که به برخی از حشره‌ها در جنگلهای آفریقا حمله می‌کند.‌هاگ‌های این قارچ وارد بدن مورچه‌ها می‌شوند و کنترل مغز آنها را به دست می‌گیرند. این قارچ سپس به حشره دستور می‌دهد تا به بالای یک گیاه رفته و به زیر برگی که تا 25 سانتیمتر بالاتر از سطح زمین قرار گرفته بچسبد. به این دلیل مورچه پس از مدتی می‌میرد و قارچ شروع به رشد در مغز این حشره مرده می‌کند. پس از اینکه قارچ به بالاترین مرحله در چرخه رشد خود می‌رسد‌ هاگ‌های جدیدی را رها کرده و به دنبال قربانی دیگری می‌گردد. آیا فکر می‌کنید این احتمال وجود دارد که این قارچ به بدن انسانها نیز آسیب برساند؟ خط داستانی بازی کامپیوتری The Last of Us از همین ایده گرفته شده.

توکسوپلاسما گوندی یا Toxoplasma gondii انگل کوچکی است که بیش از هر چیزی وارد مغز موشها می‌شود. روند تفکر موشهایی که به این انگل مبتلا می‌شوند تغییر می‌کند و مثلا حیوان به جای اینکه از گربه‌ها بترسد، به سمت آنها حمله می‌کند. دانشمندان متوجه شده‌اند موشهایی که به توکسوپلاسما گوندی مبتلا می‌شوند به بوی گربه و ادرار آن واکنش نشان می‌دهند و به سمت آنها می‌روند. این موشها در طبیعت معمولا به دست همین گربه‌ها کشته یا خورده می‌شوند و به این ترتیب انگل وارد بدن گربه‌ها نیز می‌شود. همچنین گزارش‌هایی منتشر شده که نشان می‌دهد برخی از انسانها این انگل را از گربه‌ها دریافت کرده‌اند. با اینحال تاکنون هیچ کدام از افرادی که به این انگل مبتلا شده‌اند نشانه‌هایی از رفتارهای غیر عادی نشان نداده‌اند.

با توجه به تحقیقاتی که در زمینه سلول‌های بنیادی انجام شده، انسانها قادر خواهند بود تا به زودی اعضا و ارگانهایی از بدن که آسیب دیده‌ یا از بین رفته‌اند را ترمیم کنند. اما تنها عضوی از بدن که قابلیت دوباره ایجاد شدن و ترمیم را ندارد مغز است زیرا هنگامی که شخصی می‌میرد سلولهای بیرونی مغز بلافاصله شروع به از بین رفتن می‌کنند. در حقیقت لایه بیرونی مغز است که شخصیت هر فرد را شکل می‌دهد، خاطرات، احساسات، منطق و تفکرات هرکس در لایه بیرونی مغز ذخیره می‌شود و لایه‌های داخلی که شامل سلولهای بنیادی هستند عملکردهای اولیه و حیاتی ما مثل نفس کشیدن، غذا خوردن و راه رفتن را کنترل می‌کنند. به این ترتیب تنها در صورتی که شخصی را بلافاصله پس از مردن احیا کنید لایه بیرونی مغز سالم می‌ماند. حالا موقعیتی را تصور کنید که شخصی پلید در آن اجسادی را که لایه بیرونی مغزشان از بین رفته است دوباره احیا کند و به زامبی‌هایی دست پیدا کند که قدرت تفکر نداشته باشند. شاید در حال حاضر این امکان وجود نداشته باشد اما به هر حال حداقل از لحاظ تئوری قابل انجام است.

آیا می‌دانستید که انسان‌ها هم به جنون گاوی مبتلا می‌شوند؟ این بیماری در انسانها با نام Creutzfeldt-Jakob شناخته می‌شود و افرادی که به آن مبتلا می‌شوند دارای علائم و رفتارهایی هستند که شباهت زیادی به زامبی‌های فیلم “28 روز بعد” دارد. از این نشانه‌ها می‌توان به تغییر در راه رفتن، توهمات، تلوتلو خوردن و به زمین افتادن، کشیده شدن عضلات، پرشهای میاوکلونیک و تشنج اشاره کرد که تقریبا همه این نشانه‌ها در زامبی‌ها نیز دیده می‌شود! با اینحال خوشبختانه تاکنون افرادی که به این بیماری مبتلا شده‌اند هیچ نشانه‌ای از رفتارهای خشونت آمیز بروز نداده‌اند، ولی احتمال جهش بیماری و بروز نشانه‌های جدید همیشه وجود دارد.

در طول تاریخ گزارش‌های زیادی مبنی بر دیدن زامبی‌ها در جزیره‌ هائیتی ثبت شده است. با اینکه محققین عصر جدید این گزارش‌ها را تایید نمی‌کنند، اما به هر حال این موضوع که افراد زیادی در این جزیره با زامبی‌ها برخورد داشته‌اند خیلی عجیب و ترسناک است. در سال 1997 یک مجله پزشکی تحقیقات و آزمایشات گسترده‌ای را بر روی 3 مورد از این زامبی‌ها در جزیره‌ هائیتی انجام داد و در نهایت نتیجه گرفت که هیچ کدام از این سه مورد زامبی‌های واقعی نیستند. یکی از این افراد از اسکیزوفرنی رنج می‌برد و دو نفر دیگر در حقیقت هویت اشتباهی داشتند. با اینحال این تحقیق تنها در مورد سه نمونه انجام شده و گزارش‌های بیشتری که در طول تاریخ از این زامبی‌ها منتشر شده است با این دقت مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. به نظر شما آیا ممکن است که زامبی‌هایی واقعی در جنگل‌های‌ هائیتی در حال زندگی باشند؟

آیا از زنبورها میترسید؟ احتمالا بعد از خواندن این مطلب بعد از دیدن یک زنبور در طبیعت وحشت خواهید کرد! این زنبور که در مناطق گرمسیری زندگی کرده و Hymenoepimecis argyraphaga نام دارد یکی از بدترین انگلهای روی کره زمین است. این زنبور عنکبوتهایی که تار می‌بافند را پیدا کرده و از آنها به عنوان میزبانی برای بچه‌های خود استفاده می‌کند. هنگامی که زمان تخم ریزی زنبور ماده فرا می‌رسد، این حشره یک عنکبوت را انتخاب کرده و نیش میزند که این نیش باعث فلج شدن عنکبوت خواهد شد. سپس زنبور تخم‌های خود را بر روی شکم عنکبوت قرار می‌دهد. پس از مدتی لاروهای کوچک (کرم حشره) زنبور از تخم بیرون آمده و با چسبیدن به عنکبوت از خون آن تغذیه می‌کنند. پس از گذشت چند هفته لاروها ماده شیمایی ناشناخته‌ای را به مغز عنکبوت تزریق می‌کنند، این ماده تمامی مغز را در بر می‌گیرد و به حشره دستور می‌دهد تا برای لاروها پیله ببافد. پس از به پایان رسیدن ساخت این پیله عنکبوت در وسط آن قرار می‌گیرد و لاروها آماده پوست اندازی می‌شوند. در همین زمان لاروها در پیله قرار گرفته و این عنکبوت را کم کم می‌خورند. چند هفته بعد لاروها به زنبور تبدیل می‌شوند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند. حالا تصور کنید که این زنبورها جهش پیدا کنند و قادر باشند تا از انسانها نیز به همین شیوه استفاده کنند‍!

از نوروتوکسین‌ها (Neurotoxins) در سلاح‌های شیمایی استفاده می‌شود. با اینحال در صورتی که به اندازه درست از این مواد استفاده شود می‌توان حالت‌های زامبی گونه نیز در انسانها ایجاد کرد. یکی از قویترین نوروتوکسین‌هایی که در زمین وجود دارد را نوعی ماهی بادکنکی تولید می‌کند. در صورتی که این ماده توسط شخصی خورده شود در مدت زمان خیلی کوتاهی باعث مرگ وی خواهد شد. با اینحال در صورت برخورد این ماده با پوست، شخص دچار حالتهایی می‌شود که شباهت بسیار زیادی به مردن دارد. پس از کم شدن اثر این ماده قربانی کماکان حالت عادی ندارد. شاید این ماده هنوز قادر نباشد که مردگان متحرک واقعی ایجاد کند، اما اگر روزی در ساخت سلاح‌های شیمایی مورد استفاده قرار بگیرد قدرت خیلی زیادی خواهد داشت

باز هم یک زنبور انگل دیگر، البته این زنبور ترجیح می‌دهد تا از سوسکها به عنوان میزبانی برای بچه‌هایش استفاده کند. ابتدا این زنبور یک سوسک پیدا کرده و آن را نیش میزند. نیش زنبور روی مغز سوسک اثر گذاشته و باعث می‌شود که حشره از حرکت باز ایستد. سپس زنبور نیش خود را وارد قسمتی از مغز سوسک می‌کند که رفتارهای پیچیده تر حشره مثل راه رفتن از آن قسمت کنترل می‌شود. به این ترتیب زنبور کنترل کامل روی سوسک داشته و به وسیله نیش خود آن را به هر جایی که نیاز دارد هدایت می‌کند. پیش از اینکه سوسک آزاد شود زنبور یک تخم خود را وارد شکم آن می‌کند. پس از گذشت سه روز لارو زنبور از تخم بیرون آمده و از داخل شروع به خوردن سوسک می‌کند. تصور کنید که این زنبور پس از نوعی جهش قدرت کنترل انسانها را نیز در دست بگیرد.

کرم‌های یال اسبی یکی از ترسناکترین انگلهای روی زمین هستند. این کرمها معمولا در آبهای تازه که احتمال حضور حشرات در آن زیاد است تخم گذاری کرده و به دنبال میزبان می‌گردند. پس از اینکه این کرمها وارد بدن میزبان می‌شوند شروع به اثر گذاری بر مغز آن می‌کنند. تا چند هفته اول هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد اما پس از تکمیل چرخه رشد، لاروها میزبان خود را وادار می‌کنند تا کارهای خطرناک انجام دهد. هدف این کرمها این است که میزبان مقداری آب پیدا کرده و خود را در آن غرق کند. پس از اینکه میزبان کشته می‌شود کرمها از بدن آن خارج شده و این چرخه دوباره ادامه پیدا می‌کند. تا کنون چندین مورد گزارش شده که انسانها نیز به این کرم مبتلا شده‌اند