زندگی وجود نداره!

نلسون ماندلا سیاستمدار و مبارز بزرگ راه آزادی بود که بعید است نام او را نشنیده باشید. از طرفی ممکن است سن‌تان به قدری باشد که مرگ او را در دهه ۸۰ میلادی به یاد بیاورید؛ شما هم این‌طور فکر می‌کنید؟ در واقع ماندلا در سال ۲۰۱۳ میلادی درگذشت ولی بسیاری از افراد به یاد می‌آورند که ظاهراً به مرگ او در دهه ۸۰ در تلویزیون اشاره شده است. این پدیده با نام اثر ماندلا یا Mandela Effect شناخته می‌شود. اگر این اثر واقعی باشد و ما در حال یادآوری اتفاقی باشیم که حقیقتاً حداقل یک بار در گذشته رخ داده است،‌ احتمالاً می‌توان ادعا کرد هر کسی که مسئول اداره دنیای ماست، پیوسته گذشته این جهان شبیه‌سازی شده را تغییر می‌دهد.

جدای از این مسئله این اثر می‌تواند دلیلی بر جهان‌های موازی و برخورد یکی از آن‌ها با جهان ما باشد که ماندلا در آن، در دهه ۸۰ در گذشت ولی در جهان ما تا سن ۹۵ سالگی عمر کرد.

چطور است که اندکی علمی‌تر پیش برویم؟ شاید با یک آزمایش معروف فیزیک آشنایی داشته باشید که در آن، الکترون‌ها از طریق برخی روزنه‌ها از یک صفحه مسی به سوی یک صفحه حساس به نور شلیک می‌شوند. با انجام این کار یک الگوی قابل مشاهده موجی‌شکل رخ می‌دهد. با این حال زمانی که این آزمایش تحت مشاهده صورت می‌گیرد، الکترون‌ها رفتار متفاوتی نشان می‌دهند و خبری از الگوی مذکور نیست. در نتیجه باور برخی بر این نظریه است که ما در یک شبیه‌ساز زندگی می‌کنیم که منابع خود را تنها زمانی به کار می‌گیرد که ما در حال تماشای نتیجه هستیم. آیا واقعاً این‌‌طور است یا در آینده‌ای نه چندان دور علم دلیل این مغایرت را توضیح خواهد داد؟

در سال ۲۰۱۷ یک گروه سازمان‌یافته مجرب از محققان دانشگاه واشنگتن اعلام کرد که می‌تواند یک کد کامپیوتری مخرب را وارد رشته‌های فیزیکی DNA کند. اما چرا باید چنین کاری انجام شود؟ در حقیقت آن‌ها می‌خواستند نشان دهند اجزای محاسبه‌گری که در یافتن توالی‌های ژن نقش دارند، در برابر حملات آسیب‌پذیر هستند. با این حال شاید آن‌ها بدون آن که خودشان بخواهند و ناخواسته، فاش کرده باشند آن چه ما به عنوان بیولوژی و زیست‌شناسی می‌شناسیم، در واقع همان کدهای کامپیوتری و علوم رایانه است. اگر واقعاً این‌طور باشد، ما و جهان اطرافمان چیزی فراتر از صفر و یک نیستیم. (خودم سر این پ*رام ریخت)

پدیده‌های فراطبیعی مانند بیگانگان، اشباح و موارد این چنینی که توضیحی برای آن‌ها و یا اصلاً وجود و عدم وجودشان نداریم، می‌توانند در یک دنیای شبیه‌سازی شده به عنوان «گلیچ» شناخته شوند. کاربران پیش از این در تاپیک‌های جداگانه ردیت بارها درباره این پدیده‌های فراطبیعی و همچنین این فرضیات سخن گفته‌اند. افراد زیادی ادعا کرده‌اند که پدیده‌های فراطبیعی و عجیب برای آن‌ها رخ داده است.

احتمالاً ۵ سال قبل تصویری که از کاربران رنگ لباس را می‌پرسید به یا دارید. ما بعد از تماشای آن تصویر باید مشخص می‌کردیم که آیا با یک لباس آبی مواجه هستیم یا با لباسی زرد. بسیاری از افراد در حدس زدن رنگ لباس با یکدیگر اختلاف نظر داشتند. بعدتر در سال ۲۰۱۸ صدای کامپیوتری Yanny و Laurel سر زبان‌ها افتاد. اگرچه صدای کامپیوتری مذکور در تمام طول اجرای خود یک کلمه واحد را تکرار می‌کند اما کاربران دو کلمه مختلف را می‌شنوند. چنین تست‌هایی در فضای عظیم اینترنت بسیار هستند و دلایل زیادی هم برای رخ دادن آن‌ها ارائه شده‌اند ولی حتی با وجود این دلایل ما می‌توانیم به یک نتیجه منطقی برسیم: هر کدام از ما در دنیای خودمان زندگی می‌کنیم. در حقیقت تعریف ما از واقعیت چیزی است که توسط مغزمان از تجربه‌های پیشین جمع‌آوری شده و شکل گرفته است تا کمک کند قطعه‌های داده‌ای را که دریافت می‌کنیم، به شکلی منطقی پردازش کنیم. بنابراین در دنیایی به این شکل که تجربه هر شخص از دیگری متفاوت است، آیا اصلاً خود ما نیز در ساخت یک شبیه‌ساز نقش نداریم و مغز ما این کار را به عهده نگرفته است؟ (مطمئنم الان حتی به چشاتم شک کردی)