نتفلیکس اولین غول استریم

نتفلیکس یکی از شرکت‌های پیشتاز در حوزه کاری خود است و محبوبیت بسیار زیادی دارد. این شرکت محتوای استریم‌شده را یا می‌خرد یا خودش تولید می‌کند. حتی در برخی از منابع به‌عنوان محبوب‌ترین سرویس استریم ویدیو معرفی شده. همچنین این شرکت یکی از بزرگ‌ترین استودیوهای فیلم‌سازی جهان است. فیلم‌ها و سریال‌های ساخت این استودیو توانسته‌اند ده‌ها بار نامزد دریافت بهترین و بزرگ‌ترین جوایز حوزه سینما و ساخت فیلم، سریال و مستند، یعنی جوایز امی، گرمی و حتی اسکار شوند و حتی ده‌ها مرتبه موفق به کسب این جوایز شده‌اند.

دفتر مرکزی نتفلیکس در لس‌آنجلس قرار دارد. نتفلیکس بیش از ۱۵ درصد کل ترافیک اینترنت جهان را مصرف کرده و در بیش از ۱۹۰ کشور جهان فعالیت می‌کند. تعداد کاربران این سرویس در سه‌ماهه آخر سال ۲۰۲۲، ۲۳۰.۷ میلیون نفر اعلام شده است. درآمد این غول استریم ویدیوی جهان در دوره زمانی مذکور ۷.۸۵۲ میلیارد دلار و در کل سال ۲۰۲۲ حدود ۳۱.۶۱ میلیارد دلار و درآمد خالص آن ۴.۴۹ میلیون دلار بوده است. شرکت نتفلیکس در سراسر جهان ۱۱۳۰۰ کارمند دارد که رقم شگفت‌انگیزی است. ارزش بازار این سرویس نیز ۱۴۴.۰۸ میلیارد دلار اعلام شده است.

نتفلیکس ابتدا محتوای خود را به‌صورت آفلاین و از طریق دیسک‌های دی‌وی‌دی ارائه می‌کرده و دی‌وی‌دی‌های دربردارنده فیلم‌ها و سریال‌های خود را از طریق پست برای مردم ارسال می‌کرده. سری فیلم‌های بازی‌های گرسنگی (the Hunger games)، فیلم جنگ جهانی زد (World War Z) و فیلم ردیک (Riddick) از مشهورترین فیلم‌های ساخته‌شده توسط نتفلیکس هستند. سریال‌های دردویل (Daredevil)، خانه کاغذی (Money Heist) و نارکوها (Narcos) نیز جزو بهترین سریال‌های ارائه‌شده توسط این سرویس هستند. سریال‌ بازی مرکب (Squid Game) و سری سریال‌های چیزهای عجیب (Stranger Things) نیز جزو سریال‌های بسیار پرطرفدار نتفلیکس محسوب می‌شوند.

این شرکت در سال ۱۹۹۷ توسط «رید هستینگز» و «مارک راندولف» تأسیس شد. ایده اولیه ایجاد این شرکت زمانی شکل گرفت که هستینگز به‌دلیل دیر بازگرداندن فیلمی که از یک شرکت ارائه‌دهنده فیلم و سریال کرایه کرده بود، ۴۰ دلار جریمه شد و همین جریمه او را بر آن داشت تا فروشگاه آنلاینی برای فروش فیلم و ارسال آن از طریق پست ایجاد کند. البته داستان دیگری نیز در مورد ایجاد ایده تأسیس نتفلیکس وجود دارد؛ ظاهراً راندولف در زمان راه‌اندازی فروشگاه آمازون ترغیب شده بود تا او نیز یک فروشگاه اینترنتی ایجاد کند و کالاهایی را که به‌سادگی قابل حمل هستند، از طریق این فروشگاه عرضه کند. او و هستینگز ابتدا به این فکر افتادند که فیلم‌ها و سریال‌ها را با نوارهای VHS بفروشند یا کرایه دهند؛ اما به‌دلیل گران بودن این نوارها و حساس بودن آن‌ها برای ارسال، از انجام این کار منصرف شدند؛ اما مدتی بعد با پیدایش دیسک‌ دی‌وی‌دی که برای نخستین‌بار در سال ۱۹۹۷ در آمریکا معرفی شد، تصمیم گرفتند از این دیسک‌ برای فروش یا کرایه فیلم استفاده کنند. آن‌ها یک دی‌وی‌دی را به‌صورت امتحانی با پست ارسال کردند و وقتی دیدند مرسوله آن‌ها سالم تحویل داده شده است، تصمیم گرفتند وارد کسب‌وکار نمایش خانگی ویدیو و فروش و کرایه فیلم شوند که در آن زمان ۱۶ میلیارد دلار ارزش داشت.

هستینگز با سرمایه‌گذاری ۲.۵ میلیون دلاری در نتفلیکس، با راه‌اندازی یک وب‌سایت کسب‌وکار خود را شروع کرد. نتفلیکس در سال ۱۹۹۸ به‌عنوان نخستین شرکت فروش و کرایه دی‌وی‌دی، با ۳۰ کارمند و ۹۲۵ عنوان آغاز به کار کرد. البته این شرکت در سال ۱۹۹۷ در نسخه آزمایشی خود با نام کیبل (Kibble) در سیلیکون ولی ثبت شد.  در نخستین روز راه‌اندازی وب‌سایت، ۱۳۷ سفارش ثبت در آن شد؛ البته سایت تنها ۱۵ دقیقه پس از راه‌اندازی، به‌دلیل ترافیک بالای مرتبط با ثبت سفارش از دسترس خارج شد. به همین دلیل سرورهای بیشتری برای آن خریداری شد.