ادبیات فارسی دریایی است که آثار فاخر و ارزشمندی را در دل خود جای داده است. بعضی از این آثار خوانندگان بیشتری را جذب کرده‌اند و نه فقط یک بار که ارزش چند بار خواندن را هم دارند.
6 اسلاید
نتیجه
مجموع امتیاز شما
امتیاز
تعداد پاسخ صحیح
تعداد پاسخ غلط
درصد صحیح
شما به درصد سوالات پاسخ درست دادید
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
28 لایک
پستت خیلی محتوای خوبی داشت🥲🫠
سمفونی مردگان خیلی سخته کلمات قدیمی زیادی داره هی باید بزنی توی لغت نامه😭😂
یک کتاب که کمی از این لحاظ بهتر باشه می‌شناسید؟
وای دقیقا من خودم خیلی طول کشید تا خوندم
کتابای زیادی هست شما توچه سبکی میخاین؟
دنبال ژانر خاصی نیستم فقط می‌خوام بیشتر با ادبیات ایران آشنا بشم
مثلا من خودم رمان های ایرانیو خیلی می‌پسندم
مثلا دروازه مردگان رمان خیلی قشنگیه که البته سلیقه ایه راجب پسریه که تو دوران قاجار زندگی میکنه
البته آخرش از نظر من نویسنده فقط میخاست داستانو جمع کنه و خوب نبود ولی ارزش خوندن داشت چون خودم خیلی به تاریخ علاقه دارم
اتفاقا من هم به تاریخ علاقه دارم
خیلیی ممنون
من کتاب هستی رو پیشنها میکنم که درکش برای نوجوان ها آسون تر هست و کتاب خواندنی هست. این کتاب درمورد دختری به نام هستی هست که برعکس تمام دختران خوزستانی دنبال فوتبال و شیطنت های پسرانه است و داستان حول محور هستی و اتفاقاتی که در ایم مسیر برایش می افتد و پدر و مادر هستی که با کار های اون مخالف هستن و میگن مگه پسری و تو باید پسر می شدی و....
کتاب بعدی یکی از آثار کم شناخته شدن هوشنگ مرادی کرمانی به نام ته خیار هست که دارای داستانک های گوناگون و با ماجرا های مختلف هست
پست جذابی بود ✨🔥
من خودم تا چند سال پیش با خودم فکر می‌کردم که کتابای ایرانی چندان مثل کتاب های خارجی خوب نیستن و این حرفا، ولی وقتی کتاب «باز هم سفر» از ناصر یوسفی رو خوندم، دیدم نه، اتفاقا خیلیم قشنگ بود و مثل چیزی که فکر می‌کردم بی محتوا نبود. کتاب خصوص نوجوانانه، دوست داشتید می‌تونید بخونید، حتی فکر کنم تو یکی از تست هام معرفیش هم کرده بودم
«آبنبات هل دار» هم کتاب قشنگیه، اسم نویسنده اش رو حقیقت نمی‌دونم
مرسی از معرفی خوبت💞
خیلی بده که توی ایرانی که به ادبیاتش معروفه هیچ تلاشی برای بالا رفتن حداقل فرهنگ مطالعه کتاب و ادبیات فارسی نمی‌کنند. به نظرم به جای عربی و... باید اول کتاب ادبیات رو با جزئیات و بهتر درس میدادن که بچه ها فقط به خاطر امتحان نشینن اون همه شعر و معنی رو حفظ کنند اون همه کلمه رو اگر با عشق تدریس بشه دانش آموز هم راحت تز متوجه اش میشه و فراری نمیشه و در کل خیلی این فکر رو می‌کنند که کتاب های خارجه بهترن چون ایران اونقدر دسترسی به مسابقات داستان نویسی آنها ندارد و کلا چیزی مثل مجله نیویورک تایمز ند
و تازه شما دنبال اینکه کتاب هارا کشف کنی رفتی و خیلی ها حتی نمی دونند که اصلا به دنبال چی باشن در ادبیات فارسی و میگن اصلا ارزش رو داره ؟ به نظرتون چند نفر از نوجوان ها یا جوان ها واقعا به عمق اشعار حافظ، مولانا، سعدی و فردوسی و..... دقت می‌کنند؟