「فـرهاבراچون‌رخ‌شیرین‌نظرافتاב」

فرهاد را چو بر رخ شیرین نظر فتاد☆دودش به سر درآمد و از پای درفتاد

مجنون ز جام طلعت لیلی چو مست شد☆فارغ ز مادر و پدر و سیم و زر فتاد

رامین چو اختیار غم عشق ویس کرد☆یک بارگی جدا ز کلاه و کمر فتاد

وامق چو کارش از غم عذرا به جان رسید☆کارش مدام با غم و آه سحر فتاد