「آمــבی‌جانـم‌به‌قربـانت」

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟☆بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟ ☆نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی☆ سنگدل، این زودتر می‌ خواستی، حالا چرا؟

عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست ☆من که یک امروز مهمان توام، فردا چرا؟☆ نازنینا، ما به ناز تو جوانی داده‌ ایم☆ دیگر اکنون با جوانان ناز کن، با ما چرا؟

وه که با این عمرهای کوته بی‌ اعتبار ☆اینهمه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟ ☆شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود☆ ای لب شیرین، جواب تلخ سر بالا چرا؟

ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت اینقدر با بخت خواب‌ آلود من لالا چرا؟☆ آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌ کند☆ در شگفتم من نمی‌ پاشد ز هم دنیا چرا؟

در خزان هجر گل، ای بلبل طبع حزین☆ خامشی شرط وفاداری بود، غوغا چرا؟ ☆شهریارا بی‌ حبیب خود نمی‌ کردی سفر ☆این سفر راه قیامت می‌ روی تنها چرا؟