اشعاری برتر

سهراب سپهری چقدر زیبا میگه : ﺧﺪﺍ ﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯ ﺭﻭی ﻛﺎﺭ آﺩﻣﻬﺎ ! ﭼﻪ ﺷﺎﺩﻳﻬﺎ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮﻫﻢ... ﭼﻪ ﺑﺎﺯﻳﻬﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﺳﻮﺍ... یکی ﺧﻨﺪﺩ ﺯ آﺑﺎﺩی... یکی ﮔﺮﻳﺪ ﺯ ﺑﺮﺑﺎﺩی... یکی ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﺩی... یکی ﺍﺯ ﺩﻝ ﻛﻨﺪ ﻏﻮﻏﺎ... ﭼﻪ ﻛﺎﺫﺏ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺻﺎﺩﻕ... ﭼﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺫﺏ... ﭼﻪ ﻋﺎﺑﺪ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻓﺎﺳﻖ... ﭼﻪ ﻓﺎﺳﻖ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﺎﺑﺪ... ﭼﻪ زشتی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﻧﮕﻴﻦ... ﭼﻪ ﺗﻠﺨی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺷﻴﺮﻳﻦ... ﭼﻪ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺭﻭﺩ پايين... ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮی ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ !👌 ‌‌‌‌‌‎

نصیحت حضرت مولانا : در این عمری که میدانی فقط چندی تو مهمانی! به جان و دل تو عاشق باش رفیقان را مراقب باش! مراقب باش تو به آنی دل موری نرنجانی … که در آخر تو میمانی و مشتی خاک که از آنی …! دلا یاران سه قسمند گر بدانی زبانی اند و نانی اند و جانی به نانی نان بده از در برانش محبت کن به یاران زبانی ولیکن یار جانی را نگه دار به پایش جان بده تا میتوانی ...                                                      مولانا

عيب رندان مکن اي زاهد پاکيزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت من اگر نيکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسي آن درود عاقبت کار که کشت همه کس طالب يارند چه هشيار و چه مست همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت سر تسليم من و خشت در ميکده ها مدعي گر نکند فهم سخن گو سر و خشت نااميدم مکن از سابقه لطف ازل تو پس پرده چه داني که که خوب است و که زشت نه من از پرده تقوا به درافتادم و بس پدرم نيز بهشت ابد از دست بهشت حافظا روز اجل گر به کف آري جامي يک سر از کوي خرابات برندت به بهشت حافظ

زندگی چیست؟ عشق ورزیدن  زندگی را به عشق بخشیدن زنده است آن که عشق می ورزد  دل و جانش به عشق می ارزد         هوشنگ ابتهاج 📚

پیش ارباب خرد،مایه ی ایمان ادب است لاجرم پیشه ی مردان سخن دان ادب است بی ادب را به سماوات بقا منزل نیست در سماوات بقا منزل مردان ادب است دامن عقل و ادب گیر که در راه یقین بر سر گنج وجود تو نگهبان ادب است آدمیزاده اگر بی ادب است انسان نیست فرق ما بین بنی آدم و حیوان ادب است کردم از عقل سوالی که بگو ایمان چیست؟ عقل در گوش دلم گفت که ایمان ادب است عاقبت هر چه کند خواجه پشیمان گردد آن که از وی نشود هیچ پشیمان ادب است چشم بگشا و ببین جمله کلام الله را آیه آیه همگی معنی قرآن ادب است گر تو خواهی که قدم بر سر ابلیس نهی با ادب باش ببین قاتل شیطان ادب است چند روزی که در این خانه ی تن مهمانی با ادب باش که خاصیت مهمان ادب است     🌹 *حضرت سعدی* 🌹

✍️ فریدون جانِ مشیری... باری، اگر روزی کسی از من بپرسد: چندی که در روی زمین بودی چه کردی؟ من می‌‌گشایم پیش رویش دفترم را: در زیر این نیلی سپهر بی‌کرانه چندان که یارا داشتم، در هر ترانه نام بلند عشق را تکرار کردم من مهربانی را ستودم من با بدی پیکار کردم پژمردن یک شاخه گل را رنج بردم مرگ قناری در قفس را غصه خوردم وز غصه مردم، شبی صد بار مردم ... ‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌◍⃟💙🦋

این زمان نیز همچون نفس باد صبا میگذرد با من و بی من و با ما و بی ما و شما میگذرد و بدان هیچ به یاد تو نمیماند از این لحظه هایی که چنین سخت به آن دل بستی جز نسیم طرب انگیز و عطر خوش خاطره ها و چه خوب است بدانی که در سبد خاطره ها خاطر دوست چه صفایی دارد در دل غم زده ی آدما همچون باران بهاری بی تاب میبارد و میکارد و میرویاند گل لبخند به باغ لبها چه نقشی دارد خاطر دوست در فضای به غم آلوده ی نا امنی ها و چه خوش میتابد در شب تار تنهایی و دلتنگی ها بشنو این نکته ی زیبا که فریدون مشیری گفته است زندگی گرمی دل های به هم پیوسته است تا در آن دوست نباشد همه در ها بسته است

قطعه ای از هوشنگ ابتهاج: از روی تو دل کندنم اموخت زمانه این دیده از ان روست که خونابه فشان است دردا و دریغا که در این بازی خونین بازیچه ی ایام دل آدمیان است ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی دردیست در این سینه که همزاد جهان است از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند یا رب چقدر فاصله ی دست و زبان است 💔

مولانا: این دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ ای هبچ بر هیچ برای هیچ مپیج دانی که از ادمی چه ماند پس مرگ عشق است و محبت است و باقی همه هیچ زندگیتون پر از عشق و محبت

پروین اعتصامی