هر چیزی ته داره؛ حتی دیوارچین.

هشدار: این پست ممکن است اطلاعات جالبی به شما بدهد🤡✅

دیوار بزرگ چین (به چینی: 中国的长城) طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین سازهٔ مهندسی در جهان است. این دیوار در نقشه جغرافیایی چین ۲۱٬۱۹۶ کیلومتر امتداد یافته‌است و در سال ۱۹۸۷ میلادی در فهرست میراث جهانی ثبت گردیده‌است. *عکس بالا تصویری از دیوار بزرگ چین دیوار چین در مدت ۲۰ سال در دوران چین شی هوانگ کامل شد. فرمانروایان پیش از او برای جلوگیری از یورش اقوام صحراگرد، قسمت‌هایی از این دیوار را ساخته بودند. چین شی هوانگ بخش‌های مختلف این دیوار را به یکدیگر متصل کرد تا دژی به طول ۲۱٬۱۹۶.۱۸ کیلومتر با ۲۵ برج نگهبانی در مرز شمالی دیوار شکل بگیرد.

*عکس بالا نقشه دیوار بزرگ چین برای ساخت این دیوار، از مردم عادی که اغلب آنان کشاورز بودند استفاده شد. دیوارهای اولیه: چینی‌ها از قبل در دوره بهار و پاییز بین قرن ۸ و ۵ ق. م با فنون دیوارسازی آشنا بودند. در طول این زمان و دوره متعاقب آن کشورهای متخاصم، ایالت‌های چین، وی، ژائو، چی، هان، یان و ژونگشان همگی برای دفاع از مرزهای خود استحکامات گسترده‌ای ساختند. این دیوارها که برای مقاومت در برابر حمله اسلحه‌های کوچک مانند شمشیر و نیزه ساخته شده‌اند، بیشتر از سنگ یا با کوبیدن خاک و شن بین قاب‌های تخته ساخته می‌شوند. ژنگ پادشاه شین آخرین مخالفان خود را سرکوب کرد و چین را به عنوان اولین امپراتور سلسله کین ("کین شی هوانگ") در سال ۲۲۱ ق. م متحد کرد.

*عکس بالا دیوار بزرگ شین از لینتائو تا لیادونگ امتداد دارد. او با هدف تحمیل حکومت متمرکز و جلوگیری از ظهور مجدد اربابان فئودال، دستور داد بخش‌هایی از دیوارهایی که امپراتوری او را بین ایالات سابق تقسیم می‌کرد، تخریب کنند. با این حال، برای قرار دادن امپراتوری در مقابل مردم شیونگنو از شمال، دستور ساخت دیوارهای جدید را داد تا استحکامات باقی مانده را در امتداد مرز شمالی امپراتوری به هم متصل کند. "بسازید و ادامه دهید" یک اصل راهنمای اصلی در ساخت دیوار بود که به این معنی است که چینی‌ها مرز ثابتی برای همیشه ایجاد نمی‌کنند. حمل و نقل مقدار زیادی از مصالح مورد نیاز برای ساخت و ساز دشوار بود، بنابراین سازندگان همیشه سعی می‌کردند از منابع محلی استفاده کنند. سنگ‌های کوه‌ها بر فراز رشته‌کوه‌ها استفاده می‌شد، در حالی که از خاک‌های کوبیده برای ساخت و ساز در دشت‌ها استفاده می‌شد.

*عکس بالا دیوار بزرگ هان طولانی‌ترین دیوار از مامیتو در نزدیکی یومنگوان تا لیائودونگ است. هیچ سند تاریخی باقی نمانده که نشان دهنده طول و مسیر دقیق دیوارهای کین باشد. بیشتر دیوارهای باستانی در طول قرن‌ها فرسایش یافته‌اند و امروزه بخش‌های بسیار کمی باقی مانده‌است. هزینۀ انسانی ساخت و ساز ناشناخته است، اما توسط برخی نویسندگان تخمین زده شده‌است که صدها هزار کارگر در ساخت دیوار دودمان چین جان خود را از دست دادند. بعدها، هان، سلسله‌های شمالی و سوئی‌ها، همگی بخش‌هایی از دیوار بزرگ را تعمیر، بازسازی یا گسترش دادند تا از خود در برابر مهاجمان شمالی دفاع کنند. سلسله‌های تانگ و سونگ هیچ تلاش قابل توجهی در منطقه انجام ندادند.

سلسله‌هایی که توسط گروه‌های قومی غیر هان تأسیس شده‌اند نیز دیوارهای مرزی خود را ساخته‌اند: وی شمالی تحت حاکمیت ژیان‌بی، لیائو تحت فرمانروایی خیتان، جین به رهبری جورچن و شیا غربی تأسیس‌شده توسط تانگوت، که در طول قرن‌ها بر سرزمین‌های وسیعی بر شمال چین حکومت می‌کردند. دیوارهای دفاعی ساختند، اما این دیوارها در شمال دیوارهای بزرگ دیگر که ما آن را می‌شناسیم، در منطقه خودمختار چین مغولستان داخلی و در خود مغولستان امروزی قرار داشتند. دوران مینگ: *عکس بالا: وسعت امپراتوری مینگ و دیوارهای آن مفهوم دیوار بزرگ دوباره تحت حکومت مینگ در قرن ۱۴ و پس از شکست ارتش مینگ توسط اویرات‌ها در نبرد تومواحیا شد. مینگ پس از نبردهای پی در پی نتوانسته بود برتری واضحی بر قبایل مغول به دست آورد و درگیری طولانی مدت بر امپراتوری تلفات وارد می‌کرد. مینگ با ساختن دیوارهایی در امتداد مرز شمالی چین، استراتژی جدیدی را برای دور نگه داشتن قبایل عشایری اتخاذ کرد.