جمله آخر هر نویسنده!

۱. اسکار وایلد در اتاقی با کاغذ دیواری ناخوشایند درگذشت. نزدیک شدن به مرگ نگرش او را نسبت به زندگی تغییر نداد. او بعد از گفتن جمله: " رنگ های ق*اتل!" یکی از ما باید اینجا را ترک کند.» از دنیا رفت .

۲. یوجین اونیل نمایشنامه نویس آمریکایی: " من می دانستم!" این را می دانستم! من در یک هتل به دنیا آمدم و لعن*تی! دارم در یک هتل میمیرم.»

۳. سامرست موام، نثر نویس انگلیسی: «مردن امری کسل کننده و بی لذت است. توصیه من به شما این است که هرگز این کار را نکنید.»

۴. ویلیام سارویان، نثرنویس و نمایشنامه‌نویس آمریکایی: «همه می‌میرند، اما همیشه فکر می‌کردم که برای من استثنا قائل می‌شوند."🌱

۵. لیتون استراچی نویسنده و منتقد انگلیسی: با جمله"این تو هستی اح*مق!؟" به استقبال مرگ رفت.

۶. لوئیس کارول: این بالش‌ها را جمع کنید. دیگر به آن‌ها نیازی نخواهم داشت.

۷. جان کیتس شاعر انگلیسی: احساس می‌کنم گل‌های بابونه‌ روی من رش*د می‌کنند. درست قبل از مرگش، از شاعر پرسند که حالش چطور است، کیتس به آرامی پاسخ می‌دهد: «بهتر است، دوست من. احساس می‌کنم که گل‌های بابونه‌ دارند روی من رشد می‌کنند.»

از ۸. ویکتور هوگو: اینجا نبرد روز و شب است...چشمانم سیاهی می‌رود

۹. رابرت لوئیس استیونسن: این چیست؟ آیا عجیب به نظر می‌رسم؟

۱۰. آخرین کلمات جیمز جویس، به نوعی به ناتوانی دیگران در درک چیزی اشاره می‌کند: «آیا کسی می‌فهمد؟» 🌱