۹ عضو بی استفاده در بدن انسان؟

آپاندیس: کارکرد و نقش آن در بدن آپاندیس که در گذشته برای هضم خوراکی‌های گیاهی بسیار مهم بوده است، امروز دیگر جزو اعضای ضروری بدن انسان تلقی نمی‌شود. هرچند مهره‌داران گیاه‌خوار همچنان به این عضو متکی هستند، اما دستگاه گوارش انسان مدرن نیازی به آن ندارد. با ورود گوشت به رژیم غذایی انسان، سیستم گوارشی پیچیده و طولانی برای هضم غذا اهمیت خود را از دست داد. با این حال، شواهدی وجود دارد که آپاندیس نقش ذخیره باکتری‌های مفید روده را ایفا می‌کند. هرچند هنوز مشخص نیست که آیا این عملکرد همچنان به‌طور موثر ادامه دارد یا نه.

ماهیچه‌ی لاله گوشی: عضله‌ای بی‌استفاده در انسان ماهیچه‌ی لاله گوشی در گذشته به پستانداران کمک می‌کرد تا محل صدا را شناسایی کرده و احساسات خود را ابراز کنند. حیواناتی مانند گربه‌ها برای شنیدن بهتر گوش‌های خود را تکان می‌دهند، اما انسان‌ها به‌دلیل داشتن گردن انعطاف‌پذیر، نیازی به تکان دادن گوش‌های خود ندارند. با این حال، بعضی افراد هنوز قادر به حرکت دادن گوش‌های خود هستند.

استخوان دنبالچه: بقایای دم اجداد استخوان دنبالچه از بقایای دم اجداد ما است که به حفظ تعادل آن‌ها کمک می‌کرد. با گذر زمان و تکامل، دم حذف شد اما استخوان دنبالچه باقی ماند. این استخوان امروزه هیچ هدف خاصی را دنبال نمی‌کند و تنها یک یادگار از گذشته است. در موارد نادری، نوزادان با دم متولد می‌شوند که با جراحی ساده قابل حذف است.

ماهیچه راست‌کننده‌ی مو: عضله‌ای منقرض‌شده بدن نیاکان ما موی بیشتری نسبت به بدن امروزی ما داشته است و ماهیچه‌ی راست‌کننده‌ی مو به آن‌ها کمک می‌کرد تا با انقباض، موهای بدن خود را راست کنند. این عملکرد در حیوانات خزدار به گرم نگه‌داشتن کمک می‌کند و آن‌ها را بزرگ‌تر از آنچه هستند نشان می‌دهد. اما امروزه این عضله دیگر کاربرد خاصی ندارد و تنها به عنوان یک اثر باستانی در بدن ما باقی مانده است.

دندان عقل: بی‌فایده در جوامع امروزی دندان عقل که زمانی برای جویدن و خرد کردن مواد غذایی سخت و خام بسیار مفید بود، امروزه کاربرد چندانی ندارد. با پیشرفت‌های فناوری و تغییر رژیم غذایی، غذاها به‌اندازه‌ی کافی نرم شده‌اند و دندان‌های آسیاب به‌تنهایی از پس خرد کردن مواد غذایی برمی‌آیند. بنابراین، دندان عقل به یک عضو زائد تبدیل شده که گاهی با مشکلاتی مانند درد و عفونت همراه است و نیاز به جراحی برای حذف دارد.

پلک سوم: بقایای غشای محافظ چشم پلک سوم یا غشای محافظ چشم در پرندگان، خزندگان و برخی پستانداران به مرطوب نگه داشتن چشم و جلوگیری از ورود گرد و غبار کمک می‌کند. انسان امروز قادر به کنترل این غشا نیست و تنها بخشی از آن به‌صورت پلک سوم در گوشه‌ی چشم باقی مانده است. علت از دست دادن این غشا در انسان‌ها مشخص نیست، اما به‌نظر می‌رسد که در زمان‌های بسیار دور از دست رفته باشد.

نوک پستان مردان: عضو غیرضروری در مردان نوک پستان در مردان به‌طور طبیعی هیچ کاربردی ندارد و مردان قادر به شیردهی نیستند. شیردهی نیازمند سطح بالایی از هورمون پرولاکتین است که در مردان وجود ندارد. بنابراین، این عضو در مردان بی‌استفاده است و تنها به‌عنوان یک ویژگی ساختاری باقی مانده است.

عضله لونگوس: از ابزارهای بقای اجداد عضله لونگوس یا ماهیچه‌ی درازگردن، یکی از عضلاتی است که در گذشته به اجداد ما کمک می‌کرد تا از درختان بالا بروند. اگر مچ دست خود را روی میز قرار دهید و شست خود را به انگشت کوچک متصل کنید، می‌توانید این عضله را ببینید. این عضله برای انسان‌های اولیه کارگشا بود، اما امروزه با گذشت دو میلیون سال از روی دو پا راه رفتن، دیگر نیازی به آن نداریم. این عضله نشان‌دهنده تکامل انسان و تغییر نیازهای بدن است.

ماهیچه‌ی پیرامیدالیس: عضله‌ای بدون کاربرد مهم ماهیچه پیرامیدالیس به انقباض خط سفید شکمی کمک می‌کند اما در عملکرد ماهیچه‌های زیرشکمی تاثیری ندارد. این ماهیچه در حدود ۲۰ درصد از افراد وجود ندارد و عدم وجود آن هیچ تاثیر منفی بر عملکرد بدن ندارد. این عضله یکی دیگر از بقایای تکامل انسان است که امروزه کاربرد خاصی ندارد.