بهترین کاراکترپردازی در دنیای انیمه؟

این پست،درواقع لیست خودمه و از هیچ سایتی آورده یا الهام گرفته نشده است.تبلیغ ممنوع و حاوی اسپویل.

کاراکترپردازی های انیمه چینسامن(chainsaw man):اگه من رو بشناسید،میدونید چقدر کاراکترپردازی های این انیمه رو ستایش میکنم.اگرچه تا وقتی که مانگا رو تاجایی که اومده مطالعه نکرده باشیدی،متوجه شخصیت پردازی منحصر به فرد این اثر نمیشید.چینسامن رو رقیب مناسبی برای انیمه "جوجوتسو کایسن(jujutsu kaisen)"میدونند و اگه از نظر گرافیک محشرشون باهم مقایسشون بکنیم،معلوم نیست چه کسی برنده میشه.ولی وقتی نوبت به تصویر کشیدن احساسات یا کاراکترپردازی برسه،چینسامن دست بالا رو داره.اگرچه که کاراکترهای جوجوتسو کایسن برای عمق داشتن پتانسیل خیلی بالایی داشتن،ولی جوجوتسو کایسن مثل اینکه تمرکزش به شدت روی گرافیک و فایت هاست. همه چیز،از وقتی شروع میشه که دنجی(Denji) و ماکیما(Makima) به سینما میرن و اونجاست که انگار مانگاکا داد میزنه:ببینید،کاراکترهای من عمق دارن..با بقیه فرق دارن!هرچه جلوتر و جلوتر توی داستان پیش میریم،متوجه عمق فوق العاده تقریبا تمام کاراکترها میشیم.با مرگ آکی(Aki)،پاور(Power) و ماکیما دنجی مرحله به مرحله تغییر میکنه و شاید به وضح نشه اون تغییر رو دید،ولی جاهایی میتونیم اون تغییر رو حس کنیم.شاید امیال شهوانی دنجی گاهی اوقات اون رو هدایت میکنن،ولی وقت به تصمیم گیری های عمیق میرسه انگار این امیال اصلا وجود ندارن.وقتی که آکی و پاور مردن،از اونجایی که حس میکرد اون دوتا خانوادشن به شدت حس تنهایی میکرد؛اونم وقتی که خودش آکی رو کشته بود.نمیخواست چیز احمقانه ای مثل عذاب وجدان تا ابد گریبان گیرش باشه،برای همین وقتی که ماکیما گفت یکی از آرزوهات رو برآورده میکنم،به جای چیزهای شهوانی؛آرزو کرد سگ ماکیما بشه که دیگه فکر نکنه.بعد از این ماجراها،متوجه شد که خودش پدرش رو کشته و اون حالا هیچ خانواده ای نداره.ولی با نایوتا(Nayuta)،تناسخ یافته ماکیما آشنا میشه و تصمیم میگیره اون رو به عنوان خانواده انتخاب کنه.وقتی بالاخره به یه زندگی معمولی گیرش اومده،دوباره آرزو میکنه که تبدیل به چینسامن بشه تا بتونه از مردم محافظت کنه و کسی خانوادش رو از دست نده..و همه اینها فقط برشی از شخصیت دنجی بود.

کاراکترپردازی های انیمه ویندبریکر(wind breaker):بهار امسال،انیمه ای که بنظر میرسید رقیب مناسبی برای انیمه توکیورونجرز(tokyo revengers)باشد،شروع کرد به پخش شدن.اگرچه که این انیمه در پای فلسفه و پلات داستانی به گرد پای توکیورونجرز هم نمیرسید،کاراکترپردازی عمیق تری نسبت به آن داشت.اصلا اگر فقط یک دلیل برای تماشای این انیمه وجود داشته باشد،کاراکترپردازی منحصر به فرد آن است.برخلاف چینسامن که سعی میکند روی کاراکترپردازی فوق العاده اش سرپوش بگذارد،این انیمه تمام نورافکن هایش را روی کاراکترپردازی می اندازد.با هر قسمت که دعوا پیش میرود،ما عمق کاراکترهای به خوبی پرداخته شده را میبینیم.از عمیق ترین کاراکترها میشود به خود شخصیت اصلی،هاروکو ساکورا(Haruko Sakura) و یکی دیگر از شخصیت ها اومه میا هاجیمه(Umemiya hajime)اشاره کرد.ساکورا پسری ست که به خاطر مو و چشم های دورنگه اش،توسط تمام روستایی ها طرد شده و اکنون که به شهر آمده،نمیخواهد دوست پیدا کند و تاحدودی در بیان احساساتش ضعیف است و از آنها خجالت میکشد.اومه میا،یک جورهایی قوی ترین و مهربان ترین کاراکتر در انیمه است که به کاشتن سبزی علاقه زیادی دارد و در یتیم خانه بزرگ شده.از آنجایی که مانگا را مطالعه نکردم و فصل دوی انیمه نیامده است،بیشتر از این نمیتوانم تحلیل خاصی برایتان بکنم.

کاراکترپردازی های انیمه اوشینوکو(oshi no ko):تابستان پارسال،انیمه بسیار زیبایی پخش شد به نام اوشینوکو.مانگای این انیمه بسیار قدیمی ست و حالا که در این زمانه پخش شده،از گرافیک بسیار خوبی برخوردار است.پلات داستانی هم بسیار جذاب است و خلاصه،از آن انیمه ها نیست که بشود به راحتی از آن ایراد گرفت.اما این انیمه یک امتیاز درخشان دیگر در آستین دارد:کاراکترپردازی عمیقش.اگر فصل دو قسمت های شش و هفت را تماشا کرده باشید،حرفم را متوجه میشوید.آمیزش احساسات و بی احساسی هوشینو آکوامارین(Hoshino Aquamarine)و همچنین اینکه گورو آمامیا(Guro Amamiya)تسلط شخصیت فعلی اش را در کنترل دارد،علاقه به آزادی هوشینو روبی(Rubi)و همچنان شخصیت تاریکی که درونش زندگی میکند،باور اینکه دروغ ها عشقند توسط هوشینو آی(Ai)،عشق سوزان کامیکی هیکارو(Kamiki Hikaru)،تحلیلات و میل تبدیل شدن به آدم های دیگر کوروکاوا آکانه(Kurokawa Akane)،علاقه به دیده شدن و بودن کنار بقیه آریما کانا(Arima Kana)و...همه نشان از احساسات سمفونیک کاراکترهاست که مرتب و منظم کنار هم چیده شده اند.

کاراکترپردازی های انیمه اسپای ایکس فمیلی(Spy x family):اگر به دنبال یک انیمه جذاب و کمدی برای تماشای همراه خانواده میگردید،این انیمه میتواند بهترین پیشنهاد شما باشد.این انیمه که طنز را با حقیقت مخلوط کرده،میتواند پس از تماشای انیمه های تراژدی طور که این روزها زیاد شده اند،خلق شما را عوض کند و روحیه تان را برای تماشای بقیه انیمه های افسردگی آور دیگر آماده کند.اما چیزی که کمتر از آن میشنوید؛کاراکترپردازی عمیق طور آن است.درواقع،خودتان هم به زور متوجه این موضوع میشوید.اما همه چیز از آنجایی شروع میشود که این انیمه،آمیزه ای از حقیقت و کمدی ست.کاراکترها هم از همانجا نشئت میگیرند.داستان درمورد مردی جاسوس است که با زنی آدمکش ازدواج میکند و بچه ای تلپات از پرورشگاه میگیرند تا مرد جاسوس که اکنون لوید فورجر(Loid Forger)نام دارد،بتواند با استفاده از همسرش،یور برایار(Yor Braiyar)و دخترش (Ania Forger)ماموریتی را به پایان برساند.ماجراهای آنها بامزه و دیدنی ست؛آن هم وقتی که هویت یکدیگر را نمیدانند.احساساتی که برای هویتشان دارند،با احساساتی که به عنوان یک خانواده دارند باهم قاطی میشوند و اکنون،کاراکترپردازی قابل تحلیل و تحسین است.

کاراکترپردازی هارونو ساکورا(Haruno Sakura) از انیمه ناروتو(Naruto):حالا که به اینجا رسیدیم،بگذارید فرق یک "کاراکترپردازی عالی" و یک"کاراکترپردازی فوق العاده" را برایتان توضیح بدم.کاراکترپردازی فوق العاده،وقتیست که تمام احساسات آن کاراکتر دست به دست هم داده اند و یک عمق ساخته اند؛درحالی که کاراکترپردازی عالی وقتی میشود که کاراکتر بر اساس ایده آل ها،گذشته و چنین چیزهایی حرکت کند و نسبت به کاراکترپردازی های فوق العاده کمی سطحی ترند و مشخص است که آنها کاراکترهای خیالی اند،نه انسان های واقعی.از کاراکترپردازی های عالی،میشود به انیمه بانگو استری داگز(Bango stray dogs)،مای هیرو آکادمیا،(my hero academia)،خود ناروتو و..اشاره کرد.اینکه کاراکتر ساکورا را در لیست کاراکترپردازی های فوق العاده قرار دادم قطعا مایه تعجب شماست،زیرا این کاراکتر یکی از پرهیت ترین کاراکترهای زن دنیای انیمه است.انیمه ناروتو به علت کمبود زمان،وقت نکرده کاراکتر ساکورا را دقیق تر توضیح دهد و درونش را کاوش کند و فقط اشاره های کوتاهی به آن شده است.همه ساکورا را به عنوان کاراکتر سطحی ای که اوچیها ساسکه(Uchiha sasuke)را به خاطر قیافه اش دوست دارد،به درد نخور است و آویزان ناروتو بوده میشناسند.همراه من بمانید تا خلاف این موضوع را به شما ثابت کنم.حتی اگر اوتاکو نباشید هم نام انیمه ناروتو حتما به گوشتان خورده است.این انیمه یکی از طولانی ترین ها و همچنین عالی ترین های نوع خود است.فلسفه ناروتو،آنرا با هر شونن دیگری متفاوت میکند و تمام کاراکترها هم،براساس آن فلسفه شکل گرفته اند.اما ساکورا فرق میکند و حتی ذره ای از فلسفه ای که دنیای ناروتو را به هم پیوند میدهد درون او دیده نمیشود.چیزی که کاراکتر ساکورا را ساخته،تضاد احساسات است.حتی از قسمت های اول انیمه،اشاره های ریزی به رابطه بد ساکورا با پدر و مادرش شده است.ساکورا حس میکرد از وقتی که به سن ده سالگی رسیده،پدر و مادرش دیگر مثل قبل او را دوست ندارند و حمایت نمیکنند.مادرش سر هر چیز کوچکی با او دعوا میکرد و پدرش با شوخی های کلامی زننده،از مادرش حمایت میکرد و آبرویش را جلوی مردم میبرد.ساکورا همواره آرزو میکرد که کاشکی پدر و مادرش بهتر بودند و یا او را به حال خود ول میکردند،اما هروقت تنها میشد به شدت حس ناتوانی به او دست میداد و برای همین،آشنایی با ساسکه انگار درهای جدیدی را به رویش باز کرد.بعد از آشنایی با ساسکه تصمیم گرفت خجالتش را کنار بگذارد و سعی کند دوست پیدا کند و شکفته شود.لطفا قبل از اینکه بگذارید احساس تنفرتان از او قضاوت کند،کمی به حرف های من فکر کنید؛آخر کدام دختری حاضر است فقط به خاطر قیافه طرف با او از محل زندگی اش فرار کند،تبدیل به کاراکتر بد داستان شود،تصمیم بگیرد او را بکشد تا دیگر مرتکب گناه نشود؟

کاراکترپردازی آکوتوگاوا ریونوسوکه(Akutagawa Riyunosuke) از انیمه بانگو ستری داگز:با اینکه در اسلاید قبل گفتم کاراکترهای بانگو به درد این لیست نمیخورند،آکتوگاوا مشمول این قاعده نمیشود.خودم هم از تحلیل عمیق این کاراکتر عاجز هستم،اما میتوانم بخشی از آنرا با شما با اشتراک بگذارم.برای درک بهتر حرف های من،بهتر است بروید و کمی فن آرت های آکتوگاوا را ببینید.آکتوگاوا و خواهرش،از سن کم در خیابان های یوکوهاما آواره بودند و شاهد چیز های خشنی بودند که بچه های عادی دیگر ندیده اند.آکتوگاوا توسط دازای اوسامو(Dazai Osamu)وارد مافیا شد و پس از آن،توسط دازای تمرین میدید و به او بسیار احترام میگذاشت.دازای که خود درحال تجربه یک بحران بود،با از دست دادن بهترین دوستش،ساسونوسکه اودا(Sasunosuke Uda)مافیا را ترک و آکتوگاوا را به حال خود رها میکند.دازای در آژانس با ناکاجیما آتسوشی(Nakajima Atsushi)آشنا میشود،گویی که انگار او را با آکتوگاوا جایگزین کرده است.آکتوگاوا که روی دازای و اینکه دازای از او تعریف کند حساس است،شروع میکند به رقابت با آتسوشی و وجودش نمیتواند رفتار فرشته وار و فلسفه آتسوشی را درک کند.به زبان ساده،از آتسوشی متنفر میشود.اما بخش دیگری از وجودش،آتسوشی را تحسین میکند و بخش فرشته گونه اش که همیشه آنرا انکار میکرد،خود را نشان میدهد و حالا بخش شیطان و بخش فرشته وجودش باهم دائم درحال جنگند و معلوم نیست کدام برنده میشود.

کاراکترپردازی های بوروتو:دو گرداب آبی(Boruto:two blue vortex):وقتی اعلام شد که قرار است بوروتو،نسل بعدی ناروتو ساخته شود،طرفدارهای ناروتو سرازپا نمیشناختند.خودتان قضاوت کنید،اینکه انیمه موردعلاقه تان در قالب نسل بعدش بار دیگر پخش شود هرکسی را ذوق زده میکند.اما وقتی بوروتو شروع کرد به پخش شدن،نارضایتی طرفدارها بالا گرفت.بوروتو خیلی ضعیف تر از ناروتو بود و یکی از موارد ضعیفش،کاراکترپردازی بود و فقط کاراکتر میتسوکی(Mitsuki) و کاواکی(kawaki) کاراکترپردازی مشابهی با ناروتو داشت.اما اگر نظر من را بپرسید،اگر قرار باشد فقط یک چیز در کاراکترهای بوروتوی پارت اول نهفته باشد،آن چیز پتانسیل است.کاراکترپردازی های بوروتو را میتوانم اینگونه توصیف کنم:تصور کنید در یک ساحل ایستاده اید که ماسه های اندک دارد و رو به رویتان دریاست.دریا خیلی عمیق و زیبا به نظر میاید و شما روی ماسه های اندک با چند تخته چوب گیر افتاده اید و نمیتوانید پیش بروید.کم کم،در طی سال ها با تخته های چوب قایق میسازید و با دریا میروید.دریا دقیقا شبیه خیالتان است،عمیق و زیبا.کیشیموتو بالاخره قایق را ساخت و وقتی به پارت دوم رفتیم،دیدیم که کاراکترها بسیار فرق کرده اند.اکنون تجربه،فلسفه و تضاد و هماهنگی احساسات، کاراکترها را ساخته است.شاید هنوز مانگا را نخوانده باشم،ولی با اتکا به غریزه ام میتوانم این موضوع را به شما ثابت کنم.این نوع غرایز من در نود و نه درصد مواقع اشتباه نمیکنند.