چقدر اهمال‌کار هستید؟

از فردا... از شنبه... از اول ماه... از امسال... و آخر هیچ!

حتی اگر انجام كارهایم مهم باشد، بی‌جهت آنها را به تاخیر می‌اندازم.

شروع هر كاری را كه مورد علاقه‌ام نباشد به تاخیر می‌اندازم.

برای شروع هر كاری كه مهلت تعیین شده داشته باشد، تا آخرین لحظه معطل می‌كنم.

تصمیم ‌گیری ‌های دشوار را به تأخیر می‌اندازم.

شروع برنامه‌هایی را كه منجر به پیشرفت كارهایم می‌شوند به تأخیر می‌اندازم.

به دنبال بهانه‌ای برای انجام ندادن كارهایم هستم.

به طور علاج ناپذیری گرفتار وقت تلف كردن هستم.

من وقتم را بیهوده تلف می‌كنم و ظاهراً هیچ كاری را انجام نمی‌دهم

وقتی كار مشكلی در پیش دارم آن را به تأخیر می‌اندازم.

به خودم قول می دهم كه كاری را انجام دهم، ولی عملاً خود را كنار می‌كشم

هر چند به خاطر شروع نكردن كار از خودم متنفر می‌شوم، اما این تنفر مرا وادار به انجام كار نمی‌كند

حتی زمانی كه اهمیت شروع كارها برایم مشخص باشد باز هم نسبت به انجام آنها بی‌تفاوت هستم.

انجام دادن کارهای مهم را حوصله سربر می‌دانم و انجام آن‌ها را تا جایی که می‌شود به تعویق می‌اندازم.

عادت دارم کاری را به فردا موکول کنم یا از انجام آن طفره بروم.