خاطره ی شیرین 12

امروز گروهی می‌خوان مسافرت برن^ میدونین فرصت خوبیه شاید برای اعتراف یا اصلا برای درکی از احساساتشون... دوهی: خیلی استرس دارم و خوشحالم~ اولین باره باهم به یک جای دور میریم!^ از توکیو ۱۰ ساعت راهه، میریم اوداوارا، خونه ی سانو ها هستم تا باهم به فرودگاه بریم یک ساعت مونده، داشتیم اماده میشدیم. اما: به نظرت خوبه؟ آبی زیاد به من نمیاد..دوهی: نه، واقعا ناز شدی~ من هم لباسم رو پوشیدم و ازش هم راضی بودم^مایکی: وای..دوهی^ چقدر خوشگل شدی~ بهت میاد^ دوهی: میدونم^ دیروز با اما خریدمش^ خیلی شانسی پیدا کردم~

خلاصه آرایش کردم و راه افتادیم`` رسیدیم فرودگاه، کارهای پرواز رو کردیم و سوار شدیم، صندلی های من و مایکی کنار هم بود^ راستش یکم خوشحال شدم، می‌تونستیم باهم فیلم ببینیم یا آهنگ گوش کنیم~ نشستیم. مدتی جو بدی بود که مایکی گفت: میخوای فیلم ببینیم؟ دوهی: اره! یک غمگینشو بزار، مایکی گوشیش رو در آورد، مجبور شدم سرم رو نزدیکش کنم، یک فیلم شانسی که تو غمگین ها معروف بود رو گذاشت و شروع به دیدن کردیم. گردنم درد گرفت نمیتونستم هی نزدیکش کنم تا ببینم و سرم رو روی شونه اش گذاشتم. مایکی: دیدم که سرش رو شونم گذاشت، حس خوبی داشت نزدیکش شدم و ادامه ی فیلم رو دیدم، که دیدم داره گریه میکنه، دوهی؟ واقعا؟ اخی^-میخندم- دوهی: آخه اون واقعا حقش نبود..

مایکی!! مایکی: سر من داد نزن^ تقصیر من نیست که دختره لیاقت نداره-میخنده- دوهی: بیخیال! دوهی سرش رو به سمت مایکی میچرخونه جوری که انگار به هم چسبیده بودن، مدتی خیره میمونن، که مایکی اشکی که از قبل گوشه ی چشمش مونده بود رو پاک می‌کنه. دوهی: وقتی لمسم کرد به خودم اومدم انکار منو از دنیای افکارم بیرون کشید، سرم رو چرخوندم و بیصدا فیلم رو دیدم و سعی کردم سرخیه روی گونم رو پنهان کنم. این سفر می‌تونه شروع چیزی بین ما دوتا باشه..

کم بود ببخشید:/ ولی برای ادامه اش دیگه می‌خوام اصل ماجرا رو شروع کنم^