فاجعه چرنوبیل همچنان می تازد!!

بدترین فاجعه‌ی هسته‌ای تاریخ، حادثه‌ی نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل بود که در اوکراین کنونی قرار دارد. اشتباه در طراحی رآکتور هسته‌ای و خطای کارکنان برای پیروی از پروتکل‌های امنیتی به انفجار این رآکتور در آوریل ۱۹۸۶ انجامید. بر اساس تخمین دانشمندان، غبار اتمی ناشی از این انفجار، ۴۰۰ برابر بزرگ‌تر از بارش اتمی بمب‌های هیروشیما ناگاساکی بود؛ به‌طوری‌که حتی کشورهای دوردست مثل سوئد هم تحت تأثیر آلودگی‌های جوی این انفجار قرار گرفتند.

در جریان حادثه‌ی چرنوبیل، دو مرد در محل حادثه مردند و سی نفر دیگر که مبتلابه سندرم پرتویی حاد (ARS) تشخیص داده‌ شدند، در فاصله‌ی کمی جان خود را از دست دادند. تخلیه‌ی شهر ۳۰ هزارنفری پریپیات در تاریخ ۲۷ آوریل آغاز شد. تعداد زیادی از مردم بر اثر مسمومیت پرتویی بیمار شدند و برخی از آن‌ها جانشان را از دست دادند. از پیامدهای دیگر این حادثه می‌توان به تولد حیواناتی با ناهنجاری ژنتیکی، آسیب دیدن میلیون‌های هکتار جنگل و همچنین گسترش شیوع سرطان و بیماری‌های ناشی از تشعشعات رادیویی در طولانی‌مدت اشاره کرد.

در حالی که تشعشعات مرگبار راکتور ویران شده در هوا منتشر می شد مقامات روسیه برای پنهان کردن این حادثه اقدامات مختلفی را انجام دادند. کارگران این نیروگاه که در شهر پریپیات زندگی می‌کردند٬ یک روز پس از حادثه به صورت مخفیانه تخلیه شدند. پریپیات 3 ساعت پس از حادثه تبدیل به شهر ارواح شد. روزهای بعد هزاران تن مواد شیمیایی توسط هلیکوپترها به محل حادثه ریخته شد.

ابر سمی ناشی از انفجار مذکور، اوکراین٬‌ بلاروس و بخشی از اروپا و روسیه را آلوده کرد و 10 روز بعد به آمریکا٬ کانادا و ژاپن نیز رسید. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی٬ 600 هزار کارگر٬ کارمند امنیتی و تمیزکاری در شعاع 30 کیلومتری محل حادثه در معرض خطر اشعه رادیواکتیو قرار گرفتند. نزدیک به 5 میلیون نفر در اوکراین٬ بلاروس و روسیه هنوز در معرض خطر تشعشع رادیواکتیو قرار دارند.

پس از این فاجعه انواع سرطان؛ تیروئید٬ خون و آب مرواريدهای مادرزادی در اطفال و نرخ بیماری پاتولوژیک افزایش یافت. علاوه بر بیماری های روانی٬ مشکلات ناشی از محرومیت اجتماعی نیز به وقوع پیوست. 120 هزار نفر در اثر این حادثه با خطرات مرگ و بیماری های مختلف، از جمله سرطان مواجه شدند.