فقط خودم و خودت ۶۱

همینطور که کت و شلواری سفید و مشکی رو اتو می‌زد کوامیش با خواب‌آلودگی گفت: نمی‌خوایم بخوابیم؟ -نه به هیچ‌وجه، فردا روز مهمونیه و من هنوز کار خاصی نکردم. با چشمای سبز تیله‌ایش نگاهی به سر و وضع صاحبش انداخت تا که چیزی برای قانع کردنش پیدا بکنه....بالاخره پیدا کرد: ادرین زیر چشمات پف می‌کنه اگه نخوابی. -بیخیال پلگ، تا ۲ ساعت دیگه می‌خوابیم. چشم غره‌ای رفت و زیر لب زمزمه کرد: وقتی به فکر بانو‌شه عمرا به چیزایی که نیازشه فکر کنه. -چیه کممبر میخوای؟ با خوشحالی از جایش بلند شد و گفت: البته.

ادرین خنده ی ریزی کرد و دستش رو در جیبش برد: این کممبر از دو روز پیش تو جیبمه. کممبر رو دست پلگ داد: ولی تو که از مونده ها حتی بیشتر خوشت میاد. پلگ کممبر رو با یه حرکت خورد و گفت آره‌. فردا صبح خونه ی مرینت: تیکی از خواب پاشد و اولین چیزی که دید صاحبش بود که با لباسی قرمز و سیاه، همراه با آرم های کفشدوزک پایینش جلوی آینه قدی اتاق وایستاده بود -واو مرینت چقدر قشنگ شدی. مرینت به سمت صدا برگشت و گفت: عه بیدار شدی، مرسی تیکی!

مرینت لباس رو در اورد و اون رو روی میز گذاشت و چندتا کفشدوزک دیگه به پایین لباس اضافه کرد: از چند ساعت پیش همش دارم لباس رو می‌پوشم و تغییراتی توش میدم، حتی تغییرات خیلی ریز هم تاثیر زیادی تو لباسه میزاره. تیکی روی هوا معلق شد و به سمت مرینت رفت: اوه از چند ساعت پیش...-آره و دوباره لباس رو پوشید و دوباره روش کاری کرد.

آندره بروژوا شهردار پاریس با هیجان نگاهی به هتل ۵ ستاره‌اش انداخت که خدمتکار ها اون رو داشتن برای جشن قهرمانان آماده می‌کردن، رو به همsرش آدری گفت: چه شب رویایی‌ای قراره بشه، آدری گفت: آره و واسه‌ی این جشن قراره پول خوبی رو از پاریس بگیریم. کلویی که دست به سینه وایستاده بود با تن.فر گفت: حالا هرچی و به اتاقش رفت.

طبق معمول دختری که توی دروغ گفتن ماهر بود توی اتاقش منتظر وایستاده بود: اوه چه رفتاری، مطمئنم توهم از لیدی‌باگ متنفری این طور نیست؟ کلویی درحالی که روی تختش می‌نشست گفت: من قرار نیست کمکت کنم لایلا بهتره بری از اینجا ادرین با کت‌وشلواری سفید و سیاه گفت: فکر کنم این خوب باشه پلگ نه؟ پلگ پنیرش رو انداخت رو هوا و گرفتش، گفت: برای اولین بار، بنظر منم قشنگه فقط برو حموم قبل جشن باشه؟ ادرین خنده ی ریزی کرد: چشم.

ناگهان صدای در زدن اومد:ادرین؟ ادرین اروم گفت:پدر؟...پلگ قایم شو. صدایش رو بالاتر برد و روبه در گفت: بله؟ گابریل در اتاق رو باز کرد: سلام ادرین، می‌خواستم چیزی رو باهات درمیون بزارم...-بله حتما! -امشب با کاگامی توسوروگی میری به جشن قهرمانان. ادرین که متعجب شده بود نگاهی به ناتالی کرد که یعنی: بهش نگفتی نمیرم جشن؟ ناتالی هم در جواب سرش رو پایین انداخت.

روبه پدرش برگشت و گفت: پدر من به این جشن نمیرم تکلیف دارم. -برای من مهم نیست این برای تجارت‌مونه‌. -پدر لطفا...! گابریل از اتاق بیرون رفت و قبل از بسته شدن در گفت: شب ساعت ۷ و نیم آماده باش، در بسته شد و ادرین با فکری که چه‌شکلی همزمان هم کت نوار باشه هم ادرین تنها شد.