پروانه های روی گونه ات🦋✨

من اما یه روز خیلی آروم توی کتابخونه بودم و داشتم یه رمان خیلی معروف رو میخونم اونقدر درگیر خوندن کتاب بودم که متوجه نگاه کسی به خودم نشدم تا اینکه یکی سمتم اومد و نزدیکم شد تا اینکه سرم رو برگردوندم و یه پسر جذاب و خوش تیپ دیدم

اون ظاهری تقریبا کلاسیک داشت و موهای قهوه ای کمرنگ در حالی که من داشتم بررسیش می‌کردم متوجه نشدم یه پنج دقیقه است که بهش خیره شدم تا اینکه گفت ببخشید؟سلام من نیکولاس بلایت هستم من هم گفتم اما کوپر هستم از آشناییتون خوشحالم .اون لبخندی زد و به کتابم اشاره کرد و گفت این کتاب معروفیه و نویسنده ش هم همینطور و چند کتاب دیگه بهم معرفی کرد و گفت من دانشجو هستم نویسندگی میخونم منم گفتم چه جالب منم دبیرستان انسانی هستم !از شدت این همه شباهت شگفت زده بودم

ازش خواستم درمورد نویسندگی برام بگه و اونم با اشتیاق درموردش برام توضیح داد اونقدر مجذوبش شدم که گذر زمان یادم رفت و به ساعت نگاه کردم دیدم ۲ساعت گذشته و بهش گفتم من باید برم مامانم دوباره از اینکه دیر کتاب‌هام رو گذاشتم کنار شاکی میشه و اونم خندید و گفت باشه پس هفته ی بعد همین روز میبینمت و منم تعجب کردم از کجا میدونه من هر هفته همین روز میام اینجا؟

و هفته ی بعد منو به بوفه ی نزدیک کتابخونه دعوت کرد و دوباره درباره ی کتاب ها حرف زدیم و هفته ها همین طور گذشت تا اینکه یه روز با عجله گفت باید برم کلاس ضروریه منم گفتم باشه ولی یه کاغذ از کیفش افتاد من دویدم تا کاغذ رو بهش بدم اما اون رفته بود من یواشکی به کاغذ نگاه کردم نقاشی پروانه بود از کجا میدونست من عاشق پروانه هام نکنه از گیر سرم؟

من وقتی اون پروانه رو دیدم شگفت زده شدم و خواستم بهش زنگ بزنم اما گفتم بزار یه یادداشت رو نقاشی بنویسم وقتی فردا بهش زنگ زدم بهم گفت اگه بخوای میتونی بیای خونم من زیاد نقاشی می‌کنم منم قبول کردم و به خونش رفتم ظاهر زیبایی داشت و داخلش رویایی بود وقتی وارد اتاقش شدم نقاشی های خارق العاده ای رو دیدم که باورم نمی‌شد خودش کشیده باشه و نقاشی پروانه رو به من هدیه داد اون بهم گفت میخوای کتاخونه ام رو ببینی؟منم قبول کردم واااااو اونجا زیبا ترین و شگفت انگیز ترین جای ممکن بود رسما قصر کتاب بود و اون گفت هر چقدر بخوای میتونی کتاب برداری میدونم ازشون خوب مراقبت می‌کنی و قبل رفتن بوسه ای روی کک و مک هام زد و گفت خداحافظ قرمزی و از اون به بعد منو اونطوری صدا میزد

بعد از ماه ها من کنکور داشتم و کلی استرس حالا ما باهم خیلی خوب بودیم و یه عشقی بینمون شکل گرفته بود و بعد از اونروزی که باهم تو بارون رقصیدیم و منو بوسید تصمیم گرفتم حتی امروز اونو به مامانم معرفی کنم ولی یهو به چیزی به چشمم خورد یه کتاب با عکس پروانه روی گونه ی یه دختر توجهم رو جلب کرد رفتم به سمتش و صفحه ی اولش رو دیدم باورم نمی‌شد نوشته بود تقدیم به پری قرمز من اما از طرف نیکولاس دیدم عکس من پایین صفحه نقاشی شده نویسنده نیکولاس بلایت این چیز عجیبی نبود تازه پشت صفحه رو که خوندم متوجه شدم نوشته پسر با خستگی وارد کتابخونه شد و یه پری مو قرمز رو دید که داره به کتابها لبخند می‌زنه ولی ترجیح داد از دور نگارش کنه و هفته ها همین طور گذشت آیا پسر جرئت پیدا می‌کنه با اون دختر با گیره ی پروانه و ‌کک و مک پروانه ایش حرف بزنه؟

وقتی کتاب رو خواستم بخرم گفت کتاب برای شما خریده شده و وقتی اونم دیدم با اشک توی چشمام محکم پریدم بغلش و گفتم ممنونم و اون هم منو تاب داد و گفت خواهش می‌کنم قرمزی قرار اون روز با مامانم عالی بود و مامانم عاشق نیک شد و وقتی فهمید موهای مامانم هم قرمزه گفت اما خیلی خوش شانسه که مو های شما رو داره و مامانم سرخ شد ووقتی ماجرای کتاب رو فهمید گفت این آدم فوق العاده است و تو رو دوست داره تازه فهمیدم با مامانش قبلا دوست بودن و چی بهتر از این الان نزدیک ده سال میگذره و من و نیک یه دختر کوچولوی مو قرمز ناز داریم (امیلی) شبیه اسم منه)و داریم کتاب جدیدمونو مینویسیم این دفعه با کمک هم این بود داستان پروانه ی روی گونه ها🦋🦋🦋🦋🦋