تلپورت واقعی است؟

کاور بسیارر زیبا '-'

به نظر می رسد این اواخر در دنیای علم و تحقیقات ( تله پورت انسان خیالی یا واقعی؟ )، نوعی نبرد برای دسترسی به «فرا قدرت ها» به راه افتاده است. از توانایی خواندن ذهن دیگران که با بررسی الگوهای مغزی ممکن است! تا نامرئی شدن، این مورد هم با تولید نوعی ماده جدید توسط مهندسان ممکن شده است! همه از این دست فرا قدرت ها هستند. یکی دیگر از این توانایی ها، که بسیار مهیج و البته نسبت به بقیه مبحث پیچیده تری دارد، توانایی تله پورت کردن اشیا و انسان است.  فرقی ندارد از طرفداران مجموعۀ پیشتازان فضا( Star Trek) باشید یا نه، نام تله پورت به اندازه کافی وسوسه انگیز است تا توجه شما را جلب کند! به گزارش بیگ بنگ، برای تله پورت میتوان تعاریف زیادی را بیان کرد و احتمالا با آنها آشنایی دارید. به طور کلی می توان تله پورت را این گونه تعریف کرد: « تله پورت، انتقال ماده یا انرژی  از نقطه ای به نقطه ای دیگر، بدون پیمودن فضای فیزیکی میان آن دو نقطه است.»

 چرا بشر به شدت عاشق تله پورت است شاید به این خاطر باشد که او را در انجام راحت‌تر امور یاری می دهد. مثلا آیا کسی بدش می‌آید از رخت خواب مستقیم به محل کار منتقل شود؟ مثلا خیر. این علاقه به راحت‌ زندگی کردن باعث شده محققین از گذشته دور با ایده‌های جدید سعی کنند ساز و کار قابلیت تله پورت را کشف کنند. چرا که در طول تاریخ، هم دیده شده و هم داستان‌هایی تعریف شده که افرادی قادر بودند در کسری از ثانیه، به نقطه‌ای دیگر روی نقشه منتقل شوند.

یک فیزیک دان آلمانی به نام مکس پلانک در سال ۱۹۰۰ میلادی تلاش کرد تا مفهوم جدیدی را در حوزه فیزیک معرفی کند و آن چیزی نبود جز «کوانتوم». پلانک کشف کرد بسته‌ای از انرژی در کوچک‌ترین واحد از ماهیت و چارچوب یک جسم وجود دارد. او این بسته انرژی را «کوانتا» نامید و سپس فرضیه‌ای را مطرح ساخت که بعدها به «ثابت پلانک» مشهور شد. پلانک فرمولی را طراحی کرده تا توضیح دهد کوانتا در سطح زیر اتمی چطور می‌تواند هم به صورت ذره باشد و هم امواج. دکتر استفن جنکینز، پروفسور دانشگاه اگزِتر در بریتانیا مفهوم صحبت‌های پلانک را به زبانی بسیار ساده توضیح می‌دهد. او یک میز بیلیارد را برای درک صحیح ذره (پارتیکل) و امواج مثال می‌زند. شارهای میز حکم ذره‌ یا پارتیکل را دارند که حاوی انرژی هستند و در یک نقطه ثابت روی میز  قرار دارند. حال اگر ضربه‌ای به این شار بزنید، این اشیا حرکت کرده و چه بسا به یک شار دیگر ضربه وارد کنند. پروفسور جنکینز امواج در سطح زیر اتمی را به این ضربات تشبیه می‌کند.

ایده‌ تله پورت در ۹۰ سال پیش در کشور آلمان جرقه‌اش زده شد ورنر هایزنبرگ یک قانون اساسی در دنیا را در سال ۱۹۲۷ میلادی کشف کرد که به قانون هایزنبرگ معروف شد. بر اساس این قانون، شما هر چقدر بتوانید نیروی پرتابه یک پارتیکل را بیشتر حساب کنید، موقعیت آن ذره نامشخص‌تر خواهد شد. به زبانی ساده شما نمی‌توانید در آن واحد هر دو حالت یک پارتیکل را درک کنید؛ چه برسد به اینکه با شماری از پارتیکل‌ها روبه‌رو باشید. اگر با طرز تفکر هایزنبرگ موافق باشیم، تله پورت طبق قوانین کوانتومی که او تحلیل کرده، غیرممکن خواهد بود. بعدها اروین شرودینگر خیلی راحت قانون هایزنبرگ را با ارائه مفهومی تحت عنوان «درهم‌تنیدگی کوانتومی» به چالش می‌کشد.

انیشتین در رابطه با درهمتنیدگی کوانتومی، عبارتی جالب گفت: «تاثیر شبح‌وار از راه دور». عبارت این دانشمند برجسته به این معناست تغییرات یک پارتیکل در هم تنیده شده موجب تاثیر روی پارتیکل دوم می‌شود. حتی اگر بین این دو ذره فاصله وجود داشته باشد.

تئوری گربه شرودینگر: یک پارادوکس سرنوشت‌ساز برای مفهوم تله پورت شرودینگر در مقاله‌ای به نام EPR (انیشتین،پودولسکی و روزندر) در سال ۱۹۳۵ میلادی به صورت مفصل درباره قانون هایزنبرگ و حالت کوانتومی صحبت کرده و دقیقا در این مقاله بود که نظریه پارادوکسی گربه شرودینگر را مطرح می‌کند. شرودینگر مفهومی که دلش می‌خواست را در قالب یک آزمایش بیان کرد. فرض کنید گربه‌ای در جعبه‌ای مهر و موم شده زندانی است. در این جعبه یک چکش، حس‌گر پرتوزا و گاز سیانور وجود دارد. احتمال نشت گاز پس از بسته شدن در جعبه ۵۰-۵۰ است. اگر بخواهیم بدون باز کردن در جعبه بگوییم گربه زنده‌است یا مرده دقیقا همین نسبت وجود دارد: ۵۰ درصد مرده و ۵۰ درصد زنده. ولی پس از باز کردن در جعبه، گربه «قطعا» یا مرده است یا زنده. این همان پارادوکسی است که شرودینگر در ذهن داشته.

در هر صورت از دید محققین، بشر می‌تواند در آینده نزدیک چه به واسطه ماشین‌های مختلف و چه به تنهایی و به واسطه نیروی ذهن، مهارت تله پورت را یاد بگیرد. همانطور که در این یادداشت متوجه شدید تنها دو عامل جلو روی انسان است: عدم آگاهی کامل از حالت «درهمتنیدگی کوانتومی» و محدودیت‌های ابزارهای آزمایشگاهی فیزیک‌دان‌ها