انواع نقاشی های ایرانی

1 نگارگری:نگارگری هنری ظریف و محصول خیال و رویا‌پردازی هنرمند است که با داشتن ویژگی‌های تزئینی، برای ایجاد نگاره‌های مستقل و کاربردی مانند کتاب‌آرایی و دیوارنگاری استفاده می‌شود. این نوع از نقاشی در مقایسه با سایر آثار سنتی، تنوع بیشتری از لحاظ موضوع، رنگ آمیزی، ترکیب‌بندی و گستردگی دارد. (نگار گری همون عکس بالاست

2:تذهیب:تذهیب ترکیبی از نقش‌های گیاهی (اسلیمی و ختایی) و هندسی (گره‌ها) است که گاهی هنرمندان آن‌ها را با نقوش حیوانی و انسانی نیز تلفیق می‌کنند. رنگ‌های مورد استفاده در این نوع از نقاشی های سنتی ایرانی بیشتر لاجوردی، فیروزه‌ای، قرمز، زرد، نارنجی، مشکی، نقره‌ای و طلایی است. در دوران قدیم از تذهیب برای تزئین حاشیه‌های کتب تاریخی و مذهبی استفاده می‌شد؛ اما امروزه این هنر به عنوان یک نگاره مستقل مورد استفاده قرار می‌گیرد. (تذهیب عکس بالاست)

3 تشعیر:در تشعیر از یک یا دو رنگ برای طراحی و رنگ آمیزی نقوش سنتی (گیاهی، حیوانی و انسانی) برای پر کردن زمینه یا حاشیه استفاده می‌شود. قلم‌گیری خاص در این نوع از نقاشی ایرانی سنتی از ویژگی‌های بارز آن محسوب می‌شود. (تشعیر عکس بالاست)

4 گل و مرغ:در این نوع نقاشی با خیال‌پردازی، رابطه عارفانه‌ای میان گل و مرغ آوازخوان به تصویر کشیده می‌شود. در این نقاشی ایجاد هماهنگی و توازن میان عناصر مختلف نقاشی ظرافت خاصی دارد. هنر گل و مرغ به‌طور معمول بر روی سطوح کاغذی و مقوایی یا چوبی اجرا می‌گردد. (عکس بالا گل و مرغ است)

5 قهوه خانه ای:یکی دیگر از نقاشی های سنتی ایرانی نقاشی قهوه‌خانه‌ای است که با مضمون‌های رزمی، مذهبی و بزمی به تصویر کشیده می‌شود. خاستگاه این هنر سنت کهن قصه‌خوانی، مرثیه‌سرایی و تعزیه خوانی در ایران بوده و تاریخچه آن به قرن‌ها پیش از به وجود آمدن قهوه‌خانه‌ها برمی‌گردد. (نقاشی قهوه خانه ای عکس بالاست)