زنان تأثیر گذار جامعه لندن

«لوسی نوئل مارتا لزلی کنتس روتس»در کریسمس سال 1878 در محله اعیانی کنزینگتون به دنیا آمد.او در سال 1900 با نوزدهمین ارل روتس ازدواج کرد.کنتس به دلیل سخت کوشی در فرماندهی مجالس و مهمانی های مجلل سلطنتی،زیبایی و کمک های خیریه بین اشراف محبوبیت داشت.کنتس به خیریه هایی مانند بیمارستان کویین شارلوت و زنان چلسی،مدرسه دختران نابینا،صلیب سرخ،مدارس سلطنتی کالدونین،بیمارستان یادبود راندولف ویمیس،انجمن کودکان و...کمک میکرد.همچنین او یک شعبه صلیب سرخ با سه آمبولانس در شهر لزلی تأسیس کرد.

محبوبیت کنتس بین مردم انقدر زیاد بود که در سال 1912 با کشتی تایتانیک قسط ترک لندن و پیوستن به همسر خود در ونکوور کانادا را داشت خبرنگار از او پرسید«کنتس آیا شما واقعا میخواهید جامعه لندن و دوستداران خود را ترک کنید ؟» همچنین در هنگام غرق شدن کشتی کنتس مسئول هدایت قایق شماره 8 بود.در روزنامه ها کنتس را قهرمان فاجعه تایتانیک نامیدند اما کنتس از آنها استقبال نکرد و گفت او فقط وظیفه انسانی اش را انجام داده است. در حین جنگ جهانی اول کنتس بخشی از عمارت خودش در اسکاتلند را تبدیل به بیمارستان کرد و خودش در بیمارستان کلتر لندن مشغول به کار شد.کنتس در سپتامبر سال 1956 از دنیا رفت.

«ایولین دوشس دوونشایر»در سال 1870 به دنیا آمد،او دختر سیاستمدار بزرگ«هنری پتی فیتز موریس پنجمین مارکیز لنزدان بود»او در سال 1892 با وارث هشتمین دوک دوونشایر ازدواج کرد.در سال 1897 مجلل‌ترین مراسم«جشن الماس»در عمارت دوونشایر برگزار شد.خاندان دوونشایر ثروتمندترین خاندان در بریتانیا بودند و بعضی ها میگویند ثروت آنها از خاندان سلطنتی هم بیشتر بوده است.خدمتکاران و اطرافیان ارا در دو کلمه توصیف میکنند«سرد و مستبد».در سال 1909 شعبه ای از صلیب سرخ در بیشایر تأسیس کرد و خود رییس آن شد.در سال 1910 به عنوان معشوقه لباس(انتخاب کننده لباس)های ملکه مری دست یافت.او در آوریل سال 1960 در 89 سالگی در گذشت

«میلیسنت لوسن گوور دوشس ساترلند»در سال 1867 در اسکاتلند به دنیا آمد.پدر او چهارمین ارل راسلین بود.او ویراستار،نویسنده،نمایش نویس،روزنامه نگار و میزبان جامعه بریتانیایی بود.او در سال 1884 با وارث سومین دوک ساترلند ازدواج کرد.شوهر او در سال 1912 درگذشت.در جنگ جهانی اول او یک بیمارستان را در بلژیک سازماندهی میکرد اما بخاطر محاصره بلژیک به انگلستان گریخت و در آنجا کتاب 6 هفته در جنگ را نوشت.سپس او به فرانسه رفت تا بیمارستان های صحرایی در شمال فرانسه را مدیریت کند.در پایان جنگ جهانی اول او مدال صلیب سرخ سلطنتی بلژیک و مدال صلیب سرخ بریتانیا را دریافت کرد.او پس از طلاق از همسر سومش در فرانسه زندگی کرد و در جنگ جهانی دوم زمانی که فرانسه توسط آلمان اشغال شد دستگیر شد.او سپس از طریق اسپانیا و پرتغال به آمریکا فرار کرد و در سال 1945 به فرانسه برگشت.او در سال 1955 در 87 سالگی در گذشت.