حيواناتي كه تا الان نديده ايد

اول بالا رو بخوان بيا بريم شروع كنيم

مارمولک آرمادیلو این جانور از نژاد مارمولک صحرایی است و در آفریقای جنوبی یافت می‌شود. برخی معتقدند که این مارمولک شباهت فراوانی به اژدهای کوچک دارد. پوستین عجیب مارمولک آرمادیلو نقش بسیار در بقای این حیوان دارد و به نوعی او را از خطرها حفظ می‌کند. مارمولک دم نیزه‌ای و مارمولک زره پوش نام‌های دیگر این حیوان هستند. بدن آن مانند یک زره سخت است، از این جهت این نام را برایاو در نظر گرفته‌اند. زمانی که مارمولک دم نیزه‌ای احساس ناامن بودن کند، دم خود را به دهان می‌‌گیرد. این کار باعث می‌شود استتار کند و با بدن خود، از خطر در امان بماند.

موش کور دماغ ستاره‌ای موش کور دماغ ستاره‌ای در شمال شرقی آمریکا و شرق کانادا زندگی می‌کند. سر این جانور کوچک‌‌تر از بدن اوست. بزرگ‌ترین موش کور دماغ ستاره‌ای حدود 20 سانتی متر است و وزن آن‌ها به یک کیلوگرم نمی‌رسد. پوزه گوشتی این حیوان در واقع تارهای صوتی و گیرنده‌های حسی او محسوب می‌شود. دماغ ستاره‌ای سریع‌ترین بلع را در بین حیوانات دارد.

حباب ماهی حباب ماهی یک موجود در معرض انقراض است که لقب زشت‌ترین موجود جهان را به او داده‌اند. این ماهی سریع بسیار بزرگ و بدنی بدون پولک دارد. استرالیا، تاسمالیا و نیوزیلند، زیستگاه این ماهی هستند. توانایی شنا کردن آن از ماهی‌های دیگر بسیار کم‌تر است. ویژگی‌های ظاهری این ماهی و تفاوت‌هایی که با ماهی‌‎‌های دیگر دارد مانند نداشتن کیسه شنا، آن را به یکی از عجیب ترین موجودات جهان تبدیل کرده‌ است.

ماتا ماتا ماتا ماتا یک لاک‌پشت خطرناک با ظاهری متفاوت است. این حیوان با گاز گرفتن می‌تواند گوشت را از استخوان جدا کرده و بکند. گردن این حیوان بلند است و هنگام خوردن ماهی‌های ریز درون آب، آن‌ها را به صورت مکشی جذب می‌کند و قادر به جویدن طعمه خود نیست. خانه ماتا ماتا در آب‌های شیرین آمازون است و تاکنون این جاندار فقط در این منطقه یافته شده. پوست این لاک‌پشت مانند پوسته درخت است و سر او به یک برگ بزرگ شباهت دارد. ظاهری که دارد به او کمک می‌کند تا به خوبی استتار کند و غذای خود را درون طبیعت بیابد. جالب است بدانید که این لاک‌پشت دندان‌های بسیار تیزی دارد.

ماهی شیشه سر یا بارلی همان‌طور که از نام آن پیداست، سر این ماهی شیشه‌ای و درون آن مشخص است. ماهی بارلی در اعماق آب‌ها زندگی می‌کند؛ این مدل سر به او کمک می‌کند تا بتواند در تاریکی، از روشنایی اندک استفاده کند. قواصان تا کنون نتوانسته‌اند تعداد بی‌شماری از این ماهی را ببیند. دلیل کمیابی ماهی بارلی این است که او در عمق حدود 600 تا 800 متری سطح دریا زندگی می‌کند.