نامه ای به تو (۲)

خیلی حمایت شد اومدم بقیشم تعریف کنم زیاد شبیه داستان ننوشتم بیشتر دردودل هست ناظر عزیز به خدا جون به لب شدم تا قبلی پست شه

اگه درست یادم باشه اولین باری که دیدمت ناراحت بودی میخواستی یه موضوعی رو بگی ولی زیاد دربارش مطمئن نبودی خواهرت دوستم بود و میگفت :«اشکال نداره اون از خودمونه بهش بگو»

سرتو انداختی پایین و یه چیزی گفتی و بهم یه جعبه موزیکال دادی نه از اون جعبه های بزرگ و خاص نه! یه جعبه کوچولو با حس و حال قدیمی. بعدشم دورمون شلوغ شد اولش هم کلی ادم اونجا بود ولی خیلی ساکت بودن.

با دوستت رفتی که من نمیشناختمش ولی باهم نزدیک بودین البته اون لحظه زیاد خوشحال به نظر نمیومدی. کل اون شب تو خوابم داشتم درباره فردا و حرفایی که میخواستم بزنم فکر میکردم

اتفاق بعدی که یادم میاد این بود که جلوی خونمون یه ون پارک کرده بود و جلوش یه ماشین بود اون طرف خیابون هم پدرم توی ماشینش بود یادم نیست چیشد ولی میدونستم که افراد داخل ون گروگان فردی هستن که توی ماشین جلوییه.

به سختی بهشون فهموندم که خبر داریم چی شده و حواسمون بهشون هست اما پدرم که منو دید چون میخواست نگران نباشم گفت :«چیزی نیست !» از ماشین جلویی کسی پیاده شد که اصلا انتظار نداشتم،دوستت.هرچی صبر کردم تو نیومدی و فهمیدم دیگه کار از کار گذشته

شاید بپرسین چی شد هیچی صدای موسیقی جعبه قطع شد نه دوستت چی شد؟ میدونی دیگه نیومد یعنی نتونست بیاد این دقیقا حرفیه که توی خواب هم ازم پرسیدن