تـ♡ـوت‌فـرنـگـی‌میقـولی؟

توت فرنگی ها توت های واقعی مانند زغال اخته یا حتی انگور نیستند. از نظر فنی، یک توت دانه های خود را در داخل دارد.

موزه ای در بلژیک وجود دارد که به توت فرنگی اختصاص داده شده است. در فروشگاه هدیه در Le Musée de la Fraise، می توانید همه چیز را از مربای توت فرنگی گرفته تا آب توت فرنگی بخرید.

وت فرنگی فقط قرمز نیست. توت فرنگی های زرد، آبی، سفید، سیاه و بنفش نیز وجود دارد. برخی از توت فرنگی ها به اندازه سیب هستند.

یک بانوی سلطنتی دربار ناپلئون به نام مادام تالین سالی یک بار با آب توت فرنگی تازه حمام می کرد. یک بار حمام کردن 22 پوند توت فرنگی نیاز داشت.

بومیان آمریکا مدت ها قبل از ورود مهاجران اروپایی توت فرنگی می خوردند. به عنوان اولین میوه بهار، آنها یک خوراکی بودند که به صورت تازه چیده شده یا پخته شده در نان ذرت مصرف می شدند.

در فرانسه، جایی که اعتقاد بر این است که توت فرنگی به عنوان یک آفرودیزیاک است، در صبحانه های سنتی عروسی به شکل سوپ شیرین خامه ای برای تازه ازدواج کرده ها سرو می شود.

وت فرنگی را نیز می توان ترشی کرد. به خصوص وقتی سبز یا نارس انتخاب شود

اعتقاد بر این است که کیک توت فرنگی توسط مستعمره نشینان با اصلاح یک دستور العمل هندی که “نان توت فرنگی” را با مخلوط کردن و سپس پختن توت فرنگی له شده با آرد ذرت ایجاد می کرد، ایجاد شد.