فقط خودم و خودت ۶۰

لایلا به کلویی نزدیک شد و گفت: خوب حالش رو گرفتی ها -اوهوم و از آنجا دور شد، نمیدونست لایلا چه نقشه ای داره ولی اینو میدونست که نباید تو دام حرف‌هاش بیوفته. مرینت روبه بهترین دوستش گفت: خب این طرحی که زدیم ساده‌ست و میتونم دوختش رو در عرض چند ساعت تموم کنم الیا تو بهترینی! -خودم میدونم. رز نزدیک مرینت شد و گفت کدوم طرح؟ -چیز مهمی نیست.

الکس از پشت دفتر طراحی مرینت رو از دستش کشید و گفت: واو، این لباس عالیه...به سمت مرینت برگشت و ادامه داد: راستشو بگو واسه کیه این طرح؟ مرینت که نمی‌دونست چی بگه به الکس نگاه می‌کرد که ناگهان الیا پرید وسطشون و گفت: واسه ی منه مرینت و الکس باهم: چی؟؟- اممم راستش می‌خواستم با نینو برم مهمونی. مرینت هم زحمت لباسمو کشید. الکس که متوجه مشکوک بودن‌شون شد چشمانش رو ریز کرد و با دقت تماشا‌شون کرد که رز پرید روی نیمکت و رشته ی افکارش رو پاره کرد: جدیی؟ دوتا دستاش رو بهم گره زد و ادامه داد: وای چه رمانtیک.

الکس که هنوز دفتر طراحی مرینت دستش بود به طرح خوب نگاه کرد و از ارم های پایین طرح خنده‌اش گرفت: الیا میخوای با آرم کفشدوزک بری با نینو بیرون؟ الیا با دستپاچگی گفت: میدونی یه مهمونی بالماسکه‌ست و چون همه لباسای ابرقهرمانی می‌پوشن منم خواستم لباسمو حالت لیدی باگ کنم. -اهان! که زنگ خورد.

بعد مدرسه به خونه‌شون برگشت. ناتالی هندزفری‌اش را از توی گوش‌هایش در اورد و روی میز گذاشت. روبه ادرین گفت: عصر بخیر -عصر تو هم بخیر. دفتر ثبت برنامه های هفتگی ادرین رو دستش داد و گفت: پس‌فردا کلاس چینی‌ت کنسل شده و فردا شب هم به عنوان مهمون افتخاری جشن قهرمانان به هتل ۵ ستاره ی پاریس دعوت شدی. ادرین که به عنوان کت نوار باید به اونجا می‌رفت گفت:نمیرم فردا شب جشن ناتالی. ناتالی با تعجب گفت: واقعا؟ -بله، عینکش رو روی چشماش تنظیم کرد و گفت: خیله‌خب به پدرت اطلاع میدم. -ممنون.

ادرین به اتاقش رفت و پلگ از جیبش بیرون اومد:باورم نمیشه مهمونی‌ای که توش میتونه یه عالمه پنیر باشه رو رد کردی. خنده‌ی ریزی کرد و گفت:خب باید به عنوان کت‌نوار اونجا باشم. روی صندلی کامپیوترش نشست و شروع به نگاه کردن عکسای لیدی‌باگ کرد. زینگگگ زینگگگ، نینو بود. گوشی‌اش رو برداشت و روی دکمه ی اَکسپت روی صفحه فشار داد:-سلام رفیق چطوری؟ -خوبم تو چی؟ -منم خوبم، ببینم برای جشن آماده ای؟ گفتم: مگه فردا نیست؟ -میدونم منظورم اینه لباساتو اینا میدونی چیا رو بپوشی؟ دستم رو پشت گردنم کشیدم:آممم راستش نه -اییی خدا از دست تو الان انتخاب کن حالا گفتم: خب اخه حداقل ۱۴۰ کت و شلوار میشه گفت هستن. گفت: خیله خب تا شب با پلگ بینشون مشورت کن. -اوکی و تلفن رو قطع کردم.

تیکی گفت: میگم مطمئنی درمورد احساساتت به کت نوار دیگه؟ مرینت روی صندلی نشست: البته تیکی این چند روز یه چیزیت میزنه ها، قول دیشبمون که یادت هست؟ فلش بک ساعت ۳:۰۶ دقیقه ی صبح: خودش رو، روی صندلی انداخت و با صدای بلند گفت: تیکی باورم نمیشههه، جدی می‌خواید بعد ۳ سال زحمت میراکلس‌هامون رو بگیرید؟ -مرینت آروم باش اصلا حرفی درمورد گرفتن میراکلس‌هاتون نشد که، داشتیم دنبال راه‌حل به‌غیر از این کار می‌گشتیم. مرینت دستی به سرش کشید و گفت: قول می‌دی هرچی هست راه‌حلش این نباشه؟ با تردید به چشم های اقیانوسی صاحبش نگاه کرد و بعد گفت: قول میدم. پایان فلش بک: لحظه ای اتفاقات دیشب از جلوی چشمانش رد شد و گفت یادمه فقط خواستم مطمئن بشم بابتش. مرینت اهی کشید و گفت: خیله خب و شروع کردم به دوخت و دوز طرح لباس مهمونیم. شب شد که...

انچه خواهید خواند:"چه شب رویایی‌ای!"...."من قرار نیست کمکت کنم لایلا"....."مرینت بجنب، دیر شد"...."گونه‌هاش سرخ شدن"...." دستاش رو روی کمرش گذاشت"...."نمیدونست چه اتفاقی قراره بعدش بیوفته ولی کنار اون احساس ارامش عمیقی داشت."

خب تموم شد اگه خواستید لایک کنید💗💗✨️