حقیقت تلخp2(⅖):تولد اشرافی

اولین مهمان ها خانواده ی ویزلی بودند.آقای ویزلی یکی از افراد موردعلاقه ی آقای یولراند بود.آن دو باهم در وزارت خانه کار می کردند.با اینکه آقای یولراند به همراه روفوس اسکریمجور رئیس های بخش کاراگاهی بودند و آقای ویزلی در بخش اشيا مشنگ ها کار میکرد*متاسفانه اسم اینگلیسیش رو بلدم و اسم فارسی بخش آرتور رو یادم نیست*ولی آن دو بهترین دوستان هم بودند.همه ی افراد خانواده ی ویزلی موهای قرمز آتشین داشتند.از بین ۸ فرزند خانواده ی ویزلی فقط ۲ تای آنها دختر بودند.همراه آنها زنی قد بلند و زیبا با ردای مشکی آمده بود.اوهم موهای قرمزی داشت اما بخشی از آنها را سبز کرده بود. زن بسیار به آقای ویزلی شباهت داشت و تقریبا همسن او بود.یورونا خانواده ی ویزلی را از نظر گذراند.با توجه به تعریف پدرش حدس زد که هر کدام از آنها که هستند.او با خود فکر کرد:"این دوتا پسر که ردای سرمه ای پوشیدند و از همه بزرگ ترند باید ویلیام و چارلز باشند.اینها که دوقلو هستند و جفتشان ردای قرمز پوشیند باید فرد و جرج باشند .این هم پرسیوال هست که خیلی جدی و رسمی هست.به گمانم این پسر کوچک تر هم رونالد باشد .این دو دختر هم که لباس سرخابی پوشیدند روونا و جینیورا هستند‌.اما این خانم کیه؟" پس از راهنمایی خانواده ی ویزلی آنها به استقبال خانواده ی بعدی رفتند.خانواده ی کیتس که آن طرف تپه زندگی میکردند.دخترشان کارول خیلی سرحال بود.پسر کوچک هم کمی شیطون به نظر می‌رسید.پس از خانواده ی کیتس به ترتیب خانواده های اسنیپ ، باکر ،لانگ باتم، بلک، آلن تیلور و گرینت آمدند.صبر کن.گرینت؟!یورونا نگاهی به لیست مهمان ها انداخت.بله او گرینت را از قلم انداخته بود

پس از اینکه تمام مهمان ها سر جای خود نشستند ،پیشخدمتهای خانواده ی یولراند انواع میوه و شیرینی و شکلات و دیگر تنقلات را آوردند. همه در حال خوردن بودند.یورونا هیجان خاصی نداشت.این هم یکی دیگر از مهمانی های بزرگی بود که برای تولد او گرفته می شد.با این تفاوت که این دفعه خیلی بزرگتر بود.یورونا آرام در ذهنش مشغول برنامه ریزی برای هاگوارتز بود:"به محض اینکه کتابامو بگیرم همشونو میخونم و سوالای مهم و جوابا و مطالب کتاب را از بر می کنم.سپس انواع طلسم ها نفرین ها و جادو ها را یاد میگیرم و تمرین میکنم. چند کتاب هم برای مطالعه ی آزاد میگیرم و در بعًی مواقع آنها را می خوانم. برای هر درس یک کنفرانس آماده میکنم و همراه تکلیف توضیح اضافه می نویسم.موقع امتحانات سعی میکنم خونسرد باقی بمانم و استرسی نشوم و بالا ترین نمره را کسب کنم.مهم ترین چیز هرگز قانون های مدرسه را زیر پا نمی گذارم ک دنبال دردسر نمی ر...""سلام"همان لحظه چیزی رشته ی افکارش را پاره کرد.سر بلند کرد.

سلام روونا ویزلی"یورونا این را با لحنی خشک و رسمی گفت و سر تا پای دختر را نگاه کرد.اولباس قرمز صورتی برازنده ای پوشیده بود و داشت لبخند محوی می زد. "اوه!اسممو میدونی؟ خوشبختم یورونا " یورونا صندلی کنارش را به دختر تعارف کرد و روونا نشست."تولدت مبارک باشه. راستی توهم امسال میری هاگوارتز؟""بله تولد ۱۱ سالگیمه ""زیاد بهت نمیاد یازده ساله باشی.خیلی قدت بلنده!"حق با روونا بود.قد یورونا اندازه ی یک سال سومی(شاید هم سال چهارمی)بلند بود. یورونا به سردی گفت:"بله همه ی خانوادم همینطورن.""واییی چقدر رسمی!راستی !چه لباس قشنگی" یورونا قیافه ی دختر را برانداز کرد و گفت:"متشکرم.لباس توهم خیلی زیباست"سکوت کوتاهی بر قرار شد.روونا عمیقا در فکر فرو رفته بود.حدود پنج دقیقه بعد دیگر دختر ها همچون النا سول رزالین دختر های بلک جینی و کارول و ... نیز آمدند.آنها باهم گرم گرفته بودند و از هر دری می گفتند و می شنیدند.خانم یولراند با لبخند محو غمگینی به دختر ها خیره شده بود و زیر لب می گفت:"دختر های بیچاره.سرنوشت ... سرنوشت بی‌رحم و غیر قابل تغییره و طلسم شوم و غمگین. هیچ راه فراری نیست."او حالت قیافه اش را درست کرد و دخترش را صدا زد:"یورونا زودباش برو لباستو بپوش الان الکساندرا و الکساندر کیک رو میارن ."یورونا از دوستانش معذرت خواست و با آرامش و متانت به داخل عمارت رفت. از پله ها بالا رفت و به داخل اتاق بزرگش قدم نهاد.در کمد بسیار بزرگش را باز کرد و از توی آن یک لباس سفید مجلسی بسیار زیبا در آورد و گل سفیدی هم به موهایش زد. سپس از توی کشو کفش سفید بدون پاشنه ای نیز برداشت و پوشید و دستکش تور سفید بسیار زیبایی را به دست کرد. در نهایت دست گل بابونه و ژیپسوفیلایش را که پیشخدمت آنها نورا برایش آماده کرده بود برداشت و به داخل باغ برگشت.الکساندرا کیک دوطبقه ی زیبایی را حمل میکرد و با کمک الکساندر آن را از پله ها پایین می آورد.یورونا فهمید که باید عجله کند پس قدم های تند تری برداشت و پشت میز نشست.

وقتی یورونا نشست همه ی صورت ها به طرف او چرخید. او به صورت خواهرش نگاه کرد.خواهر لبخند زد و سپس یواشکی چشمک کوچکی به خواهرش زد.او حس یورونا را درک می کرد.می خواست به او بفهماند چیزی برای ترسیدن نیست.او به همراه دوستان جدید یورونا کنار خواهر کوچکش نشست و از زیر میز دست خواهرش را فشرد. همه ی دختر ها با شادی به یودکنا تبریک گفتند و برا سال آرزو کردند.پسر های خانواده ی ویزلی و بزرگتر ها نیز همین کار را کردند.یورونا از همه تشکر کرد.لورونا بلند شد و رو به خواهرش کرد. سپس چوب دستی اش را برداشت و زیرلب گفت:"سونورس"صدایش به طور سحر آمیزی بلند شد

"سلام به همگی. از همه ی شما ممنونم که در این روز و تا این لحظه باما بودید. امشب شب بزرگیه.شب بزرگی که فقط یک بار در زندگی جادوگران رخ میده.امشب تولد ۱۱ سالگی خواهر کوچک تر من یورونا هست و من از صمیم قلب به او سن جادوگری و نامه ی هاگوارتز رو بهش تبریک میگم و ازش متشکرم که در همه ی این سال ها با من بوده.یورونای عزیزم.خواهر کوچولو.تولدت مبارک."همه کف زدند. لورونا صدایش را به حالت عادی بر گرداند و به چهره ی خواهرش که لبخند شادی روی لبش نشسته بود نگریست و لبخند زد. الکساندرا و الکساندر کیک را آوردند و به پیشخدمت های دیگر خانواده دستور دادند که گیفت ها را بیاورند.یورونا شمع ها را فوت کرد و چاقو را برداشت.به تعداد افراد قاچ زد و سرپیشخدمت تیبس آنها را پخش کرد .همه شاد بودند.ناگهان مادر یورونا به یاد چیزی افتاد در پیشگویی نوشته بود شب تولد صد و چهلمین دختر یولراند...