نامه به...

نگاهی به آسمان کردم وپرواز مرغ های دریایی را تماشا می کردم،خورشید درخشان نورش را می تاباند ودریا نور خورشید را درخود پنهان می کرد

نسیمی وزید ومن را به یاد آغوش هایش انداخت آغوش هایی که سراسر جز فروتنی ومهربانی چیز دیگری درونشان جای نداشت. آغوش هایی که جرقه رویاپردازی را درونت میزد وتورا به بینهایت ها می برد

من به بینهایت هارفتم وآنجا بود که دربینهایت ها هم تورا وهم خودم راگم کردم وسالهاست که هنوز خودم وخودت را نتوانستم پیدا کنم امیدوارم این نامه بتواند به خود گمشده ی من یا تو برسد

اس اضافه