هست در پی شام سیاه، صبح سپید.

« علاج درد مشتاقان، طبیب عام نشناسد، مگر لیلی کند درمان، غمِ مجنونِ شیدا را » -سعدی

نگران آدم‌های اطرافم نباش! تو برایم آنقدر ماه هستی، که هیچ ستاره‌ای به چشمم نمی‌آید.

به اندازه همه اون شبایی که خستگیِ‌صدات از توی ویسات میبارید ولی بازم نمیخوابیدی که بیشتر باهام حرف بزنی دوست‌دارم.

من میتونم در طول روز ادای آدمای مغرور رو در بیارم وُ بهت پیام ندم اما هر ۵ دقیقه یه بار بیام پیامای دیشب رو بخونم وُ پروفایل‌هاتو ببینم وُ برات ضَف(ضعف) کنم وُ دلتنگ تر بشم ؛)