☆قشنگ ترین دیالوگ کتاب ها☆

راز خوشبختی در این است که تمام زیبایی ها را درک کنی، ولی عزت و انسانیت خود را فراموش نکنی ☆کتاب کیمیاگر☆

قلبم مالامال از عشق است و در سینه ام سنگینی می‌کند. تا به حال نمی‌دانستم که انسان می‌تواند عشق را هم در جسمش احساس کند ☆کتاب دزیره☆

وقتی از توفان بیرون امدی، دیگر آنی نیستی که قدم به درون توفان گذاشت ☆کتاب کافکا در کرانه☆

خدا جوریه که ما نمیتونیم ببینیمش یا درکش کنیم، برای همین به شکل کسی درمیاد که توی زندگیمون به عنوان آدم خوبی میشناختیمش ☆کتاب کتابخانه نیمه شب☆