شیمی دانان سرشناس تاریخ

دمیتری مندلیف شیمیدان و فیزیکدان روسی معروفی بود که در 8 فوریه 1834 متولد شد و در 2 فوریه 1907 درگذشت. او به خاطر ارائه جدول تناوبی عناصر شیمیایی که به نام جدول مندلیف شناخته می‌شود، شناخته می‌شود. مندلیف به عنوان پدیدآورنده جدول مندلیف، یکی از ابداعات مهم تاریخ شیمی شناخته می‌شود که ترتیب و دسته‌بندی عناصر شیمیایی را بر اساس ویژگی‌های شیمیایی آن‌ها نشان می‌دهد.

سوانته آرنیوس شیمیدان و فیزیکدان سوئدی، در 19 فوریه 1859 متولد شد و در 2 اکتبر 1927 درگذشت. او به خاطر کارهای خود در زمینه شیمی فیزیکی و نظریه الکترولیت‌ها شناخته می‌شود. آرنیوس به عنوان پدیدآورنده تئوری یونیزاسیون الکترولیت‌ها شناخته می‌شود که برای توضیح رفتار الکتریکی محلول‌های آبی و ایجاد اصول اساسی در شیمی فیزیکی بسیار اهمیت دارد. او برنده جایزه نوبل شیمی در سال 1903 به خاطر کارهای خود در زمینه تئوری الکترولیت بود.

هانس کریستیان اورستد ، فیزیکدان و شیمیدان دانمارکی، در 14 آوریل 1777 متولد شد و در 9 مارس 1851 درگذشت. اورستد به خاطر کشف پدیده مغناطیس‌گذاری نیروی الکتریکی و به عبارت دیگر تأثیر جریان الکتریکی بر قطب‌های یک قطب مغناطیسی شناخته می‌شود. این کشف او را به عنوان یکی از بنیان‌گذاران الکترومغناطیسیته مدرن معرفی کرده است. اورستد همچنین نقش مهمی در توسعه علم شیمی ایفا کرده و برای اولین بار نام عنصر آلومینیوم را پیشنهاد داد.

ویلهلم اسوالد شیمیدان و فیزیکدان لهستانی-آلمانی، در 2 سپتامبر 1853 متولد شد و در 4 آوریل 1932 درگذشت. او برنده جایزه نوبل شیمی در سال 1909 بود. اسوالد به خاطر کارهای خود در زمینه سینتیک شیمیایی و ترمودینامیک شناخته می‌شود. او نقش مهمی در توسعه تئوری معادله حالت گازها و ارتباط آن با ترمودینامیک داشته است. اسوالد یکی از شیمیدانان بزرگ و تاثیرگذار قرن بیستم بوده است و به عنوان یکی از بنیانگذاران شیمی فیزیکی معاصر شناخته می‌شود.

آمدئو آووگادرو شیمیدان و فیزیکدان ایتالیایی، در 9 اوت 1776 متولد شد و در 9 ژوئیه 1856 درگذشت. وی به خاطر ارائه قانون آووگادرو که به او نامگذاری شده است، شناخته می‌شود. این قانون بیان می‌کند که حجم گازها در شرایط یکسان فشار و دما به تعداد مول‌های موجود در آن گاز متناسب است. این قانون اساسی در زمینه شیمی و فیزیک مورد استفاده قرار می‌گیرد و به تعیین تعداد اتم‌ها و مولکول‌ها در یک مقیاس مولکولی کمک می‌کند.

جان دالتون شیمی‌دان، فیزیکدان و ریاضی‌دان انگلیسی، در 6 سپتامبر 1766 متولد شد و در 27 ژوئیه 1844 درگذشت. او به خاطر ارائه تئوری اتمی و قانون ترکیب حجمی گازها شناخته می‌شود. دالتون یکی از بنیانگذاران شیمی مدرن و اولین شخصیتی بود که مفهوم اتم را به صورت علمی توجیه کرد. وی همچنین مفهوم رادیواکتیویته را مطالعه کرد و به توسعه در زمینه فیزیک هسته‌ای کمک زیادی کرد.

ماریو مولینا شیمیدان و فیزیکدان مکزیکی، در 19 مارس 1943 متولد شد و در 7 اکتبر 2020 درگذشت. او به خاطر کارهایش در زمینه شیمی جو و اوزون شناخته می‌شود. مولینا به همراه دیگر دانشمندان، مشارکت در اثبات اثرات مخرب گازهای CFC بر لایه اوزون جو زمین و نقش آن در تغییرات آب و هوایی داشت. وی در سال 1995، به همراه شریکان خود جایزه نوبل شیمی را به ارتباط این گازها با تخریب لایه اوزون اختصاص داده شد.

ماری کوری فیزیکدان و شیمیدان لهستانی-فرانسوی، در 7 نوامبر 1867 متولد شد و در 4 ژوئیه 1934 درگذشت. او به عنوان اولین زنی که جایزه نوبل را به دو بار (در زمینه فیزیک و شیمی) دریافت کرده است، شناخته می‌شود. کوری به همراه شوهرش پیر کوری، تحقیقات بسیار مهمی در زمینه پرتوزاییون و تشخیص و درمان سرطان انجام داد. او یکی از شخصیت‌های برجسته تاریخ علم است و ارثی بزرگ از دانش و انگیزه به علم برای نسل‌های آینده بر جا گذاشت.

امیل هنری فیشر شیمیدان آلمانی، در 9 اکتبر 1852 متولد شد و در 15 ژوئیه 1919 درگذشت. وی به عنوان یکی از بزرگترین شیمیدانان تاریخ شناخته می‌شود و به ویژه به خاطر کارهایش در زمینه شیمی آلی و بیوشیمی شناخته می‌شود. فیشر برنده جایزه نوبل شیمی در سال 1902 بود و از مهم‌ترین ارتقاء‌دهندگان در شیمی آلی به شمار می‌رفت. او تاکید زیادی بر اصول شیمی آلی، به ویژه بر پروتئین‌ها و آمین‌ها داشت و به توسعه تئوری‌ها و روش‌های شیمیایی بسیار کمک کرد.