نقاشی سفید🎨

روزی روزگاری، دخترک کوچکی به همراه مادر و مادربزرگش زندگی میکرد. اسم این دختر حنا بود. حنا یک دختر کوچک با موهای حنایی و صورت کک و مکی بود. چشمان حنا مانند چشمان مادرش همرنگ دریا بود.

مادر حنا همیشه کار میکرد تا بتواند هزینه های لازم برای تحصیل دختر کوچک و دوست داشتنی اش را به دست آورد...

ماه ها گذشت و بلاخره مادر حنا توانست پول کافی برای خرید وسایل مدرسه دخترش را به دست آورد. او تمام چیز هایی که میتوانست را برای حنا خرید. با این حال، او مدام فکر میکرد حنا وسایلی را که مادرش برای او خریده بود دوست نخواهد داشت. اما بلعکس، حنا با دیدن وسایلی که مادرش با هزاران بدبختی برای او خریده بود از خوشحالی شروع به گریه کرد.

روز موعود رسید. بعد از خداحافظی از مادر و مادربزرگ، حنا کوله پشتی اش را بر روی شانه هایشان گذاشت و از خانه خارج شد. او مسیر خانه تا مدرسه را پیاده طی کرد و این باعث خستگی او شد؛ اما این او را متوقف نکرد. او روزهای هفته را پیاده تا مدرسه میرفت.

زنگ هنر بود. معلم روی تخته نوشت: «موضوع نقاشی هفته بعد، به دلخواه» سپس رو به بچه ها کرد و گفت: «بچه ها! موضوع مورد نظرتان را درست و با احساس به تصویر بکشید.»

... بعد از یک هفته، دوباره زنگ نقاشی رسید. معلم با کنجکاوی دفتر نقاشی همه دانش آموزان را چک کرد و از خلاقیت آن ها استقبال کرد. اما وقتی چشمش به دفتر جناب افتاد، نگاهش به آن خیره ماند؛ دفتر نقاشی حنا سفید بود!

معلم حنا را تنبیه کرد، چون معتقد بود حنا به خاطر تنبلی نقاشی نکشیده، غافل از اینکه حنا فقط خدایی را کشیده بود که همه میگفتند دیدنی نیست!