6 اسلاید پست توسط: نو༘⋆را انتشار: 2 روز پیش 1 مرتبه انجام شده گزارش ذخیره در مورد علاقه ها افزودن به لیست
درختکاری در ایران باستان..؟
در ایران از دیرباز کاشتن درخت و گیاه اهمیت خاص داشته و مورد توجه بوده است، چنانچه در نگاره ها و آثار باستانی مانند حجاری های دوره هخامنشی در تخت جمشید نماد درخت یا سرو دیده می شود.
سرو به دلیل اینکه درختی همیشه سبز است همواره در ایران از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. سرو 4000 ساله ای در نزدیکی ابرقو(یزد) وجود دارد که آن را سرو زرتشت هم می نامند. به غیر از نگاره ها و حجاری ها در پارچه بافی ها هم به گونه ای نماد گیاه یا درخت همان سرو خمیده که بعدها(ترمه) نامیده شد دیده می شود. در سایر هنرهای ایرانی مانند مینیاتور هم درخت جای ویژه ای دارد. در اوستا یکی از شش مرحله آفرینش را آفرینش گیاه می دانند
کاشتن گیاه و درخت هم از قدیم در ایران رواج داشته است، چنانکه هر فرد زرتشتی به هنگام زایش و تولد فرزند خود موظف بود یک نهال(غالبا در خت سرو) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد. همراه با بزرگ شدن نهال و درخت، فرزند هم بزرگ و برومند می شد. این اندیشه هنوز هم در بین زرتشتیان رایج است. در تاریخ آمده است که ایرانیان از آغاز به درختکاری علاقه مند بوده اند و در ایران بوستان ها و باغ های آبادان بسیاری بوده است. ریشه این کار را می بایست در فرهنگ وحیانی ایرانیان جست.
کوروش کبیر هر جایی می رفت دستور می داد تا باغ و بوستان هایی بسازند که از آن به پردایس و یا پردیس تعبیر می کرد. پردیس باغ هایی بزرگ با درختان تنومند با گل و بوستان های زیبا و نهرهای روانی در آن بود که در اطرافش دیواری کوتاهی می کشیدند و در آن پردیس ها از پرندگان و جانوران به آزادی می زیستند. این گونه است که وی ماموریت خویش را به خوبی انجام داد و دستور داد تا فرزندان و مردمان این گونه عمل کنند. این گونه است که تاریخ نویسان یونانی و رومی همواره از پردیس های ایرانی سخن گفتند و از درخت دوستی ایرانیان و این که چنین جاهای زیبایی را می سازند و آباد می کنند. همین پردیس های ایرانی که به زیبایی با درختکاری و نهرسازی ساخته می شد از راه یونانیان و یهودیان وارد فرهنگ دینی شد و مردمان از فردوس های ایرانی بهشت های اخروی را به یاد آوردند و نام های فردوس برای بهشت های اخروی ساخته و معنا و مفهوم یافت.
پاسارگاد، پایتخت کوروش، پایتختی در میان باغ سلطنتی یا در پردیسهاست که کاوشهای باستانشناختی، سیستمی از آبیاری با استفاده از جویها و حوضچه را در آنجا نشان دادهاند. پاسارگاد کهنترین باغ ایرانیست. این باغ چهار کرت دارد که با فضای موجود ساختار یکپارچه ای ایجاد کرده است. آب گذرهای مستقیمی باغ را تقسیم کردهاند و در واقع یکی از بنیادیترین عوامل باغهای ایرانی یعنی «چهار باغ» در این باغ دیده میشود. الگوی چهارباغ از ماندگارترین اندیشههای هخامنشی است که همچون چهار نهر بهشت در باغسازیها و اندیشههای پس از خود تأثیر نهاد.
فردوسی در شاهنامه از باغها و مرغزارهایی سخن میگوید که در پیرامون آتشکده فیروزآباد وجود داشته و وابسته به این معبد بودهاند. در قسمت شرقی این عمارت باشکوه حوضی بود که آبهایی که از کوه جاری میشد از راه نهری به طول هفت تا هشت کیلومتر در آن میریخت. کاخهایی که فردوسی به آنها اشاره میکند همان کاخهای «قصر شیرین» هستند که به فرمان خسرو پرویز در گذرگاه اصلی که دشت بین النهرین را به فلات ایران میپیوست، ساخته بودند و به روایت یاقوت حموی، در آنها باغها و کوشکهای تفریحی، آبهای روان، باغ حیوانات و مرغزارهایی بوده که در آنها کمیابترین حیوانات آزادانه میزیستهاند و شکارگاهی برابر با یکصد و بیست هکتار در پیرامون آنها بوده است. کاخی که هنوز «عمارت خسرو» نامیده میشود، شامل عمارتهای دولتی و خصوصی شاه بود. کاخ در مرکز این «پردیس»، روی یک ایوان ساخته شده بود با دو راهپله قرینه مانند پلکان بزرگ تخت جمشید.
6 اسلاید
1
نتیجه
مجموع امتیاز شما
امتیاز
تعداد پاسخ صحیح
تعداد پاسخ غلط
درصد صحیح
شما به درصد سوالات پاسخ درست دادید
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
4 لایک
باید ویژه بشه >>>>