چرا دعا میکنیم

دعا واژه‌ای عربی و اصطلاحی اسلامی است. دعا کلماتی است که در اوقات مختلف خوانده میشود.در هنگام دعا از خداوند و طلب آمرزش یا درخواست خیر و برکت و برآورده شدن حاجت هایمان را می خواهیم.

دعا يكي از بهترين عبادت ها و موجب كمال نفس به خداوند است. خداوند در قرآن كريم بندگان را به دعا كردن دعوت فرموده و مي فرمايد؛ مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم، كساني كه از عبادت دوری کنند به زودي با ذلت داخل دوزخ خواهند شد.

دعا يكي از وسايل ارتباط با خداوند است كه اين ارتباط عامل موثري در راه خودسازي است. بنده بايد ارتباط خود را با خالق هستي نزديك تر كرده و با زبان خود با خدا سخن گويد تا بر اثر اين راز و نياز شعله اي در او به وجود آيد كه باعث سوزاندن گناهانش شود. رسول خدا(ص) فرمود؛ دعا، اسلحه مومن و ستون دين و نور آسمان ها و زمين است.

دعا منبع عظيم تغذيه روح و نفس انساني است و در سازندگي اثر عجيبي دارد. انگيزه دعا در هر فردي با فرد ديگر متفاوت است و دعاي هر كسي از انگيزه اي متناسب با درجه معرفت و ايمان او ناشي مي شود. عده اي خدا را مي خوانند تا نياز آنان را برآورد و گروهي ديگر از اين فراتر رفته و به مقامي رسيده اند كه خود دعا براي آنان موضوعيت دارد. اين بندگان به امر خدا دعا كرده و او را مي خوانند و از اين راز و نياز لذت مي برند. اين نوع دعاست كه در سازندگي موثر است و بايد تقويت شود.

حضرت امير(ع) می فرماید: دعا كليد نجات و گنجينه رستگاري است و بهترين دعا آن دعايي است كه از سينه پاك و دلي پرهيزگار برآيد.

پيامبر(ص) می فرماید: آيا شما را به سلاحي راهنمايي نكنم كه شما را از دشمنانتان رهايي بخشد و روزي شما را فراوان كند؟ عرض كردند؛چرا! فرمود: پروردگارتان را در شب و روز بخوانيد زيرا سلاح مومن دعاست. خداوند مي فرمايد: پروردگارخود را با حال تضرع و در پنهاني بخوانيد.خداوند تجاوز پيشگان را دوست ندارد.

حال دعا و راز و نياز يكي از زيباترين حالات بنده است كه اولياي خدا آن را با هيچ چيز معامله نمي كنند. ارتباط با خدا و اميد استجابت دعا آرامش بخش دلها و مايه دلگرمي دعا كننده است. قرآن كريم مي فرمايد؛ اي مردم، شما همه به خدا محتاجيد و تنها خداست كه بي نياز است.

خداوند انسان را تشويق مي كند كه هنگام فقر و نياز دست است به درگاه خدا دعا کند تا از منبع فيض الهي نيازمندي هاي خويش را بر طرف سازد. انسان به چهار دليل بايد پيوسته با خدا راز و نياز بگويد؛

1. براي رفع نيازمندي هاي مادي و معنوي 2. حفظ دستآوردهاي مادي و معنوي 3. براي برطرف كردن زيان هاي اجتماعي 4. دعا غذاي روح است.

انسان مومن هميشه و در هر حال دعا مي كند. پس بايد در هر حال نه فقط در حال اضطرار و بن بست خدا را بخواند. قرآن كساني را كه در هنگام ضعف و بدبختي دست به دعا بر مي دارند توبيخ كرده و مي فرمايد؛ زماني كه به انسان زيان و رنجي برسد به هر حال كه باشد نشسته، خفته، ايستاده، فورا ما را به دعا مي خواند. آن گاه كه رنج و زيانش برطرف شود باز به حال غفلت و غرور چنان باز مي گردد كه گويي هيچ ما را براي دفع ضرر و رنج خود نخوانده و همان كفر و غفلت است كه اعمال زشت بندگان را در نظرشان زيبا نموده است.

دعا كننده براي استجابت دعايش بايد شرايطي را رعايت كند كه به آن اداب دعا میگویند.چند مثال از اداب دعا: 1. بكوشد اوقاتي شريف و عزيز را براي دعا خواندن بر گزيند. 2. آن كه حالتي را در نظر داشته باشد كه در آن استجابت دعا وارد شده است مثل به هنگام آمدن باران، بعد از نمازهاي واجب و در ميان اذان و اقامه 3. با وضو يا غسل و روبه قبله به دعا بپردازد.