چرا دستان تی رکس کوچک است؟

تی رکس یا تیرانوسور چه نوع حیوانی است؟ تیرانوسوروس رکس که یک واژه ترکیبی به زبان یونانی به معنای «ستمگر» و «مارمولک» و واژه لاتین «پادشاه» است، بین ۶۸ تا ۶۶ میلیون سال پیش در اواخر دوره کرتاسه زندگی می‌کرد تا این‌که در اثر تغییراتی در کره زمین که بسیاری آن‌ها را ناشی از برخورد شهاب‌سنگ‌ها با کره زمین می‌نامند به زندگی آن‌ها و دیگر دایناسورها پایان داده شد.تیرانوسوروس رکس در سرزمین‌های غرب آمریکای شمالی امروزی زندگی می‌کرد و نسبت به بقیهٔ بیدادگرخزندگان از پراکندگی بیشتری برخوردار بود. همانند بیدادگرخزندگان دیگر، تیرانوسوروس نیز یک گوشت‌خوار دوپا با یک جمجمه بزرگ بود که با دم بزرگش تعادل خود را ایجاد می‌کرده‌است. نسبت به پاهای بزرگ و نیرومند عقب، دست‌های تیرانوسوروس کوچک و باریک بودند. تیرانوسوروس دایناسورهای اردک‌منقار (هادروسور)و تریسراتوپس ( چطور جرئت میکردی،این دایناسور خیلی گوگولیه💔) را شکار می‌کرده و برخی متخصصان نیز تیرانوسوروس را یک لاشه‌خوار می‌دانند که این فقط در صورتی اتفاق می‌افتاد که تیرانوسوروس نمی‌توانست شکار کند.

درست از ابتدای کشف تی رکس یک چیز بسیار اسرارآمیز بود: دست‌های کوچک..هدف این بازوها چه بود و چرا تا این اندازه کوچک بودند؟ بازوهای کوچک تی‌رکس که طول آن‌ها تنها به ۰.۹ متر می‌رسید از زمان کشف این گونه‌ی گوشت‌خوار منبع بحث و جدلی های زیادی بوده است اما هنوز دلیلی قطعی برای آن پیدا نشده است، اما می‌خواهیم درباره چند ایده مشهور صحبت کنیم تا شاید بتواند کمی از کنجکاوی های ذهن مارا کم کند.

احتمال اول-ممکن است گونه‌هایی مانند وانکل و تی رکس از بازوهای خود به‌عنوان سلاح استفاده کرده باشند. برای مثال شاید قربانی را در آرواره‌ی خود حفظ می‌کردند یا قبل از پاره کردن آن قربانی را با وزن بدن خود تطبیق می‌دادند. براساس این ایده، بازوهای کوچک تی‌رکس بسیار عضلانی بوده‌اند. براساس محاسبات، تی‌رکس حتی با بازوهای ۰.۹ متری می‌توانست آسیب‌های جدی را وارد کند و تنها در چند ثانیه زخم‌هایی عمیق را به وجود بیاورد. بااین‌حال، این احتمال هم وجود دارد که بازوهای تی‌رکس هیچ کاربردی نداشتند و صرفاً ردی از زائده‌هایی بودند که زمانی مفید بودند. شاید این بازوها صرفاً از دورانی دیگر باقی مانده باشند درنتیجه ممکن بود این شکارچی ترسناک انسان در آینده‌ای دورتر، حتی بدون بازو به تکامل می‌رسید و به کوسه‌ای ترسناک روی زمین شباهت پیدا می‌کرد.

براساس احتمال خنده‌داری دیگر، شاید تی‌رکس از بازوهای کوچک خود برای بلند شدن از زمین استفاده می‌کرد. تی‌رکس با بدنی ۷۰۳۱ کیلوگرمی هم‌وزن با فیل بزرگ آفریقایی، ممکن است در موقعیت استراحت به‌راحتی قادر به حرکت نبوده و نتوانسته باشد به‌راحتی روی پای خود بایستند. بسیاری از حیوانات امروزی مثل لاک‌پشت‌ها با این مسئله دست‌وپنجه نرم می‌کنند و وقتی واژگون می‌شود خود را مانند گهواره تکان می‌دهند.

احتمال سوم:دانشمندان امروزه گروهی کامل از تیرانوسورهای فسیلی را در سه سایت مجزای آمریکای شمالی کشف کردند این فسیل‌ها نشان می‌دهند این گونه‌ها بسیار اجتماعی‌تر از حد تصور بودند. بنابراین برخی کارشناسان گمان می‌کنند دست‌های کوچک تی‌رکس اجتماعی احتمالاً به سود تغذیه‌ی او بودند. اگر دایناسورهای گوشت‌ خوار مانند کفتارها تغذیه می‌کردند و دورتادور لاشه‌های تریسراتوپس و دیگر هم‌عصران خود جمع می‌شدند، بازوهای بزرگ مانع از تغذیه‌ی جمعی آن‌ها می‌شدند. به نقل از کرومناکر:«براساس این فرضیه دلیل کوچک بودن بازوها این بود که هنگام جنگ بر سر غذا، مانع آن‌ها نمی‌شدند.»

اگر حکمرانی تیرانوسوروس‌ بر اثر برخورد سیارکی پایان نمی‌یافت و نوار ویدئویی تکاملی را به اندازه‌ی پنج تا ۲۰ میلیون سال جلو می‌زدیم، آیا بازهم بازوهای تیرانوزوروس کوچک می‌شدند؟ پاسخ مثبت است. حتی ممکن بود تی‌رکس کاملاً بازوهای خود را از دست می‌داد. دانشمندان توضیح می‌دهند که اگر حتی تی‌رکس کار بزرگی با بازوهایش انجام نمی‌داد ،می‌توانست از آن‌ها برای کارهای کوچک استفاده کند. گرچه این روند کوچک شدن ادامه می‌یافت. این مسئله درباره‌ی گونه‌های ماده هم صدق می‌کند که مانند لاک‌پشت‌های دریایی با استفاده از بازوی خود لانه‌ای را حفر می‌کردند. همچنین ممکن است در تمیز کردن هم نقش داشته‌اند برای مثال مجموعه‌ای از هیولاهای ۱۳.۷ متری را درنظر بگیرید که پرهای یکدیگر را تمیز می‌کند. (بسیاری از دیرینه‌شناسان معتقدند دایناسورها پر داشتند).