یکی‌با‌قاطعیت‌گفت...

روی صندلی چوبی‌اش نشسته بود. از او پرسیدم: شما که پیری با تجربه هستید و یکی دو پیرهن بیشتر از من پاره کرده‌اید، در سال های زندگی، چه کاری به نظرتان سخت تر از هر کار است؟

صدایش را صاف کرد، عینکش را روی بینی‌اش بالا تر داد و با لبخند گفت: سخت ترین چیز در زندگی؟ دستش را زیر چانه‌اش گذاشت و ادامه داد: سخت‌ترین چیز توی زندگی، این است که...

بدانی که کی هستی! و می‌خواهی با زندگی‌ات چه کنی. کمرش را به پشت صندلی چسباند و دست به سینه ادامه داد: وقتی این را بدانی... با لحنی قاطع و محکم گفت: غیر ممکن است که ببازی...

چون هر روز بیدار می‌شوی و برای آینده‌ و هدف فردی که می‌دانی می‌خواهد به چه چیزی برسد تلاش میکنی، و ان فرد کسی نیست جز خودت!

اگر بدانی که چه کسی هستی و خودت را پیدا کنی، برای رسیدن به هدفت بی وقفه تلاش میکنی و این تلاش یک جور اجبار به این کار نیست! این تلاش بخشی از زندگیت می‌شود که نتوانی از ان دست برداری...