آتلانتیس

آتلانتیس

آتلانتیس، جزیره‌ای افسانه‌ای است که در تمثیلی برای اشاره به وجود ملت‌ها در دو اثر افلاطون، تیمائوس و کریتیاس به آن اشاره شده‌است. این جزیره حتی در انیمیشن هایی مانند * باب اسفنجی شلوار مکعبی* آمده است. در این دو نوشته، نیروی دریایی آتلانتیس، آتن باستان را که افلاطون در رساله جمهوری آن را نمونه‌ای از یک حکومت ایدئال معرفی می‌کند، به محاصره درمی‌آورد. در این داستان، آتن برخلاف سایر ملت‌های شناخته‌شدهٔ دوران، حملات آتلانتیس را دفع می‌کند، که به نظر نمایانگر برتری حکومت آتن افلاطون بر سایر انواع حکومت‌ها در زمان خودش است. در پایان داستان، آتلانتیس از خدایان رویگردان شده و در اقیانوس اطلس غرق می شود.

قوم‌هایی مانند عاد و ثمود، از مثال‌های بارز قرآن برای این داستان هستند. در سوره عنکبوت آیه ۴۰ به وضوح به این موضوع اشاره شده است که بعضی از اقوام به دلیل سرکشی دچار طوفان و سیل شدند و در نهایت بعد از مدت کوتاهی در دریا چونان غرق شدند که گویی هیچوقت زندگی نکرده بودند!

آتلانتیس در کجا غرق شده است؟چندین احتمال وجود دارد.۱-درون یا نزدیک به دریای مدیترانه. بیشتر مکان‌هایی که برای مکان احتمالی آتلانتیس حدس زده شده‌اند در دریای مدیترانه یا در نزدیکی آن واقع اند، جزایری نظیر ساردینیا، کرت، سانتورینی، سیسیل و مالت یا سرزمین‌هایی مانند تروی، تارتسوس، کنعان، شبه‌جزیره سینا و ….

۲_در اُروپا مدلسازی دانشمندان امپریال کالج لندن در آوریل ۲۰۱۴، نشان داد سونامی پنج‌متری که هشت هزار و دویست سال پیش داگرلند را درنوردید، باعث شد این قطعه خشکی که بریتانیا را به اروپا متصل می‌کرد از سکنه خالی شود. این سونامی را لغزش لایه‌های زمین که به «لغزش استورِگا» معروف است و در سواحل نروژ رخ داده ایجاد کرده بود.

۳-در زیر مثلث برمودا طبق کشفیات جدید اقیانوس‌شناس معروف ورلاگ مایر، ساختارهای هرمی شکل عجیب و غریبی در عمق دوهزار متری زیر آب‌های مثلث برمودا، با کمک ردیاب صوتی زیر دریایی شناخته شد. برخی مقاله‌ها کاربرد هرم‌ها را ذخیره اندوخته‌های غذایی مردمان می‌دانند. طبق گفته‌های افلاطون، آتلانتیسی‌ها دارای تمدنی ستایش انگیز بودند؛ وی در همان کتاب گفت که آنها از سازه‌های هرمی شکل استفاده می‌کردند. او نیز گفت که روح احساس و کمک در آنها دیگر از بین رفته بود آنها اعتقاد و ایمان خود را از دست داده بودند و با سپاهیانی بی شمار قصد فتح آتن و سرزمین‌های شرق را داشتند. که این رفتار آنها باعث شد که زئوس طوفانی بر آنها نازل کند. مجازاتی که به هیچ وجه قابل تصور نبود. 

گفته می‌شود به دلیل یک بلای طبیعی این جزیره به اَعماق دریا فرو رفته است مثل زلزله،سیل، تغییرات اقلیمی و یا برخورد سنگ آسمانی

حدود ۳۵۰ سال قبل از میلاد ' افلاطون در رساله‌ای به نام تیمائوس چنین نوشت: «۱۲ هزار سال پیش از این جزیره‌ای بوده‌است بزرگ با تمدنی ستایش انگیز موسوم به آتلانتیس که…» به این ترتیب نام قاره آتلانتیس برای نخستین بار بر قلم افلاطون جاری شد و به زودی بر سر زبانها افتاد. وی در رساله دیگری به نام کریتیاس به انگلیسی (Critias) شرح بیشتری از قاره آتلانتیس و تمدن آن نوشت «آتلانتها افزون بر ۲۰ میلیون نفر بودند، که در جزیره‌ای خوش آب و هوا به وسعت ۱۵۴ هزار مایل مربع زندگی می‌کردند. در جنگلهای انبوه آتلانتیس انواع جانوران بزرگ و کوچک می‌زیستند و شهرهای آباد آن با ساختمانهای عظیم به شکل هرم، درخشش نور بود و مرمر…»