خاطره ی شیرین 3

قرار شد امشب اما به بچه ها بگه بیان به کافه ای که توش کار میکنم و سورپرایز بشن خیلی استرس دارم از صبحه که کلافه ام (ظهر وقتی رسیده کافه) به سمت اتاق کارمندان رفتم یونیفرم کافه رو پوشیدم و تا شب کار کردم امروز اضافه کار موندم که تا شب بمونم و رییس گذاشت من مغازه رو قفل کنم خیلی خوب بود چون وقتی اونا می اومدن کافه خالی بود ساعت ۸ بود همه ی کارکنان رفتن و منم کلید رو از رییسم گرفتم حالا که کافه خالی بود رفتم لباسم رو عوض کردم و یک آرایش ملایم کردم و یکم عطر زدم نمی‌خواستم بعد از پنج سال دوباره دیدن بوی قهوه بدم

ساعت ۹ شده بود وقتی صدای قدم های چند نفر رو شنیدم به سمت آشپزخونه دویدم استرس گرفته بودم عصبی بودم که صدای اما رو شنیدم همه نشسته بودن از دور مایکی رو دیدم پشتش بهم بود ولی می‌تونستم از اون موهای زرد قشنگش بفهمم خودشه اشک تو چشمام جمع شده بود صدای خنده ی بچه هارو شنیدم دلم براشون خیلی تنگ شده بود دراکن که عین همیشه موهاش رو بافته بود، باجی موهاش رو کوتاه نکرده بود و همونطور بود، کازوتورا رنگ موهاش رو عوض نکرده بود و میتسویا هم درست عین قبل بود نمیتونستم پاهام رو برای حرکت به سمتشون تکون بدم منتظر بودم که اما گفت: سورپرایز امشب رو نشون بدم؟ یک چیز خاصه! باجی: اما! کشتیمون بگو دیگه! اما : باشه، سوپرایزمون بیاد بیرون~

با تردید و لرز به سمت میزشون رفتم اونقدری نزدیک شدم تا بتونن واضح منو ببینن اولش داشتن فکر میکردن مایکی که حتی نگاهم نمی‌کرد خیلی پوکر بود، بعد از چند ثانیه چشمای همه گشاد شد و داد زدن: دوهی!!! مایکی با عجله برگشت سمتم تو شوک بود همینطور خیره شده بود من خجالت کشیده بودم همه ی بچه ها پریدن بغلم من اشک میریختم و بلند بلند گریه میکردم اونا وقتی صدای گریه ام رو شنیدن ازم سوالی نپرسیدن میخواستن اول حالم خوب بشه دورم پیچیده بودن مایکی از جاش بلند شد ایستاده بود و مارو با تعجب نگاه میکرد که اشکی از گونه اش سر خورد بچه ها کنار رفتن چند ثانیه ای من و اون با تعجب بهم خیره شده بودیم که محکم پرید بغلم کرد تو بغل هم بلند بلند اشک میریختیم سرم رو تو گودی گردنش فرو کرده بودم اونم موهام رو بو میکشید و نوازش میکرد که گفت: هنوزم عین قبلا بوی توت فرنگی میدی، توت فرنگی کوچولوم! با شنیدن این لقب لبخند ارومی زدم و به یاد آوردم همیشه چطور صدام میزد..

هوام رو داشته باشید✨💖