قاصدک آرزو هایم

هرگاه که بر چمنزار ها قدم میزدم و قاصدکی میدیدم آن را میچیدم و در گوشش آرزو هایم  را زمزمه میکردم و  در آسمان به پرواز درمی آوردم . هرگاه قاصدکم به زمین نزدیک میشد آن را بر می‌داشتم و باری دیگر آن را در آسمان به پرواز در می اوردم . هیچکدام از دوستانم قانون قاصدک بازی را رعایت نمیکردن برای مثال کسی آرزو هایش را بلند میگفت یا کسی دیگر آن را بر زمین می‌گذاشت  ولی من به انان چیزی نمیگفتم

چون میدانستم خدا آرزو ها را برآورده می‌کند و دیگر غر نمیزدم که چرا ارزو هایشان براورده شده است چون  میدانستم  سرنوشتشان بوده است و خدا دوست داشته است که ارزویشان را برآورده کند .  باری دیگر قاصدکی بر دست گرفتم و به جای اینکه آرزوی تکراریم را در گوش قاصدک زمزمه کنم رو به آسمان کردم و با صدای بلند گفتم

خدایا  ،خداوندا تو که دوست نداری و سرنوشت من اینگونه رقم نخورده است که   من مادرم را ببینم حداقل تو مرا بپذیر و تو مرا پیش خودتت بیاور  و قاصدک را به زمین انداختم  که شاید اگر بیفتد آرزویم براورده شود ناگهان بادی وزید  قاصدک به پرواز در آمد و پرواز کرد و به سمت آسمان رفت انقدر بالا رفت که دیگر به چشم نمی امد که قاصدکی در زمین بوده است و حالا نیز در آسمان است با خود اندیشیدم که شاید از اول باید همین را میگفتم تا آرزویم براورده شود

که  دست پدرم را در دستم احساس کردم  ناگهان اشک های ریزی از لابه لای چشمانش به چونه اش ریخت و خواست چیزی بگوید ولی انگار چیزی مانع اش شد و باهم دیگر به سمت ماشین به راه افتادیم