لذت باران

قطره ی کوچک باران بر روی گونه هایم نشست.نگاهی به آسمان کردم،آسمان پر از ابر بود.در راه برگشت از مدرسه به خانه بودم. پاهایم را روی برگ های خشک شده ای که بر روی زمین ریخته بود می گذاشتم چه صدای زیبایی! خِش خِش، واقعا جالب است،صدای تکه تکه شدن برگ های بی جان صدای لذت بخشی باشد.

به راهم که ادامه می دادم،کم کم زمین خیس شد وباران شدت گرفت به ابرها که نگاه می کردم هر کدام شکل خاصی داشتند ومی توانستم وجود غم را در آنها احساس کنم. واقعا ابرها از خود گذشته و ایثارگر هستندزیرا آنها با گریه کردن هوای مطبوع ولذت های نابی را برای دیگران به ارمغان می آورند.

همان گونه که در فکر بودم از خیابان عبور کردم وچشمم به گربه ای افتاد که در زیر ماشین پناه گرفته بود تا خیس نشود.به صدای باران گوش کردم،صدای لذت بخشی بود به خصوص وقتی که قطرات باران بر روی گودال های آب می افتاد وموجی ایجاد می کرد.

تقریبا رسیدم به خانه وبه ابرها نگاه کردم وگفتم:(آنها گریه می کنند تا خالی شوند،نمی دانند که خودشان را نابود می کنند.) زنگ خانه را زدم ورفتم خانه. " END "