حکایت عزرائیل

از فرشته عزرائیل پرسیدند سخت ترین جون آدمی که گرفتی چطور بوده؟ گفت یکبار که خندیدم، یکبار که گریه کردم و یکباری که ترسیدم. گفتند خب هر سه تاشو برایمان تعریف کن. گفت...

یکبار خدا گفت جون پیرمرد را بگیرم که داشت از یک کفش فروش التماس میکرد یک کفش به من بده که بتونم با اون یکسال زندگی کنم. اون موقع بود که خندیدم که میخواد چند سال دیگه هم میخواد زندگی کنه. اون موقع بود که جونشو گرفتم.

یکبار هم خدا به من گفت یک جون زن را بگیرم. آن زن را در بیابان دیدم که حامله بود و می‌خواست بچه ای را به دنیا بیاورد. صبر کردم بچه را به دنیا آورد و جونشو گرفتم. اون موقع بود گریه کردم که اون بچه گناه داره اونجوری وسط بیابان تنها بدون هیچ پدر، مادر و حتی هیچکسی اونجاست.

گفتند خب ، عزرائیل آخریش چی بوده که ترسیدی؟ گفت: خدا به من گفت جون یک جوانی را بگیرم. وقتی رفتم یک اتاق در بسته بود که از توش نور بسیار زیادی به چشم می‌رسید. تعجب کردم و گفتم این نور دیگه چیه. در اتاق را باز کردم و رفتم تو اونجا یک فردی نورانی اونجا وایساده. جون آن را گرفتم. رفتم و از خدا پرسیدم اون جوانی که گفتید جونشو بگیرم کی بود؟ چرا نورانی بود؟ گفت اون همون بچه ای بود که گفتم جون مادرش را بگیری و توی بیابان بود.