داستان "شب بارانی "p³

از پیرزن خداحافظی کردم و خواستم از مغازه خارج شوم که باز هم پیرزن به من گفت: دخترم، لطفا در هنگام استفاده از آن ساعت خیالپردازی نکن. باعث دردسرت می‌شود." از حرفش سر در نیاوردم و با این حال چشمی گفتم و خارج شدم‌‌. طرف پارک رفتم که پیامکی باز هم به گوشی ام آمد:" آبجی اون کیه پشت سرت؟" سرم را برگرداندم و معلم مدرسه مان خانم امیلی را دیدم. تفاوت سنی او با ما ۷ سال بود و به این دلیل با او خیلی راحت بودم و اورا امیلی صدا میکردم. سلامی کردم و او هم با سر جواب سلامم را داد و پرسید: " هلن جان، پیام از طرف خواهرت بود، اتفاقی دیدم." کمی از دستش عصبانی شدم و او هم حال من را دید و متوجه موضوع شد.

پس به من گفت:" شرمنده هلن، سوال بدی پرسیدم." به طور لبخندی زدم و گفتم:" نه خانم امیلی اینطور نیست! فقط کمی از دست کار های خواهرم متعجب و ناراحتم. او شمارا دیده ولی اصلا در این مکان حضور ندارد و حرف های خیلی عجیبی می‌زند که آدم رادی.وانه میکند." خوب توانسته بودم موضوع را عوض کنم . او جواب داد: " که اینطور. حتما در همین حوالی است. نگرانش نباش. سرم را با لبخند رضایتی تکان دادم و سپس از هم خداحافظی کردیم. پیامک دیگری به گوشی ام آمد:" چقدر زیاد حرف زدید. چه خبره. اون معلمته ، نیاز نیست همه چیز رو بهش بگی." قلبم تند تند زد.

هانا از کجا می دانست که آن زن معلم مدرسه ام است؟ همین سوال را از او کردم:" هانا تو واقعا عجیبی . تو داری باعث تر.س من میشی! زود بگو ببینم تو معلم من رو از کجا میشناسی؟ اصلا کجایی تو؟ " پیام دیگری آمد:" اگه تو هم جای من بودی متوجه این موضوع میشدی. الان هم من کنار تو هستم. تو هم به زودی پیشم میای‌ ." ضربان قلبم ... بوم بوم.بوم بوم.بوم بوم.بوم بوم.بوم بوم. بوم بوم بوم .وای دستم رو روی قلبم گذاشتم و بلند داد زدم:" هانا! انقدر با من بازی نکن! حقیقت چیه؟ زود بگو." ایده ای به سرم زد!

خیلی سریع به خانه برگشتم و با تلفن با مادرم تماس گرفتم:" سلام مامان خوبی. هانا اونجاعه؟ " جواب داد:" سلام هلن، چیشده زنگ زدی؟ آره تو اتاقش خوابه!!!!" وای خدای من. خواب! زود گفتم:" مامان یعنی از خانه خارج نشده؟! " " نه خارج نشده. چی شده که این سوالات رو می پرسی؟" " چیزی نیست. خداحافظ.( راستی این پارت از زبان هلنه) با همان حال خراب تلفن را قطع کردم و به اتاقم رفتم. خیلی تر.س.یده بودم. یعنی چه شده?

به تختم رفتم و خیلی سریع به خواب رفتم اما به نظر که این ماجرا، حتما در خواب هم مرا بیخیال نمیشد.خوابی پریشان دیدم. خواب دختری که مرا صدا میزد:" هلن، هلن، به اینجا بیا، تخیلیت را رها نکن! دنبال من بیا! بیا!" از خواب پریدم. خدای من! عجب خوابی! عصبی بلند شدم و به اطرافم نگاه کردم. انگار که هانا نمی خواهد من را تنها بگذارد. کاش چیز دیگری می خواستم. کاش می توانستم متوجه این موضوع شوم. ولی منطور آن دختر ار تخیلت را رها نکن چه بود؟ حرفی متفاوت با آن زن فروشنده ساعت.

این دختر میگفت که تخیل را رها نکن و آن زن گفت که در هنگام داشتن ساعت تخیل و خیالپردازی نکن.دلم می خواست که این ماجراها را به آخر برسانم ولی نمی دانستم چگونه. آنقدر اتفاقات نادرست و عجیب و بدون منطق همه اش در یک روز! دیگر داشتم به عجیب بودن تمام خانواده و افراد اطرافم شکی نداشتم! خیلی سخت بود گذر از این ماجرا و اتفاقات..

اینم از پایان این پارت. خب من این داستان رو با کمک دوستم فولیا نوشتم از وقتی دوست تر شدیم اصلا بی خیالم نمیشه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ۳ اس اول رو اون نوشته ۳ اسلاید بعدی رو من حالا چالش مادوتا رو تموم کنین قلم من بهتره یا فولیا؟ جواب بدینا منتطرممم ناظر جون چیز بدی نداره اگه هم داشت بگو ویرایشش کنم