حقیقت تلخ:p2هاگوارتز مدرسه ی علوم و فنون جادوگری

"یورونا؟یورونا! پاشو" در اتاق باز شد.دختر قد بلند مو مشکی دیگری وارد اتاق شد. به قیافه اس می خورد خواهر بزرگتر دختر درون تخت باشد. چشم های آبی-طوسی اش را از دختر دیگر بر نمی‌داشت.دوباره گفت:"یورونا!پاشو آفتاب در اومده." و پرده ی اتاق را کشید.دختری که یورونا نام داشت پتو را روی سرش کشید و با صدایی گرفته و خواب آلود به آرامی پاسخ داد:"خب می خوای چیکار کنم؟فتوسنتز کنم؟"دختر بزرگتر نخودی خندید و به سمت تخت رفت؛پتو را کشید و به یورونا خیره شد."آهههههههه.پاشو دیگه. می دونی که اگه پا نشی مامان می کشدت " در همان حال از بیرون اتاق صدایی آمد:"لوروناااااااااا!خواهرت بیدار شد؟"لورونا به خواهرش نگاهی شیطنت آمیز انداخت و گفت:"هرچی صداش کردم پا نشد.اوه اما مثل اینکه داره پا میشه" مادر دوباره گفت:"یوروناااااااا!بیداری؟" یورونا باصدایی بی رمق به مادرش پاسخ داد:"آره آره بیدارم" "سریع لباس خوابت رو عوض کن و ‌دست صورتت رو بشور کارت دارم." "باشه" همانطور مادرش دستور داده بود یورونا پاشد خواهرش را از اتاق بیرون کرد و به دست.ش.ویی داخل اتاقش رفت رفت و مسواک زد .سپس دوباره به درون اتاق رفت و پیراهن آبی سفید برازنده ای با جوراب کوتاه سفید و کفش های چرمی زیبا و کوچکی پوشید . به سمت میز آرایش بزرگش رفت و موهای سیاه پریشانش را شانه زد و دو گیس کوچک بافت و در پشت سرش آنهارا با کش به هم متصل کرد.بسیار زیبا شده بود.به سالن غذاخوری رفت تا با مادرش صحبت کند.

خانم یولراند در نهار خوری منتظری دخترش بود.او به طور معمول قیافه ی جدی ای داشت اما لبخند کوچکی نیز بر لبان سرخ باریکش بود.او موهایی پرپشت و مشکی داشت که معمولا آنها یا گوجه ای می کرد و یا یک بافت محکم و سفت می زد به نحوی که هیچ تاری از موهای مشکی براقش از بافت بیرون نیاید.وقتی یورونا رسید، او از افکار خور بیرون آمد و به یورونا سلام کرد .یورونا نیز سلام مادرش و را پاسخ داد و گفت:"خب مادر.برای چی من را صدا کردید؟"خانم یولراند پاسخ داد:"یورونا ؛عزیز دلم ؛من خیلی خوشحالم .یورونا تو در مدرسه ی علوم و فنون جادوگری هاگوارتز قبول شدی.امیدوارم تو هم مثل لورونا در آنجا موفق باشی و در هر کلاسی بهترین شاگرد باشی."

نامه ی هاگوارتز."مادر؟تمام خاندان یولراند در ریونکلا بودند؟" خانم یولراند پاسخ داد:"بله."یورونا باز پرسید:"اما چرا؟"خانم یولراند دستپاچه شد و پاسخ داد:"فعلا.. فعلا نمی تونم بهت بگم.اما بهت قول میدم وقتی بزرگتر شدی این رو بهت بگم.اما قول بده این راز رو هرگز برای هیچکس فاش نکنی." یورونا چشمی گفت و صبحانه خورد سپس به اتاقش رفت. ذهنش تند و تند کار میکرد .به تقویم نگاه کرد. دوم آگوست.چشمانش چهار تا شد.دوی آگوست؟ به این زودی یازده سالش شده بود؟آهی کشید.حالا باید در یک مهمانی اشرافی هم شرکت میکرد.با اینکه ذهنش بسیار پرمشغله بود اما شاد بود.هاگوارتز .راز خانوادگی.حالا هم تولد و مهمانی اشرافی.

همانشب .اتاق بزرگ و زیبای یورونا .عمارت اشرافی یولراند:لبانش را با برق لب صورتی کم رنگ براق کرد .موهای مشکی اش را بافت و دور سرش مانند یک تاج پیچید یک نیم تاج ساده بر روی مو هایش قرار داد.همانطور که مادرش از او خواسته بود.تولد ۱۱ سالگی.سن جادوگری.آنروز بسیار مهم بود.در کمدش را باز کرد.نمی دانست چه بپوشد.کمی تامل کرد.بهترین انتخاب هایش آبی سفید،آبی نقره ای ،سورمه ای،آبی برنزی ، آبی روشن و طوسی نقره ای بود.لباس طوسی نقره ای اش را با یک جفت کفش بدون پاشنه برداشت و پوشید.روز بسیار بزرگی بود.پس ار تعویض لباس هایش به داخل باغ قدم گذاشت. آنشب تولدش را در باغ می گرفتند. چند تا از اصیل زاده ها و دوستان پدر و مادرش می آمدند.لیست کامل مهمان ها را در جیب مخفی کوچک دامنش گذاشته بود.آن را برداشت و اسم مهمان ها را خواند:"ویزلی،اسنیپ،باکر، لانگ باتم، بلک، آلن تیلور ‌،کیتس و آدامز

یورونا به فواره نگاه کرد و غرق در فکر شد.نفهمید خواهرش دارد به او نزدیک می‌شود.لورونا هم آمد کناز خواهرش و به نرده تکیه داد و گفت:"یورونا.""چیه؟""می دونی که پدر برای چی این مهمان ها رو دعوت کرده؟""چون که بیشترشون دوستای بابا هستن.""اینم هست.ولی بابا این مهمون ها دو بیشتر برای این دعوت کرده چون همشون یک دختر ۱۱ ساله دارن.""مثلا؟""مثلا ویزلی ها یک دختر به اسم روونا دارن که همسن تو هست یا مثلا خونواده ی کیتس یک دختر دارن به اسم کارول که اونم همسن تو هست.یورونا.بابا امیدوار بود بتونی با این دخترا دوست شی.چونکه تو...خب زیاد اجتماعی نیستی."یورونا چیزی نگفت .کمی بعد مهمان رسیدند و پدر و مادرش خودشان را در باغ ظاهر کردند و کل خانواده ی یولراند به طرف دروازه رفتند.

دستم خورد ببخشید.پوزش می طلبم که دیر شد فسیلان گرامی